به گزارش روز سه شنبه ایرنا به نقل از سی ان ان؛ یک سال و نیم بعد از شناسایی نخستین موارد کووید -۱۹ ، بسیاری از کشورهای آسیا و اقیانوسیه احساس می‌کنند همان جایی هستند که شروع کرده اند.
در حالی که بریتانیایی ها پس از یک زمستان طولانی از محدودیت های کرونا به مراکز تفریحی شبانه رفتند ، میلیون ها نفر در استرالیا و چین دوباره در قرنطینه هستند.
سیستم های بهداشتی در مالزی ، تایلند و اندونزی مستاصل شده اند و کشورهایی چون جزیره فیجی اقیانوس آرام که سال گذشته تنها تعداد انگشت شماری از موارد را گزارش کرده بودند، اکنون با شیوع گسترده بیماری مبارزه می کنند.
برای برخی ، درک اینکه چرا آسیا و اقیانوسیه اینقدر ضربه می خورند ، دشوار است. بسیاری از کشورهای آسیا-اقیانوسیه خود را به کشورهای گوشه نشین تبدیل کردند ، مرزها را تقریباً برای همه خارجی ها بستند ، قرنطینه های سختی را برای ورود مسافران وضع کردند و سیاست های آزمایشی و ردیابی تهاجمی را برای تشخیص مواردی که از سپر دفاعی آنها خارج شده بود، معرفی کردند.
آنها با این قوانین سخت مرزی زندگی می کردند تا موارد به صفر برسد و مردم را در امان نگه دارند.
این روش کارایی داشت تا زمانی که گونه بسیار مسری کرونا یعنی ویروس دلتا خودنمایی کرد.
اکنون شیوع های جدید، استراتژی کووید صفر مورد علاقه چین و استرالیا را زیر سال می برد و بحث گسترده تری در مورد میزان ماندگاری این رویکرد ایجاد می کند.
در منطقه نیو ساوت ولز استرالیا، ایالتی که میزبان سیدنی است، مقامات گفته اند که رسیدن به واکسیناسیون ۵۰ درصدی می تواند برای کاهش قرنطینه شدید ایالت کافی باشد که تغییر از تلاش های قبلی این کشور برای صفر کردن موارد محسوب می شود.
به گفته هوانگ یانژونگ کارشناس ارشد شورای روابط خارجی درباره بهداشت جهانی، در چین جایی که تعداد انگشت شماری از موارد می تواند باعث انجام آزمایشات جمعی شود، تعداد فزاینده ای از متخصصان بهداشت عمومی از روش کاهش و نه رساندن به صفر استفاده می کنند.
تغییر از رویکرد صفر کووید روشی است که سرزمین های دیگر قلعه مانند نیوزلند و هنگ کنگ احتمالاً مجبور خواهند بود در نهایت انجام دهند - آنها نمی توانند برای همیشه از جهان دور بمانند.
آیا چین و استرالیا رویکرد درستی داشتند؟
در حالی که کووید -۱۹ در اروپا و ایالات متحده بیداد می کرد ، کشورهایی مانند چین و استرالیا رویکرد حذف کرونا و به صفر رساندن آن را در پیش گرفتند.
این روش، هزینه ای در بر داشت. به عنوان مثال ، کشورهای وابسته به گردشگری مانند نیوزلند و جزایر اقیانوس آرام ، صنایع مسافرتی خود را با ضربه بزرگی مواجه کردند. هزاران استرالیایی به دلیل محدودیت پروازها و فضاهای قرنطینه نمی توانند بازگردند - و استرالیایی ها نمی توانند بدون ویزای خروج به خارج از کشور بروند.
اما یک مزیت بزرگ نیز داشت. چین و استرالیا هرگز شاهد شیوع فاجعه بار مشابهی در ایالات متحده و بریتانیا نبودند و تا چند هفته پیش ، زندگی تا حد زیادی به حالت عادی باز می گشت و مردم برای جشنواره های موسیقی و رویدادهای ورزشی گرد هم می آمدند.
