به گزارش روز جمعه گروه فرهنگی ایرنا، این روزها، حال و هوای سی و دومین المپیک در توکیو، با تفاوت‌های زیادی با آنچه باید اتفاق می‌افتاد در میان نظرات مخالفان و موافقان، در آستانه برگزاری قرار گرفت(۱) و زمان این یادداشت یک روز پیش از مراسم افتتاحیه آن در استادیوم ملی توکیو است، المپیکی که می‌توانست با پیش بینی های انجام شده، یکی از ماندگار ترین دوره های خود را تجربه کند، البته ماندگار شد اما با نقش پررنگ ویروس منحوس کرونا.
به طور طبیعی و تحت تاثیر این بیماری، شور و هیجان چندانی قابل مشاهده نیست و متفاوت تر از دوره های دیگر المپیک، به روزهای شروع خود نزدیک می شود و انگار فقط می خواهد برگزار شود و تمام.
در تمام این یک سال تاخیر و حتی در روزهای نزدیک به افتتاح، رسانه ها دیدگاه های مردم، متخصصان و پزشکان که به انحاء مختلف لغو بازی ها را خواستار می شدند مانند نظر سنجی با ۷۰ درصد عدم اشتیاق و علاقه مندی به لغو یا تاخیر بازی ها، جمع آوری ۳۰۰ هزار امضاء، از هر ۴ نفر ۱ نفر موافق برگزاری المپیک و ... بازتاب می دادند و این مخالفت ها البته هنوز هم ادامه دارد.
اول مرداد ۱۴۰۰ (۲۴ جولای ۲۰۲۱) با حضور تعداد محدودی از مقامات دولت ها (حدود ۹۵۰ نفر)، امپراطور ژاپن جناب ناروهیتو بدون حضور ملکه امپراتیریس ماساکو، سی دومین المپیک را افتتاح خواهد کرد و این در حالی است که بر خلاف پیش بینی ها و اعلام شرایط اضطراری، روز پنجشنبه ۳۱ تیرماه ۱۴۰۰ و تنها یک روز مانده به مراسم افتتاحیه، ۱۹۷۹ نفر در توکیو به کرونا مبتلا شدند که در ماه های اخیر بی‌سابقه بود.
این که از ۲۰۶ کشور و پس از رقابت چندین ساله میان بیش از ۳۰۰ هزار ورزشکار، ۱۱۰۹۱ نفر(۲) آنان پس از یک سال تاخیر خود را به آمادگی برای حضور در المپیک برسانند و بعد به دلیل ابتلا به ویروس کرونا آن هم در دهکده المپیک امکان رقابت را از دست بدهند، فشار غیر قابل توصیفی برای ورزشکاری است که شاید این اولین و آخرین امکان حضورش در یک المپیک به عنوان افتخاری بین المللی و منحصر به فرد باشد.
ژاپن سال ها در عالی ترین سطوح در حال برنامه ریزی برای این بازی هاست و به اذعان همه کارشناسان در اواسط ۲۰۱۹ تقریبا همه چیز برای یک شروع فوق العاده با نظم و دقت مهیا بود اما به یک باره با شیوع کرونا نه تنها یک سال آن را همراه با خسارات سنگین اقتصادی به تاخیر انداخت که شور و هیجان المپیکی را هم از آن گرفت و فعلا همه به دنبال برگزاری آن به هر قیمتی هستند.
این پنجمین المپیکی است که قرار بوده در ژاپن اجرا شود و یکی از آنان در سال ۱۹۴۰ به دلیل جنگ جهانی دوم لغو شد و تاکنون دو المپیک تابستانی و دو المپیک زمستانی هم در این کشور برگزار شد.(۳) این دوره می توانست از همه دوره ها تاریخیتر باشد، اما ویروس منحوس کرونا همه چیز و از جمله این مهترین رویداد همگانی و بین المللی جهانی را تحت تاثیر قرار داد، حالا نه تنها یک سال به تعویق انداخت که اعمال قوانین سخت گیرانه در تمامی بخش ها اعم از ورود، اجرا، رفت و آمد، گردشگر، تماشاچی و ... را موجب گردید و اقتصاد ژاپن را هم متضرر ساخت، اقتصادی که با پیش بینی میلیاردها دلار درآمد به ویژه با حضور حدود ۲۰ تا ۴۰ میلیون گردشگر آغاز شد و نهایتا به پرهزینه ترین المپیک در طول تاریخ با بودجه ای بالغ بر ۱۵ میلیادر دلار و هزینه های اضافی مبدل شد.
