به گزارش ایرنا،این بانوی کوهنورد هلال احمری سال‌ها در کوهستان مشق عشق می‌کند و از آنجا که منطقه محل تولدش کوهستانی بوده، عشق به کوه و کوهنوردی را نیز به خوبی در وجود خود حس می‌کند.
این حس در وجود او، پلی برای امدادرسانی به آسیب‌دیدگان در حوادث ساخته است و جهت انجام عملیات‌های امدادی و کمک به همنوعان با انگیزه و روحیه بی نظیری وارد عمل می شود و از هیچ کوشش و تلاشی برای نجات جان مردم دریغ نمی کند.
این بانوی کوهنورد قزوینی که از اعضای خانواده بزرگ هلال احمر و کارمند این جمعیت در استان قزوین است کوهنوردی را به صورت اصولی از سال ۱۳۸۰ با عضویت در تیم امداد کوهستان هلال احمر شروع کرد و مدتی هم به عنوان سرپرست در آن تیم ایفای وظیفه نمود.
محمدی سعی کرد با گذراندن دوره های کوهنوردی، لذت بیشتری از این ورزش ببرد و موفق به دریافت مدرک مربیگری درجه کوهنوردی در سال ۱۳۸۸ از فدراسیون کوهنوردی کشور شد و با گذراندن دوره های بازآموزی نیز به عنوان مدرس با فدراسیون کوهنوردی همکاری کرد.
از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴ سنگوردی و کوهنوردی را همزمان انجام داد، ولی از سال ۱۳۸۴ به بعد بیشتر کوهنوردی می کرد و حتی ورزش سالنی تیاریکس، بدمینتون و یوگا را هم تجربه کرد و تمامی ۳۱ قله بلند در ۳۱ استان کشور را به همراه قله علم کوه از مسیر سیاه سنگها، قله کول جنو از مسیر تیغه ها، قله خرسان جنوبی، خط الراس قزل ارسلان همیشه برفی،کلاغ لان و الوند همدان را به عنوان یک هلال احمری و بانوی کوهنورد از استان فتح کرد.
خبرنگار ایرنا مرکز قزوین با این بانوی کوهنورد گفت و گویی کوتاه انجام داده و از بهترین لحظات،چالش ها و مشکلات پیش روی او پرسیده است.
ایرنا.بهترین لحظات زندگی شما کی و کجا ثبت شده است؟
زندگی در طبیعت و گذراندن لحظه ها در آن خوب و شیرین و سراسر خاطره دارد اما بهترین و شیرین ترین لحظه زمانی است که در برنامه های کوهنوردی هم به عنوان کوهنورد و هم به عنوان امدادگر شرکت می کنم و اعضای قدیمی با دیدن من می گویند وقتی تو هستی خیال ما آسوده است، چون می دانیم هوای همه را داری و این خیلی ارزشمند است هر چند باعث می شود که مسئولیتم بیشتر شود.
ایرنا.با چه چالش های برای رسیدن به اهداف ورزشی و صعود به قله ها به عنوان یک بانو مواجه هستید؟
ورزش کوهنوردی نسبت به ورزش های سالنی محدودیت خاص خودش را دارد مخصوصا برای بانوان که با توجه به فرهنگ کشور ما، مشکلاتی نیز وجود دارد.
اوایل با دوستانم سعی می کردیم با کوله پشتی در سطح شهر حرکت کنیم تا مردم عادت کنند ولی برای مردان پذیرفتن این موضوع که بانوان هم می توانند پا به پای آنها گام بردارند، کوله پشتی داشته باشند و کوهنوردی کنند در ابتدا سخت بود که خوشبختانه الان شرایط هم از نظر تجهیزات و هم دیدگاه مردم به کوهنوردی بانوان بهتر شده است.
ایرنا.احساس شما به عنوان یک خانم در مورد هلال احمر و کوهنوردی چیست؟
من عاشق کوه و کوهنوردی و به همان اندازه هم عاشق هلال احمر و کارم هستم چون من بدو ورودم به هلال احمر به عنوان یک امدادگر فعالیت می کردم و به همین دلیل همیشه خودم را یک امدادگر می دانم.
عشق به امدادگری و هلال احمر سبب شد تا با هزینه شخصی و استفاده از مرخصی، قله ها را یکی پس از دیگری فتح کنم و پرچم سازمان امداد و نجات را بر بلندای این قله ها به اهتزاز در بیاورم.
جالب اینکه در تمام برنامه ها علاوه بر مربی تیم، نقش امدادگر را نیز ایفا می کردم و در اکثر برنامه های صعود، امداد رسانی هم داشتم.
ایرنا.برنامه شما برای آینده کاری و زندگیتان چیست؟
تصمیم گرفتم اگر عمری باشد ایرانگردی کنم و اگر فرصت مهیا شود صعود به قله های خارج از کشور را هم داشته باشم و امیدوارم بتوانم با خدمت صادقانه در هلال احمر قله های بلند و رفیع انسانیت را نیز صعود کنم.