به گزارش روز دوشنبه ایرنا، ال پائیس در گزارشی با عنوان «معضلات آب و هوایی، جهان را به چالش کشیده است» نوشت: همزمانی پدیدهای ویران کننده اقلیمی در مناطق مختلف جهان سبب شده تا مسئله تغییرات آبوهوایی در کانون بحثهای سیاسی و نگرانیهای اجتماعی قرار گیرد.
دماسنج یک شهر کوچک کانادا در یکشنبه ماه ژوئن، ۴۶.۶ درجه سانتیگراد را نشان داد؛ بالاترین درجه حرارتی که تا کنون در این کشور آمریکای شمالی ثبت شده است. تنها ۲۴ ساعت بعد تا ۴۷.۹ درجه و روز سه شنبه تا ۴۹.۶ درجه افزایش یافت. گرمای هوایی که پیشتر از شهری همچون بغداد شنیده بودیم تا آنکه رکوردی بی سابقه در منطقه ای در جنوبغربی کانادا باشد. با این حال یک روز بعد و پس از فروکش کردن گرما، آتشسوزیهای جنگلی آغاز شد.
تصاویر و فیلمهای منتشر شده از این فاجعه، صحنههای مربوط به عذابهای الهی دوران گذشته نیست، بلکه این همان اتفاقی است که در اواخر ماه ژوئن (اوایل تیر ماه) سال جاری در لیتون، منطقه ای با ۲۰۰ نفر ساکن در بریتیش کلمبیا شاهد بودیم. این شهر طی ۲۴ ساعت، دچار ۶۲ مورد آتش سوزی جدید شد و مقامات اعلام کردند که ۹۰ درصد لیتون از جمله مرکز شهر سوخته است و همه ساکنان، خانههای خود را ترک کردند.
در ادامه این گزارش آمده است: احتمال اینکه تصاویر لیتون و حضور جمعیت مردم در مراکز تعبیه شده برای تهویه مطبوع هوا علیه آن گرمای مرگبار به فراموشی سپرده شده باشد، وجود دارد اما عکسها و فیلمهای مربوط به سیل عظیم در آلمان و بلژیک و یا مسافران مترویی که به معنای واقعی کلمه در سیل ژنگژوی چین تا گردن در آب فرو رفته اند، صحنههای تازهای است که هنوز فراموشمان نشده است.
به نوشته ال پائیس، این تصاویر، صحنه هایی از فیلم فاجعه هایی است که به نظر میرسد بشریت در آن گرفتار شده است. به گفته کارشناسان اقلیم شناسی، بخش عمده ای از سناریوی این فیلمنامه، به دست شخص انسان و با تولید گازهای گلخانه ای که منجر به گرم شدن بیش از حد زمین شده و از زمان انقلاب صنعتی تا کنون بی وقفه روند صعودی داشته، نوشته شده است.
«پاتریسیا اسپینوسا» مقام ارشد تغییرات آبوهوایی سازمان ملل میگوید، «آنچه هم اکنون شاهد آن هستیم، کاملا با آنچه که علم برای سالها به ما گفته بود مطابقت دارد که این فجایع هر روز شدیدتر و وخیم تر میشوند.
اسپینوسا معتقد است که این آخرین پدیدههای اسفبار طبیعی میتوانند با «افزایش آگاهی تصمیمگیرندگان و سیاستمداران در همه سطوح، پیرامون فوریت و جدی بودن وضعیت اضطراری که زمین و همه بشریت در آن قرار دارند مفید واقع شوند».
«خوسه مانوئل گوتیِرِز» معاون مدیریت موسسه انستیتو فیزیک کانتابریا نیز معتقد است «سطح آگاهی بسیار بالا و همچنین احساس ترس در جوامع» حاصل شده است.
به نوشته این نشریه اسپانیایی، گرم شدن زمین با منشا انسانی ناشی از فعالیتهایی است که در نتیجه سوختن نفت، گاز و زغالسنگ و با افزایش گازهای گلخانه ای ایجاد میشود. اما نکته حائز اهمیت اینکه این تغییرات آبوهوایی باعث میشود تا جو کره زمین به طور فزاینده ای «گرمتر» شده و «انرژی بیشتری» در خود ذخیره کند؛ عوامل مهمی که به پدیدههای طبیعی شدیدتر، وخیم تر و مکررتر منجر میشوند.
«سونیا سِنِویران» اقلیم شناس سوئیسی و به عنوان یکی از اعضای «موسسه علوم جوی و آبوهوایی زوریخ» در توضیح این مسئله که آیا این موج گرما و بارانهای سیلآسا، خبر از تغییرات اقلیمی میدهند میگوید، کارشناسان این حوزه در تلاشند تا دریابند آیا وقوع پدیده ای شدید، اساسا بدون وجود تغییرات اقلیمی امکان پذیر است یا خیر.
وی میگوید: در حال حاضر کمی کردن دقیق سهم تغییرات آب و هوایی در سیل آلمان و چین دشوار است اما هر دو رویداد با بارش بسیار شدید همراه بوده است. به گفته این کارشناس، «کاملاً اثبات شده که حوادث ناشی از بارندگی شدید در سراسر جهان بیشتر و شدیدتر شده است؛ بنابراین به احتمال زیاد تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان در شدیدتر یا بیشتر روی دادن این حوادث نقش داشته است.
با این حال هر چند تا کنون نظر قطعی پیراون رابطه علت و معلولی بین رویدادهای طبیعی اخیر و بحران اقلیمی بیان نشده و برخی تحقیقات در مراحل ابتدایی واکاوی این مسئله قرار دارند اما آنگلا مرکل صدراعظم آلمان و دولت او مستقیماً سیلاب اخیر را به گرم شدن کره زمین مرتبط دانسته و تصمیم گرفته اند سرعت کاهش انتشار گلخانه ای را افزایش دهند.
تشدید گرما یکی از مشهودترین آثار بحران آبوهوا است. متوسط دمای هوا در حال حاضر، ۱.۲ درجه سانتیگراد بالاتر از میزان سالهای بین ۱۸۵۰ و ۱۹۰۰ میلادی و پیش از انقلاب صنعتی قرار دارد. همچنین در یک دهه گذشته، گرمترین سالها در سیاره زمین ثبت شده است.