قرار بود با منتفی شدن ورود گردشگران و تماشاچیان خارجی، بازی ها و رقابت ها با حضور محدود و ۵۰ درصدی تماشاگران داخلی در استادیوم ها برگزار شود که باز هم به دلیل شرایط اضطراری و رشد مبتلایان در توکیو و برخی شهرهای دیگر این مورد هم منتفی شد و حالا باید پول بلیط های فروخته شده در حدود ۸۲۰ میلیون دلار هم به ژاپنی ها بازگردد که در کنار عدم رونق کسب و کار و فروش در همه بخش هایی که می توانست اتفاق بیفتد و ضرر ۲۳ میلیادر دلاری اقتصاد ژاپن از برگزاری المپیک بدون حضور تماشگر(۱) و همچنین خسارت ۲۹۴ بیلیون ینی(۴) (۲.۸۳ میلیارد دلاری) هزینه اضافی برای تعویق المپیک که صرف نگهداری، پروتکل های بهداشتی و ... شد، خسارات جدی اقتصادی را تحمیل کرد.
ماجرایی شد المپیک ۲۰۲۰ برای همه کشورها و به ویژه ژاپن که از مدت ها قبل از برگزاری در زمان مقرر یعنی سال ۱۳۹۹ (۲۰۲۰) به اذعان دبیر کل جهانی المپیک تا بیش از ۹۰ درصد اقدامات را نهایی کرده بود. این موضوع دور از ذهن هم نبود، چرا که ژاپنی ها در برنامه ریزی، دیدن جزئیات، توجه به مقدمات حتی بیش از اصل ماجرا شهره هستند و المپیک توکیو فرصتی بود تا بار دیگر در راستای قدرت نرم و دیپلماسی فرهنگی، تصویر قوی تری را برای دیگران ترسیم کنند و به واقع هم به خوبی تدارکات و آماده سازی شده بود و می توانست مرداد ۱۳۹۹ را به یک دوره تاریخی در برگزاری منظم، منسجم و با برنامه ریزی دقیق المپیک ثبت کند.
ژاپن زیر ساخت های مفصلی آماده کرده بود تا از این فرصت برای رونق و توسعه در بخش های مختلف بهره ببرد و در دوره های قبلی المپیک نیز این تجربه را داشت، از استادیوم ملی گرفته، تا جاده های خورشیدی، اتوبوس های خودران، تاکسی های جدید و مدرن، توسعه مترو، افتتاح موزه المپیک، آزمایش برف مصنوعی برای خنک شدن محیط در ایام گرم تابستان، آماده سازی های امنیتی، تحول در سیستم های حمل و نقل، توسعه خطوط سریع السیر، بهینه سازی خدمات برای معلولان و سالمندان، استفاده از ربات های راهنما، زیبا سازی توکیو (۵) و ... که خیلی از آنان دیگر چندان مورد نیاز نیستند.
طراحی مسجد سیار در ژاپن
ژاپن حتی به دلیل ورود گردشگران مسلمان از کشورهای مختلف اسلامی، نمازخانه های سیار و متحرک برای حضور در سطح شهر، توسعه فروشگاه ها، رستوران های حلال و ... را پیش بینی کرده بود که البته برخی مانند رستوران ها و فروشگاه ها حتی پس از المپیک هم بسیار به کار می آید.