دیل فیشر ، پروفسور بیماری های عفونی در بیمارستان دانشگاه ملی سنگاپور ، گفت که استراتژی های استرالیا و چین بر بستن شدید مرزها متمرکز شده است - و به سرعت ردیابی مواردی که با آزمایش جمعی نشت کرده اند. اما این رویکردها به شدت توسط دلتا به چالش کشیده شده است ، که تخمین زده می شود مانند آبله مرغان قابل انتقال است و بین ۶۰ تا ۲۰۰ درصد مسری تر از گونه اولیه ای است که ابتدا در ووهان شناسایی شد.
به محض ورود دلتا به استرالیا ، یک نقص بزرگ در استراتژی این کشور یعنی واکسیناسیون آرام آشکار شد. هنگامی که کشورهای دیگر با عجله واکسن هایی را در اوایل سال جاری تولید کردند ، به نظر می رسید که مقامات استرالیا عجله ای ندارند.
از روز یکشنبه ، فقط ۱۷ درصد از جمعیت ۲۵ میلیونی استرالیا به طور کامل واکسینه شده اند - بسیار کمتر از ۵۸ درصد انگلستان یا ۵۰ درصد در ایالات متحده - به این معنی که مصونیت کمی در مسافران وجود دارد.
الکساندرا مارتینیوک ، استاد دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه سیدنی می گوید: "(این) یک اشتباه بزرگ بود." "بنابراین ما در این موقعیت (در استرالیا) که افراد بسیار کمی واکسینه شده اند و یک نوع بسیار خطرناک وجود دارد ، گیر کرده ایم."
آیا رویکرد صفر کووید می تواند موثر باشد؟
مقامات چینی پس از شناسایی بیش از ۳۰۰ مورد در بیش از دوازده شهر در سراسر کشور ، حمل و نقل داخلی را متوقف کرده و آزمایش گسترده انجام داده اند. بن کولینگ ، استاد اپیدمیولوژی بیماری های عفونی در دانشگاه هنگ کنگ ، گفت که آنها استراتژی های آشنا در چین هستند و احتمالاً دوباره lموثر خواهند بود.
ماه هاست که استراتژی صفر کووید به خوبی کار کرده است. در حالی که سایر کشورها با سیستم های مراقبت های بهداشتی بسیار سنگین و تعداد مرگ و میر بالا دست و پنجه نرم کرده اند ، چین و استرالیا به ترتیب تنها ۴۸۴۸ و ۹۳۹ مورد مرگ را گزارش کرده اند. این به آنها این امکان را می دهد که زندگی خود را در محدوده طبیعی خود از سر بگیرند و به این معنی است که اقتصاد آنها کمتر ضربه خورده است.
به عنوان مثال ، در چین ، مقامات و رسانه های دولتی از استراتژی این کشور و موفقیت آن به عنوان نشانه برتری چین استقبال کرده اند. وی گفت اگر دولت از رویکرد صفر کووید به رویکرد تخفیف برسد ، باید تصمیم خود را توجیه کند.
اما کنار گذاشتن استراتژی صفر کووید چیزی نیست که استرالیا و چین باید در حال حاضر در مورد آن فکر کنند.
فیشر می گوید وقتی بیش از ۸۰ درصد افراد واکسینه می شوند ، کشورها می توانند مرزها را آزاد کنند.
تجربه جمعی چین و استرالیا همچنین این خطر را نشان می دهد که سایر کشورها با محدودیت های سخت مرزی نتوانند برای همیشه از دلتا - یا یک نوع دیگر ویروس- جلوگیری کنند.
فیشر گفت شیوع دلتا احتمالاً در سایر کشورهایی که تا کنون آن را تجربه نکرده اند ، مانند نیوزلند ، رخ می دهد.
فیشر گفت کشورها باید بپذیرند که تجمعات را محدود کنند.
وی افزود ، کشورها باید از یکدیگر در مورد نحوه مدیریت همه گیری یاد بگیرند.
فیشر می گوید: "اگر کسی فکر می کند این کار تمام شده است ، در اشتباه است ،" همه باید با آن روبرو شوند و روزی با آن زندگی کنند - و هنوز برای هیچ کشوری به پایان نرسیده است. "