مسکو - ایرنا - میخاییل اولیانوف نماینده دائم روسیه در سازمان های بین المللی در وین از اینکه در بسیاری از رسانه های خارجی بویژه رسانه های غربی نامی از آمریکا به عنوان پرتاب کننده بمب های اتمی به شهرهای ناکازاکی و هیروشیما برده نمی شود، انتقاد کرد.

به گزارش ایرنا، اولیانوف روز شنبه در توئیتی نوشت: در اکثر مقالات و مطالب منتشر شده در رسانه های خارجی به مناسبت سالروز تراژدی هیروشیما هیچ اشاره ای به کشور پرتاب کننده بمب اتمی بر این شهر نمی شود.   

وی افزود: شاید این مساله بخاطر ملاحظات سیاسی و بدلیل رعایت نزاکت سیاسی است و شاید هم رسانه ها در مطالب خود نمی خواهند از کشور استفاده کننده از بمب اتمی در ژاپن نام ببرند و از این اقدام هراس دارند.  

آمریکا با وجود اینکه مدعی جلوگیری از انتشار سلاح هسته ای و تامین کننده اصلی امنیت جهانی در این مورد است اما تنها کشور جهان است که از بمب اتمی علیه کشور دیگر استفاده کرده است.

روز ۶ اوت سال ۱۹۴۵ میلادی یک جنگنده «بی ۲۹» ارتش ایالات متحده اولین بمب اتمی تاریخ بشر به نام «پسر کوچک» را بر سر مردم شهر هیروشیما ژاپن فرو ریخت انفجار قارچی حاصل از این بمب ۹۰ درصد از این شهر را در یک لحظه نابود کرد و ۸۰ هزار نفر را به کام مرگ فرستاد؛ ده‌ها هزار نفر دیگر نیز در ماه‌ها و سال‌های بعد بر اثر تشعشعات رادیو اکتیو حاصل از این انفجار وحشتناک جان خود را از دست دادند.

سه روز بعد، یک هواپیمای «بی ۲۹» دیگر آمریکا یک بمب هسته‌ای دیگر به نام «مرد چاق» را این بار بر شهر ناکازاکی فرو ریخت و ۴۰ هزار نفر را به قتل رساند در اثر این دو انفجار هسته‌ای «هیروهیتو» امپراطور وقت تسلیم بدون قید و شرط کشورش را در جنگ دوم جهانی اعلام کرد و به این ترتیب، این جنگ خانمان‌سوز به پایان رسید.

بر اساس اطلاعات رسانه های روسی، آمریکا قصد داشت در دوره پس از پایان جنگ دوم جهانی به روی اتحاد جماهیر شوروی نیز بمب اتمی بیندازد و فقط دستیابی سریع روسها به این نوع بمب و آزمایش شتاب زده نخستین بمب اتمی، سران آمریکا را از اجرای این تصمیم منصرف کرد.

آمریکا حتی قصد داشت به چین هم حمله اتمی کند.

دنیل الزبرگ فعال سیاسی و تحلیلگر نظامی سابق آمریکا فاش کرد در حمله چین به جزایر تحت کنترل تایوان در سال ۱۹۵۸، آمریکا برای حمایت از متحد خود قصد داشت از نیروی نظامی شامل حمله هسته ای به چین استفاده کند.

روزنامه نیویورک تایمز این گزارش را با استناد بر اسنادی که ظاهرا هنوز محرمانه هستند و بدون مجوز فاش شده اند،  منتشر کرد و نوشت این اسناد ابعاد تازه ای از خطر این بحران دهه ۵۰ را نشان داد.

این گزارش ده ها صفحه از تحقیقات محرمانه سال ۱۹۶۶ مربوط به  این رویارویی را نشان می دهد که فرماندهان ارتش آمریکا برای اولین بار برای  حمله نظامی علیه چین فشار وارد کردند و پذیرفته بودند که شوروی ممکن است به نفع متحد خود چین تلافی کند.