به گزارش خبرنگار اعزامی، «حمیده عباسعلی» بعد از مسابقه و به خاطر آسیب دیدگی شدید، شرایط صحبت درباره مسابقهاش را نداشت و حالا با گذشت کمتر از یک روز درباره اتفاق هابی که در روز شنبه برایش افتاد، حرف می زند. ملی پوش کاراته ایران پیش از هر صحبتی، میگوید: «بعد از مسابقه درد شدیدی داشتم و نمی توانستم صحبت کنم.»
او با اشاره به شرایط مسابقات المپیک میگوید: در روز مسابقه بسیار آماده بودم و از مصدومیت قبلیام هیچ خبری نبود. حتما در عکس ها دیدهاید که پیش از شروع یکی از مسابقههایم ، چقدر بالا پریدهام و اگر ورزشکاری مصدومیت داشته باشد، حتما قادر به این کار نیست. آمده بودم که مدال المپیک را بگیرم و هیچ کسی به اندازه خودم از من توقع مدال نداشت.
عباسعلی با بیان اینکه مدال المپیک بالاتر از هر افتخار ورزشی است ادامه داد: خیلی خوب میدانستم که کلکسیون مدالهایم فقط مدال المپیک را کم دارد و به همین خاطر در این چند سال اخیر از همه چیز زده تا مدال المپیک را به مدالهایم اضافه کنم. مصدومیتی که یک سال و چند ماه قبل برای من اتفاق افتاد، مصدومیت سادهای نبود بنابراین خیلی تلاش کردم تا بتوانم دوباره به شرایط مسابقه برگردم و آماده شوم. تمرین در یک سال گذشته بسیار سخت بود. تمرین در زمانی که با شیوع کرونا مواجه بودیم و مدام در قرنطینه به سر میبردیم، کار سادهای نبود. همه اینها را تحمل کردم تا به مدال برسم اما خیلی بدموقع مصدوم شدم.
ملیپوش کاراته ایران با اشاره به مسابقه آخر خود در بازی های المپیک عنوان کرد: هر دوی ما در بازی آخر نیاز به برد داشتیم و این مساله مسابقه را برایمان حساستر کرده بود. با این حال توان بردن این حریف را داشتم اما بد موقع مصدوم شدم. من تجربه مصدومیت و مسابقه دادن در این شرایط را داشتم اما آن دفعه در ۷ ثانیه پایانی این اتفاق افتاد و توانستم بازی را کنترل کنم. این بار هم اگر مصدومیتم کمی دیرتر اتفاق میافتاد، این توانایی را در خودم میدیدم که مسابقه را برگردانم.
وی افزود: اصلا تصویر نمیکردم که در این مسابقات مصدوم شوم. در اصل هیچ ورزشکاری قبل از مسابقه چنین فکری نمیکند و آمده بودم که مدال بگیرم. در آخر بازی میشنیدم که از روی سکوها می گفتند «حمیده بزن» اما واقعا توانش را نداشتم. میدانستم که همه دلشان میخواهد من برنده باشم و به خاطر اعتمادی که به من داشتند، این را میگفتند اما در آن لحظات درد خیلی زیادی داشتم.
ملی پوش کاراته ایران با بیان اینکه خیلی ها دلشان می خواست من دست پر از این مسابقات برگردم، می گوید: انرژی مثبت تک تک این افراد را حس می کردم و الان بیشترین ناراحتی ام این است که ناامیدشان کرده ام. بیشتر از خودم برای آنها ناراحتم.
ملی پوش کاراته ایران ادامه می دهد: «من و کادر فنی همه تلاشمان را انجام دادیم اما اتفاقی افتاد که قابل پیش بینی نبود. شما دیدید که من کسی را شکست دادم که مدال طلا را به دست آورد. این نشان می دهد که آماده بودم.
او به سطح مسابقات هم اشاره می کند: ژاپن هشت ورزشکار به این مسابقات آورده بود که فقط یکی از آنها مدال گرفت. جدی ترین حریف من در این مسابقات ژاپن بود اما دیدیم که او شکست خورد. همه اینها نشان می دهد که سطح رقابت های کاراته در المپیک توکیو تا چه حد بالا بود اما با این وجود من آمده بودم که از این مسابقات مدال بگیرم.
حمیده عباسعلی در ارتباط با مصدومیتش هم میگوید: بعد از مسابقه به بیمارستان دهکده منتقل شدم. ام ار آی انجام شد اما هنوز جواب دقیقی ندادهاند. دکتر نوروزی همراهم بودهاند و گفتند که چون پایم ورم دارد، فعلا امکان تشخیص دقیق نیست. باید صبر کنم تا در تهران معاینه شوم و ببینیم چه اتفاقی افتاده است. هم احتمال شکستگی یه استخوان کوچک را داده اند، هم پارگی رباط صلیبی. البته خودم امیدوارم که آسیب دیدگی قبلی نباشد.