به گزارش روز شنبه گروه دانشگاه و آموزش ایرنا از پایگاه خبری ساینس، در حال حاضر برای تشخیص تومور مغزی از تصویربرداری MRI استفاده می‌شود که روشی پرهزینه است و امکانات آن در نقاط دور افتاده وجود ندارد. از طرفی ممکن است تومور علائم اولیه نداشته باشد و در مراحل پیشرفته تشخیص داده شود.
به همین منظور محققان دو آزمایش توسعه دادند که با تجزیه و تحلیل ادرار و پلاسمای خون می‌تواند وجود نوعی تومور مغزی به نام گلیوما تشخیص دهد.
گلیوما یکی ازتومورهای اولیه سیستم عصبی مرکزی است که در نخاع یا مغز بروز می‌کند و منشا آن از سلول‌های گلیال است. سلول‌های گلیال معمولا ساختار سیستم عصبی مرکزی را پشتیبانی می‌کنند، مواد مغذی را در اختیار این سیستم عصبی قرار می‌دهند، ضایعات سلولی را پاکسازی کرده و نورون‌های مرده را تجزیه می‌کنند. منشا گلیوما ممکن است انواع مختلف سلول‌های گلیال باشند. گلیومای خفیف توموری است که در سلول‌های پیشتیبان و محافظ سیستم عصبی مغز تشکیل می‌شود و درمان آن شامل جراحی، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی است.
هنگامی‌که افراد به این تومور مبتلا می‌شوند، پس از جراحی و حذف تومور، احتمال بازگشت آن وجود دارد و هر سه ماه یکبار باید MRI انجام شود؛ ولی با توسعه این آزمایش می‌توان با کمترین هزینه وجود تومور را تشخیص داد.
تشخیص تومور از نمونه خون با استفاده از DNA جهش‌یافته صورت می‌گیرد. محققان امیدوارند تشخیص انواع سرطان با استفاده از روش‌های غیرتهاجمی امکان‌پذیر شود.
تومور مغزی مجموعه‌ای از سلول‌های غیرعادی است که درون مغز تجمع کرده و یک توده غیرطبیعی را تشکیل می‌دهند. تومورهای مغزی ممکن است سرطانی (بدخیم) یا غیر سرطانی (خوش‌خیم) باشند.
جمجمه که در برگیرنده مغز است، ساختار سخت و انعطاف‌ناپذیری دارد و رشد هرنوع توده در چنین فضای محدودی می‌تواند مشکل‌ساز شود. صرف‌نظر از بدخیم یا خوش‌خیم بودن تومور، رشد آن درون مغز موجب افزایش فشار درون جمجمه می‌شود و این فشار می‌تواند به مغز آسیب وارد کرده یا موجب مرگ شود.
رادیوتراپی، جراحی و شیمی‌درمانی از جمله رایج‌ترین روش‌های درمان تومور مغزی محسوب می‌شوند.
شایع‌ترین علایم و نشانه‌های تومور مغزی که باید جدی گرفته شوند :
علایم و نشانه‌های یک تومور مغزی بسته به اندازه، موقعیت و سرعت رشد آن متفاوت است؛ اما به طور کلی می‌توان موارد زیر را از علایم تومور مغزی دانست:
- ابتلا به سردرد یا تغییر الگوی سردردها
- سردردهای مکرر که دفعات یا شدت وقوع آن‌ها افزایش می‌یابد
- حالت تهوع یا استفراغ غیرقابل توضیح
- مشکلات بینایی مانند تاری دید، دوبینی یا از بین رفتن دید محیطی
- از دست دادن تدریجی حس لامسه یا قدرت حرکت در یک بازو یا پا
- مشکل در حفظ تعادل
- اختلالات گفتاری
- سردرگرمی در امور روزمره
- تغییرات رفتاری یا شخصیتی
- تشنج، به ویژه درافرادی که فاقد سابقه تشنج هستند
- مشکلات شنوایی
نتایج این مطالعه در نشریه EMBO Molecular Medicine منتشر شده است.