قوانین بهداشتی و پروتکل های مربوطه بسیار سخت گیرانه و جرائم سنگین و حتی لغو اقامت را در پی دارد. تنها در یک نمونه ۵۴ صفحه ای، بخشی از این قوانین تشریح شده است تا فقط بتوان المپیک را در شرایط نسبتا سالم در کشوری که دچار افزایش مبتلایان به کروناست برگزار کرد، قوانینی مانند این که ورزشکاران ظرف ۴۸ ساعت پس از بازی ها باید ژاپن را ترک کنند، در طول اقامت تنها می توانند در دهکده حضور داشته باشند، امکان بازدید از مراکز تفریحی و توریستی را ندارند، هر روز چند نوبت باید تست بدهند، با نرم افزارهای مختلف مسیریاب و جی پی اس رفت و آمدها کنترل می شود، بلند صحبت کردن، تماس بدنی، دست زدن ممنوع و ده ها پروتکل بهداشتی دیگر که برای این المپیک الزامی شده اند.
تقریبا هر روز اخباری از ابتلای ورزشکاران و یا عوامل کاروان های ورزشی در دهکده المپیک منتشر می شود و قرنطینه های اجباری ۱۲ روزه که عملا فرد را از ماموریتی که بر عهده دارد باز می دارد. در کاروان ایران خوشبختانه از ورزشکاران تا زمان این یادداشت کسی مبتلا نشده است.
و اما عروسک های نماد المپیک هم که یک سال در انتظار بودند تا خودی نشان بدهند، کم کم آماده ورود به استادیوم ملی توکیو می شوند، عروسک های المپیک و پارالمپیک که نماد دو ابرقهرمان هستند و توسط ماساکی هیرومودا طراحی شدند.
عروسک های نماد المپیک و پاراالمپیک
عروسک نماد بازی های المپیک، الگوی شطرنجی آبی رنگ دارد و با نام میرایتووا (Miraitowa) ترکیبی از دو واژه ژاپنی به معنای «آینده» و «ابدیت» است و نماد و نشانه ای از سنت های ژاپنی توام با نوآوری و مدرنیته در فرهنگ این کشور و عروسک بازی های پارالمپیک دارای الگوی شطرنجی صورتی رنگ که نامش را سومِیتی (so mighty)، ترکیبی متشکل از درخت گیلاس ژاپنی و اصلاح انگلیسی به معنای بسیار قدرتمند گذارده اند، شخصیتی با قدرت‌های برتر و شاخک‌هایی به رنگ شکوفه‌های گیلاس که این روزها نمونه هایی از هر کدام در اردوی تیم های ورزشی کشورمان در ایران نیز حضور پیدا کردند و به صورت نمادین به تماشای بازی ها و تمرینات ورزشکاران قهرمانان ایران نشستند.
این دو نماد، دارای چشمان درشت، گوش های تیز، سر بزرگ، اندام باریک و کوچک و دارای قدرت و توانمندی های ویژه هستند و "میرایتووا"، دارای حسی قوی برای تشخیص عدالت است و در انجام ورزش‌های مختلف تبحر فراوان دارد و با نیروی جادویی خود می تواند در لحظه به هر جایی که می خواهد برود و "سومِیتی" هم بسیار آرام و خجالتی و دارای نیروی جادویی است که به دلیل مهربانی درونی، تنها در صورت لزوم از آن استفاده می کند.(۶)
مشعل این دوره المپیک(۷)، ۱۲ مارس ۲۰۲۰ در ویرانه های معبد هرا در محوطه باستان شناسی المپیا در یونان روشن شد و خانم میزوکی توگوچی دارنده مدال طلای ماراتن بانوان ( المپیک ۲۰۰۴ آتن) به عنوان اولین ژاپنی آن را در دست گرفت و ۲۰۰ متر با آن دوید. ۱۹ مارس ۲۰۲۰، مشعل، تحویل کمیته المپیک ژاپن شد و یک روز بعد نیز وارد پایگاه ماتسوشیما در منطقه میاگی در شمال شرق توهوکو گردید.
