استاد اصغر کریمی از حدود شصت سال پیش که فعالیت های علمی اش را در اداره فرهنگ عامه سازمان هنرهای زیبا (و سپس وزارت فرهنگ و هنر) شروع کرد، بی وقفه، و حتی روز به روز پربارتر، به فعالیت های علمی‌اش ادامه داد؛ که حاصل آن ترجمه ده‌ها اثر کلیدی در حوزه فولکلور و مردم شناسی، تآلیف چندین کتاب، و ده‌ها مقاله در زمینه‌های عشایر، صنایع و هنرهای دستی و میراث فرهنگی است.
حاصل همکاری های متعدد ایشان با مردم شناسان و فولکلوریست‌های صاحب نام فرانسوی در قالب برنامه‌های پژوهشی مشترک نیز به صورت جزوات مردم‌نگارانه مصوری به زبان فرانسه در مورد مناطق زاگرس مرکزی، آذربایجان شرقی و گیلان ثبت و ضبط شده اند.
تسلط وی به زبان فرانسه باعث شد که بخشی از مهمترین آثار مردم شناسانه را از این زبان به فارسی برگرداند که این مجموعه از ترجمه ها به ویژه مجموعه کتب و مقالاتی که در خصوص مطالعات عشایر ایران هستند، هنوز یکی از بزرگ ترین مجموعه های ترجمه موضوعی در زبان فارسی است که منبع مطالعاتی مهمی را برای دانشجویان و محققان در این زمینه مهیا می کند.
اصغر کریمی با قبول مسئولیت های اجرایی هم در حوزه خدمات فرهنگی و هم در حوزه مدیریت تولید علم نیز پیشینه ای کم نظیر دارد.
فعالیت های دایره المعارفی وی چه به عنوان ویراستار و چه مشاور و نویسنده مداخل در دایره المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه جهان اسلام و دایره المعارف فرهنگ مردم ایران، او را به یکی از پرکارترین دانشنامه نگاران کشور نیز تبدیل کرده بود.
گذشته از همه اینها، باید به چند کتاب او اشاره کرد که در دهه هشتم زندگی پربارش نگاشته شده و آماده انتشار هستند؛ و این همه او را شایسته عنوان دانشور خستگی ناپذیر می کند.
با احساس حرمان از اینکه فرصت آشنایی شخصی و هم نفسی با ایشان را نداشته ام، آنگونه که از هم قرانان ایشان شنیدم، استاد چندان دغدغه نام و اشتهار نداشتند. ولی واقعاً چه نیازی به چنین دغدغه ای است وقتی نام کسی چنان بر گستره وسیعی از آثار حک شده است که خواه ناخواه گذر ایام هم نمیتواند گرد فراموشی بر آن بیافکند.
درگذشت این دانشور فرزانه و پربار را به خانواده ایشان و خانواده علمی کشور تسلیت می گویم. نام و یادشان زنده.
به گزارش ایرنا، اصغر کریمی در سال ۱۳۱۹ در زنجان متولد شد. او پس از دریافت دیپلم متوسطه از دبیرستان مروی تهران در سال ۱۳۵۱ برای ادامه تحصیلات دانشگاهی به فرانسه رفت. سال ۱۳۵۴ دانشنامه کارشناسی جامعه‌شناسی و مردم‌شناسی را از دانشگاه اکس‌ـ‌مارسی دریافت کرد و در سال ۱۳۵۷ موفق شد درجه کارشناسی ارشد در رشته مردم‌شناسی را از همان دانشگاه دریافت کند. او بلافاصله وارد دوره دکتری این رشته شد، اما تحصیلات خود را ناتمام گذاشت و به ایران بازگشت.
کریمی در ایران در مشاغل متعددی منشأ خدمات ارزنده بود که بخشی از آن‌ها عبارت است از: گردآورنده فرهنگ عامه و عضویت در گروه‌های پژوهشی میدانی در اداره فرهنگ عامه وابسته به هنرهای زیبای کشور و سپس در وزارت فرهنگ و هنر (۱۳۴۱ تا ۱۳۵۰)، عضویت علمی در مرز تحقیقات علمی فرانس (س ان ار اس)، پژوهشگر و سرپرست تحقیقات ایلی و عشایری در وزارت فرهنگ و آموزش عالی و سازمان میراث فرهنگی کشور، مشاور علمی برنامه‌های مردم‌شناسی در همین سازمان (۱۳۵۷ تا ۱۳۷۳) و دبیر اجرایی کمیته ملی ایکوموس ایران (۱۳۷۶ تا ۱۳۸۱). کریمی را طراح تشکیل موزه‌های جدید در کشور می‌دانند. او در سال‌های اخیر با بنیاد دائرةالمعارف اسلامی و مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی در گروه‌های جغرافیا و فرهنگ مردم ایران همکاری داشت.
حاصل تلاش این محقق بیش از ۳۰ کتاب و بیش از ۵۰ مقاله منتشرشده و ده‌ها طرح پژوهشی و گزارش علمی است. بخش عمده‌ای از گزارش‌های باستان‌شناسی گیرشمن و دیگر باستان‌شناسان خارجی به قلم زنده‌یاد کریمی به زبان فارسی منتشر شده است. از اصغر کریمی مکتوبات ارزنده‌ای در زمینه باستان‌شناسی و میراث فرهنگی به یادگار مانده است.