به گزارش روز شنبه ایرنا ،این پایگاه خبری در ادامه اضافه کرد ، حملاتِ گسترده طالبان به هرات عجیب است. هرات از نظر تاریخی و فرهنگی و موقعیت جغرافیایی حائز اهمیت است. هرات یکی از شهرهای کلیدی در محورِ « جاده ابریشم » و سومین شهر بزرگ افغانستان است. این شهر در منطقه غربی و نزدیک با مرزهای ایران واقع شده است.
از زمان حمله آمریکا در سال ۲۰۰۱ به افغانستان، هرات و شهرهای اطرافش معمولا در ثبات بودند و به همین دلیل است که پیشروی های اخیر طالبان به دروازه های این شهر قابل تامل است.
هنگامی که هفته های گذشته طالبان شروع به پیشروی و تصرفِ روستاهای منطقه هرات کرد دولتِ افغانستان دیر به کمکِ شهر آمد. در نبودِ کمک های دولت، « اسماعیل خان » فرماندارِ محبوب و مشهورِ این شهر خود سازماندهی محلی برای دفاع از شهر را به عهده گرفت و موفق به عقب راندن طالبان تا رسیدنِ نیروهای کمکی از کابل شد اما درگیری ها هنوز در این منطقه ادامه دارد.
این حرکتِ اسماعیل خان تاثیر گذار بود و باعث تقویت روحیه گروه های محلی برای رویارویی با طالبان شد. اگر نبردِ هرات با موفقیت پایان پذیرد ممکن است به نقطه عطفی در جنگ تبدیل شود. با این حال اگر هرات با وجودِ نیروهای کمکی دولت و رهبری اسماعیل خان به تدریج به دست نیروهای طالبان بیفتد اتفاقِ خوبی برای آینده افغانستان نخواهد بود.
هفته گذشته « اشرف غنی » رئیس جمهوری افغانستان در سخنانی بی سابقه برای اولین بار پس از خروج نیروهای آمریکایی که در پارلمان ایراد کرد اشاره به برنامه ای برای بازسازی امنیت در سراسر کشور کرد. وی بدون اشاره به جزئیات گفت استراتژی او در ۶ ماه آینده امنیت و ثبات را به افغانستان بازمی گرداند. شرایطِ هرات می تواند آزمونی برای اثباتِ این ادعا باشد.
شرایطِ کنونی افغانستان برای آمریکا و جو بایدن آزمایشی مهم است. رئیس جمهوری آمریکا ادعا کرده بود آمریکا افغانستان را رها نمی کند حتی اگر تمامی نیروهای نطامی اش را از این کشور خارج کند. به هر حال، دفاعِ موفق در هرات می تواند به آهستگی تکانه های جنگ را به سمتِ دولت افغانستان تغییر دهد. بایدن نیز احتیاج دارد تا ژستی بزرگ از ادامه حمایت های آمریکا از افغانستان ارائه دهد و آسانترین راه حمله هوایی است که در روزهای گذشته در چندین حمله به حمایت از نیروهای افغان در هلمند انجام شد.
اورآسیا ریویو در ادامه نوشت طالبان در هفته های اخیر پیشروی هایی در خاک افغانستان داشته است اما تا پایانِ این جنگ راه درازی باقی است. دولت افغانستان ده ها منطقه را که موقتا به دست طالبان افتاده بود را بازپس گرفته است.
براساس این گزارش، طالبان از زمان از دست دادن قدرتش در سال ۲۰۰۱ تنها توانسته است دو مرکز شهر در دو ایالت را دوبار آن هم به مدت چند روز تحت کنترل خود درآورد.
در حال حاضر طالبان تمرکز خود را بر روی لشگرگاه ،قندهار و هرات گذاشته است.
لشکرگاه مرکز ایالت « هلمند » سالها کانونِ شورش های طالبان بوده است. به دلیلِ پایگاهِ قوی که طالبان در این ایالت دارد تعجب آور نیست که شهر تحتِ فشار باشد. درباره قندهار نیز تعجب آور نیست که چرا طالبان می خواهد شهر را تصرف کند و آنرا دوباره به پایتخت تبدیل کند. هر گروهی که قندهار را تحت کنترل خود درآورد به سادگی می تواند کنترلِ ایالت های اطرافش را بدست بیاورد.
با نگاه به هرات، آینده جنگ در این منطقه آینده افغانستان را مشخص خواهد کرد.