مشعل المپیک ۲۰۲۰ توکیو
این مشعل ماجرای پر فراز و نشیبی داشت و قرار بود از کشورها و شهرهای مختلف بازدید کند اما در ژاپن بسیار محدود، بدون حضور پر تعداد تماشاگران و کمرنگ، گشت و گذار کوتاهی داشت و بسیاری از برنامه هایی که به مناسبت قدوم و جلوسش پیش بینی شده بود لغو گردید. تور ۸ ماهه که مقرر بود از ۸۵۸ شهرداری (نیمی از ژاپن) عبور کند هم نیمه کاره ماند و حتی استقرار آن در ساختمان استانداری توکیو برای بازدید عموم منتفی شد و ناگوارتر این که وقتی در پایان سفر خود بر روی پل بزرگ رویا (Yumeno-ōhash) در منطقه کوتوکو (بین اودایبا و آری آکه) آرام گرفت و همچون گذشته می بایست روزی هزاران نفر برای عکس و بازدید به آنجا می رفتند، برای جلوگیری از تجمع افراد، آن را در محفظه ای از چوب و روکش قرار دادند و چیزی از مشعل دیده نمی شد. دورش را بسته بودند تا کسی تجمع نکند و حتی سایه ای از آن قابل ملاحظه برای یک فرم عکس هم نبود. با حضور محدود بازدیدکنندگان، مراسم انتقال آتش مشعل المپیک به مشعل جدید که اصطلاحاً "بوسه مشعل المپیک" نامیده می شود، روز پنج شنبه ۳۱ تیرماه و یک روز قبل از افتتاحیه رسمی المپیک در بخش میناتوی توکیو برگزار شد.
محفظه ای که در اطراف مشعل کشیده شد
سهمیه های ایران در سی و دومین دوره المپیک تابستانی بسیار ارزشمند بود و از تمام ۱۶ دوره قبلی بیشتر بود. عدد ۶۶ در ۱۶ رشته ورزشی به عنوان بزرگترین کاروان ورزشی ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی برای حضور هفدهم کشورمان در المپیک به ثبت رسید.
ایران از سال ۱۹۴۸ تاکنون (به استثنای بازی‌های المپیک ۱۹۸۰ و ۱۹۸۴) در ۱۶ دوره المپیک شرکت کرد که هشت دوره قبل از انقلاب و هشت دوره پس از پیروزی انقلاب اسلامی بوده است و دستاورد ورزشکاران کشورمان در تمام ١٦ دوره، ۲۱ مدال طلا (۱۷ مدال بعد از انقلاب، ۲۱ نقره و ۲۷ برنز) و مجموعا ۶۹ مدال بوده است.
انتخاب خانم سیمین رضایی به عنوان اولین بانوی ایرانی برای داوری بازی های تنیس روزی میز در المپیک، عضویت علی مرادی رئیس فدراسیون وزنه برداری کشورمان در هیئت ژوری المپیک باز هم برای اولین بار، نخستین بار کسب سهمیه جدید برای کاراته و چند رشته ورزشی دیگر، حضور ۱۰ خانم ورزشکار که بالاترین آمار در دوره های مختلف حضور ایران محسوب می شود و ... اخبار امیدوارکننده این دور از رقابت ها بود.
اولین گروه از کاروان ورزشی کشورمان پس از برگزاری مراسم بدرقه در تهران، یکشنبه ۲۷ تیر ۱۴۰۰ با تاخیر فراوان و معطلی چند ساعته وارد فرودگاه ناریتا شد و دکتر سلطانی فر وزیر ورزش و جوانان، دکتر صالحی امیری رئیس کمیته بین المللی المپیک و هیئت همراه نیز چهارشنبه ۳۰ تیرماه وارد توکیو شدند.
افتتاحیه و اختتامیه قرار است در ورزشگاه ملی توکیو برگزار شود که طراحی آن را کنگو کوما معمار نامی ژاپنی عهده‌دار بود و برگرفته از نماد یک معبد قدیمی و با هزینه ۱.۶ میلیارد دلاری با گنجایش ۸۰ هزار نفری است که علاوه بر طراحی منحصر به فرد، اشراف کاملی بر مناظر زیبای اطراف دارد و همچنین امکان دسترسی سهل‌الوصول تماشاگران به شبکه حمل و نقل توکیو را نیز در نظر گرفته است.
