به گزارش روز یکشنبه ایرنا به نقل از خبرگزاری فرانسه، جف بزوس بنیانگذار شرکت آمازون قرار است ۲۰ ژوئیه (۲۹ تیر) سفر فضایی اش را انجام دهد و شرکت اسپیس ایکس ایلان ماسک نیز ماموریتی فضایی برای ماه سپتامبر (شهریور) را طراحی کرده و حال آنکه صنعت گردشگری فضایی با پرسش بزرگی در مورد تاثیرات زیست محیطی این مساله روبروست.
در حال حاضر، پرتاب موشک اغلب به میزان کافی اتفاق نمی افتد که آلودگی قابل توجهی ایجاد کند.
«گاوین اشمیت» مشاور ارشد آب و هوایی ناسا به خبرگزاری فرانسه گفت: انتشار دی اکسید کربن ناشی از پرتاب موشکها در مقایسه با دیگر فعالیت های بشر یا حتی هوانوردی تجاری، کاملا ناچیز است.
اما برخی دانشمندان نگران ظرفیت بالای آسیب های این مساله در طولانی مدت هستند زیرا این صنعت برای رشد عمده آماده می شود و به طور ویژه تاثیر آن بر لایه اوزون قابل توجه است.
شرکت «ویرجین گالاکتیک» که به دلیل فرستادن موسس میلیاردرش به فضا با یک سفینه فضایی با سوخت فسیلی انتقاد رسانه ها و شبکه های اجتماعی را برانگیخت، اعلام کرد که میزان انتشار کربن این سفینه تقریبا برابر با بلیط کلاس تجاری از لندن به نیویورک است.
این شرکت با صدور بیانیه ای اعلام کرد که قبلا گام هایی در جهت جبران انتشار کربن از پروازهای آزمایشی خود انجام داده و در حال بررسی فرصت هایی برای جبران انتشار کربن برای پروازهای آتی و کاهش اثر انتشار کربن است.
اما طبق تحلیلی که «رولان لهوک» متخصص فیزیک نجومی فرانسه و همکارانش در نشریه اینترنتی کانورسیشن منتشر کردند، در حالی که پروازهای ترانس آتلانتیک صدها نفر را جابجا می کند، انتشارات شرکت ویرجین حدود ۴.۵ تن برای هر مسافر در یک پرواز شش مسافری است.
این تقریبا معادل رانندگی با یک خودروی معمولی در اطراف زمین است و بیش از دو برابر بودجه سالانه انتشار کربن است که برای تحقق اهداف توافق آب و هوایی پاریس توصیه شده است.
هواپیمای فضایی شرکت ویرجین گالاکتیک از نوعی لاستیک مصنوعی به عنوان سوخت استفاده می کند و آن را در نیتروز اکسید که یک گاز قدرتمند گلخانه ای است می سوزاند.
این سوخت، کربن سیاه را به استراتوسفر فوقانی با ارتفاع ۳۰ تا ۵۰ کیلومتر پمپاژ می کند.
این ذرات می تواند تاثیرات متعددی داشته باشد، از انعکاس نور خورشید و ایجاد یک اثر زمستان هسته ای گرفته تا تسریع واکنش های شیمیایی که لایه اوزون را تهی می کند که برای محافظت از انسان ها در برابر اشعه های مضر حیاتی است.
براساس این گزارش، جهان در حال حاضر در مقایسه با زمان تاسیس این شرکت ها در اوایل سال های ۲۰۰۰ در زمینه بحران اقلیمی بسیار آگاهتر شده و این نکته می تواند شرکت های تجاری را به کشف راه هایی برای به حداقل رساندن آلاینده ها از طریق فناوری های پاک تر ترغیب کند.