به گزارش ایرنا، المپیک به عنوان بزرگترین آوردگاه ورزشی جهان محلی برای حضور برترین نخبگان ورزشی جهان است و کسب مدال در این آوردگاه بزرگ نشان از توسعه ورزش در هر کشور دارد. در المپیک جایگاه کشورها براساس کسب مدال طلا تعیین می‌شود؛ مدالی که اهمیت ویژه‌ای برای کشورها دارد و تلاش خواهند کرد تا با سرمایه‌گذاری و ایجاد محرک‌های تشویقی ورزشکاران خود را به کسب مدال زرین این جشنواره ورزشی تشویق کنند.
در المپیک توکیو رقابت برای رسیدن به مدال طلا یکی از مهمترین راهبردهای ورزشی جهان به شمار می‌رود؛ راهبردی که اکنون به هدف اصلی تبدیل شده و برخی از کشورها پس از حدود یک سده نخستین مدال طلای خود را در المپیک ضرب کردند. قطر و فلیپین نمونه بارز این کشورها هستند.
اما این ۲ کشور چگونه به یک سده حسرت در کسب مدال طلا پایان دادند؟ برای بررسی موفقیت این کشورها لازم است مسابقات دسته ۵۵ کیلوگرم وزنه‌برداری زنان المپیک و ۹۶ کیلوگرم مردان را این دوره از بازی‌ها مورد بررسی قرار داد.
در دسته ۵۵ کیلوگرم وزنه‌برداری زنان بازی‌های المپیک در حالی تمام کارشناسان منتظر ضرب چهارمین مدال طلای چینی‌ها بودند که «هیدلین دیاز» همان ورزشکاری که با مهار وزنه ۲۲۴ کیلوگرم در مجموع مدال طلا را کسب و به یک دهه حسرت فلیپینی‌ها در المپیک پایان داد.
تاریخ‌سازی این وزنه‌بردار زن موجب شد تا مسوولان ورزش فیلیپین ۳۳ میلیون پزو معادل ۶۶۰ هزار دلار به وی پاداش بدهند. این مقدار پاداش برای یک مدال، اهمیت موفقیت در توکیو در بین برخی از کشورها را نشان می دهد. در دسته ۵۵ کیلوگرم وزنه‌برداری زنان «لیائو» وزنه‌بردار نامدار چینی با ۲۲۳ کیلوگرم مدال نقره را از آن خود کرد.
کشور فلیپین پیش از این در هشت دوره از بازی‌های المپیک حضور یافته است که حاصل آن سه مدال نقره و هفت مدال برنز بود. نخستین مدال کشور فلیپین در ادوار المپیک مربوط به المپیک ۱۹۲۸ آمستردام است که برنز بود.
اما داستان سرمایه‌گذاری قطر بر روی مدال طلا در رشته وزنه‌برداری متفاوت از دیگر کشورها بود زیرا این کشور بنای توسعه ورزشی خود را در بسیاری از رشته به جذب ورزشکاران خارجی گذاشته و این کار را در فوتبال، دوومیدانی و وزنه‌برداری انجام داده است. قهرمانی تیم ملی فوتبال قطر در جام ملت های ۲۰۱۹ و یا نایب قهرمانی تیم ملی هندبال قطر در جام جهانی با بازیکنان چند ملیتی نمونه بارز این سیاست است.
این کشور در گذشته سالم جابر وزنه‌بردار بلغاری را استخدام کرده بود.
قطری‌ها که در گذشته توانسته بودند یکی از پنج مدال المپیکی خود را با یک ورزشکار غیر بومی کسب کنند برای المپیک توکیو سیاست متفاوتی ررا در پیش گرفتند و با استخدام «ابراهیم فارس الباخ» برای دسته ۹۶ کیلوگرم وزنه برداری مردان یک راهبرد موفق طراحی کرد. این راهبرد با حذف کیانوش رستمی، مصدومیت سهراب مرادی و غیبت تیان تائو تکمیل شد تا وزنه‌بردار اجاره‌ای قطری‌ها نخستین طلای المپیک این کشور را ثبت کند. البته فارس الباخ از سال‌ها قبل در قطر حضور دارد و در چندین دوره پیکارهای وزنه‌برداری نوجوانان و جوانان در سطح قاره آسیا و جهان نیز شرکت کرده است.
فارس ابراهیم الباخ اصالتا مصری است و تابعیت قطر دارد.
کشور قطر تا پیش از المپیک توکیو چهار دوره در این جشنواره ورزشی شرکت کرده بود که حاصل آن پنج مدال نقره و برنز بود. این کشور تا کنون موفق شده یک مدال نقره و چهار برنز کسب کند. نخستین مدال قطر در المپیک ۱۹۹۲ بارسلون به دست آمد.