استادیوم ملی توکیو محل افتتاحیه المپیک
المپیک توکیو را المپیک بازسازی هم می گویند و از جمله اقدامات در این زمینه ساخت مدال ها (۵۰۰۰) از قطعات الکترونیکی و گوشی های همراه غیر قابل استفاده، تهیه سکوهایی که قهرمانان بر روی آن خواهند ایستاد با پلاستیک های بازیافتی، طراحی تخت اتاق های دهکده از مقواهای سخت و قابل بازیافت و ... است.
مدال های المپیک ۲۰۲۰ توکیو
به هر شکل برنامه ریزی ها در همه سطوح و برای همه کشورها علاوه بر ژاپن تغییر کرده بود و ایران هم که از دو سال پیش برنامه های مختلفی را به عنوان رویدادهای فرهنگی در دستور کار داشت، بالاجبار تغییراتی را در برنامه های خود انجام داد و باید با شیوه ها و دستورالعمل های جدید کرونائی آنان را طراحی و برنامه ریزی می کرد.
المپیک برای ایران فرصتی به منظور ارتقاء کیفی ورزش کشور و گام بلندی برای حضور و افتخارآفرینی ورزشکاران از یک سو و فرصتی برای معرفی فرهنگ و تمدن ایرانی – اسلامی در قالب برنامه های متنوع فرهنگی و هنری از سوی دیگر است. در تهران بخش های مختلف مانند وزارت ورزش، وزارت خارجه، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، موسسه کمک به توسعه هنر و ... برنامه هایی مانند هفته المپیک، مراسم پرچم، بدرقه ورزشکاران، رونمائی از تمبر المپیک و ... را انجام دادند و در ژاپن هم پیش بینی هایی انجام شد.
رایزنی فرهنگی سفارت ایران در ژاپن هم پیش بینی های مختلفی از جمله هفته فیلم، برپائی نمایشگاه، انتشار مجله تخصصی "ایران" به عنوان ویژه نامه ورزش و .... را به مناسبت المپیک ۲۰۲۰ در نظر گرفت که برخی از آنان در آستانه المپیک و برای مخاطبان ژاپنی اجرایی شدند.
از جمله این برنامه ها "ماه فرهنگی ایران در ژاپن" با همکاری آژانس همکاری های بین المللی ژاپن (جایکا) از ۷ تیر تا ۸ مرداد (پس از افتتاح المپیک) از طرف رایزنی فرهنگی شامل نمایشگاه عکس، صنایع دستی، غذاهای ایرانی و تابلوهای معرفی ایران به زبان ژاپنی بود و بازدید کنندگان می توانستند علاوه بر فیلم های معرفی ایران با زیرنویس ژاپنی، موسیقی و منشورات رایزنی فرهنگی، از ۳ نوع غذای ایرانی نیز استفاده نمایند که با استقبال فراوانی روبرو گردید.
پوستر ماه فرهنگی ایران در ژاپن
برنامه مهم دیگری که در آستانه این رویداد برگزار شد و البته بهانه آن تنها المپیک نبود بلکه تلاش دو ساله رایزنی فرهنگی در ارتباط و تعامل با جمعی از هنرمندان برجسته و اعضای انجمن های معروف نقاشی چون گوئن و استقلال برای راه اندازی انجمن هنرمندان ایران و ژاپن بود که به دلیل همزمانی با المپیک و به منظور ایجاد جذابیت، موضوع المپیک هم به آن افزوده شد، برپائی نمایشگاه نقاشی "تبادلات فرهنگی ایران و ژاپن" برای اولین بار با نمایش بیش از ۳۶ اثر از ۸ هنرمند برجسته ژاپنی، علاقه مند به ایران و خلق آثاری ویژه با موضوع جاذبه های گردشگری و فرهنگی با عنوان"ایران" از شنبه ۱۲ تیر ۱۴۰۰ به مدت ۶ روز بود.
برای اجرای این برنامه، مسیری ۲ ساله طی گردید و با زحمات و همراهی های دکتر احسان جوانمردی و هیتوشی موریشیما، محقق شد. در این رویداد مهم هنری، به دعوت و پیشنهاد رایزنی فرهنگی علاوه بر نقاشی و خلق ۸ تابلو زیبا شامل مسجد امام اصفهان، روز تقدیر از خانواده، تخت جمشید، سفر، فراتر از خاطره، تهران، تصویر ذهنی پارس با گلدان و گل لاله و کویر و کل در طول چند ماه توسط این هنرمندان، تعدادی از آثار برجسته آنان نیز که در نمایشگاه های مطرح ژاپن به نمایش درآمده بود نیز ارائه گردید و پوستر آن در برخی نشریات معتبر مانند "پنجره هنر"(۸) که به معرفی رویدادهای مهم هنری در ژاپن می پردازد منعکس گردید و با استقبال و بازدید فراوانی از سوی مخاطبان ژاپنی و برخی از علاقه مندان ایرانی مواجه شد.
هنرمندان شرکت کننده در این رویداد، جان ماتسوبارا، شیگه‌نوبو موری‌یاما، هیده‌کو موراتا، سه‌جیما تاکومی، کیدائی تاگوچی، سؤو تسوکاموتو، شیوئیچیرو تسوکودا و کازونوری یامائوچی بودند و زمینه توسعه فعالیت های فرهنگی و هنری را در میان عموم مردم و به ویژه گروه های مرجع و نخبگان به خوبی فراهم نمود.
پوستر نمایشگاه نقاشی تبادلات فرهنگی ایران و ژاپن
با شهرداری شیناگاوا از جمله مهمترین مناطق شهری در توکیو هم برای برپایی نمایشگاه معرفی ایران برنامه ریزی مستقلی انجام شد که به دلیل شرایط اضطراری و شیوع کرونا از سوی طرف ژاپنی لغو گردید.
مجله تخصصی «ایران» به زبان ژاپنی که در یاداشت های قبلی به آن پرداختیم(۹)، با پرونده های ویژه از سوی رایزنی فرهنگی منتشر می شود و تاکنون ۴ شماره از آن با موضوعاتی همچون موسیقی ایرانی و گردشگری، معرفی جغرافیای ایران، ویژه نامه نودمین سال روابط دو کشور و ایران کشور بزرگ میوه تولید و چاپ شد و شماره ۵ آن نیز با عنوان "ورزش ایران" تدارک و آماده سازی شد.
چهارمین هفته فیلم ایران در ژاپن نیز این بار با نمایش ۶ فیلم که از سوی رایزنی فرهنگی به صورت مستقل ترجمه و زیرنویس ژاپنی شده است در مردادماه برگزار می شود و طبیعتا فرصت المپیک فرصت مناسبی برای این رویداد است.
پی نوشت ها:
۱. حدود ۵ میلیارد بیننده در جهان خواهد داشت.
۲. در مجموع ۱۰۵۸ نفر به مدال دست خواهند یافت.
۳. زمستان ۱۹۴۰ در ساپورو که به دلیل جنگ جهانی دوم برگزار نگردید، تابستان ۱۹۶۴ در توکیو، زمستان ۱۹۷۲ در ساپورو، زمستان ۱۹۹۸ در ناگانو و تابستان ۲۰۲۰ با یک سال تاخیر در ۱ مرداد ۱۴۰۰ (۲۴ جولای ۲۰۲۱) در توکیو
۴. پروفسور کاتسوهیرو میاموتو استاد دانشگاه کانسای ژاپن در تحلیلی در بهمن ۱۳۹۹ که در روزنامه ژاپن تایمز منتشر شده بود اعلام کرد: برگزاری المپیک بدون تماشاگر و پشت درهای بسته باعث ۲.۴ تریلیون ین (۲۳میلیادر دلار) ضرر و زیان اقتصادی و حدود ۳۸۱.۳ میلیارد ین ضرر و زیان در هزینه هایی می شود که مستقیما به بازی ها ارتباط دارند. کاهش اشتیاق مردم نیز موجب نصف شدن هزینه کرد آنان تا ۲۸۰.۸ میلیادر ین می شود و فعالیت های بازاریابی شرکت ها نیز کاهش می یابد ضمن آن که اعمال محدودیت هم تقاضای گردشگری و فرصت های کسب و کار را کاهش خواهد داد. وی معتقد بود اگر بازی ها لفو شود، ۴.۵ تریلیون ین ضرر و زیان و اگر به تاخیر دوباره بیفتند زیان ژاپن به ۶۴۰.۸ میلیارد ین خواهد رسید و این در حالی است که اگر تماشاگران هم به نصف برسند باید انتظار ضرر و زیانی معادل ۱.۴ تریلیون ینی را داشت.
۵. هزینه های مرتبط با تعویق بازی ها به مدت یک سال ۱۹۸ بیلیون ین و هزینه های مقابله با کرونا، ایجاد زیرساخت ها، مراقبت های بهداشتی، سیستم آزمایش، تهیه تجهیزات کنرل عفونت و ... ۹۶ میلیارد ین پیش بینی شده بود.
۶. زیباسازی توکیو به عنوان بزرگترین شهر جهان، ۶.۸ میلیارد دلار هزینه داشته و از جمله به شرکت برق (تپکو) ماموریت داده شد تا صدها هزار دکل برق را از خیابان‌های توکیو حذف کند تا بازدیدکنندگانی که قرار بود به ژاپن بیایند، از مناظر این شهر لذت ببرند. بر اساس برخی آمارها، به تعداد درخت‌ان گیلاس در این کشور (حدود ۳۵ میلیون)، دکل‌های برق وجود دارد. بر خلاف شهرهایی مانند پاریس، لندن و هنگ کنگ که حدود ۱۰۰ درصد خطوط برق آن‌ها از زیر زمین عبور کرده در توکیو تنها ۷ درصد خطوط برق از زیر زمین عبور کرده است.
۷. طرح اولیه این عروسک ها به منظور گزینش نهایی در میان بهترین طرح های منتخب در میان بیست هزار دانش آموز مدارس ابتدایی در سراسر ژاپن مورد نظرسنجی قرار گرفت.
۸. این مشعل از آلومینیوم ساخته شده است و ترکیب رنگ طلایی و صورتی دارد و شبیه شکوفه پنج پر است. حدود ۳۰ درصد آلومینیوم استفاده شده در مشعل، از فلزات به کار رفته در خانه های موقتی که سال ۲۰۱۱ برای زلزله زدگان تهیه شده بود بازیافت شده است و ۷۱ سانتیمتر طول، ۲.۱ کیلوگرم وزن دارد.
۹. مجله معتبر فرهنگی و هنری "پنجره هنر" ژاپن به انتشار گسترده تبلیغات، برنامه ها و رویدادهای مهم فرهنگی و هنری در ژاپن می پردازد. این نشریه در شماره ۴۵۴ خود که در ۲۷۸ صفحه منتشر گردید و در صفحه ۱۵۵ با اختصاص یک صفحه کامل، به این رویداد و نمایشگاه پرداخته و با اشاره به این که "نمایشگاه نقاشی تبادلات فرهنگی ایران و ژاپن" با هدف ایجاد پلی بین دو کشور برگزار شده به حضور شخصیت های معتبر از جمله هنرمندان انجمن استقلال اشاره و در کنار برخی از آثار مهم آنان، تصاویر تعدادی از تابلوهای مرتبط با ایران از جمله کویر و کل، تهران، تخت جمشید و ... که در این نمایشگاه در معرض بازدید علاقه مندان قرار گرفته را منتشر نمود و برای بازدید از این رویداد دعوت کرد.
حسین دیوسالار- دکترای جامعه شناسی سیاسی و رایزن فرهنگی ایران در ژاپن