مشهد- ایرنا- نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی گفت: مرحوم علامه محمدرضا حکیمی، عالم بزرگواری بود که علم را با عمل جمع کرده بود و این را در عرصه زندگی خود نیز نشان داد.

آیت الله سیداحمد علم الهدی روز سه‌شنبه در حاشیه آیین خاکسپاری مرحوم علامه حکیمی در حرم مطهر رضوی در جمع خبرنگاران افزود: آن بزرگوار در زمان رژیم ستمشاهی در عرصه جهاد و مبارزه در راه انقلاب اسلامی، یک مبارز خستگی ناپذیر بود.

وی ادامه داد: در این شخصیت بزرگ، یک جامعیت بالای علمی وجود داشت و او عمده این ظرفیت بالا، استعداد، اندیشه و تفکرش را در راه ترویج کتاب و سنّت خرج می‌کرد.

امام جمعه مشهد اظهار داشت: پس از تشکیل نظام جمهوری اسلامی، وی با غور در منابع اسلامی آن چیزی از احادیث و روایات را که برای مدیریت و برنامه ریزی اقتصادی و سیاسی نظام اسلامی موثر بود، جمع آوری کرده و در دسترس مسوولان و مدیران نظام اسلامی قرار داد.

آیت الله علم الهدی ادامه داد: مجموعه کتاب جامع "الحیات" مرحوم حکیمی مشتمل بر ۱۲ جلد، شامل احادیثی بود که به سادگی در دسترس نبود و آن بزرگوار برای جمع آوری این مجموعه زحمات زیادی را متقبل شد تا به راحتی در اختیار همگان قرار گیرد.

وی بیان اینکه علامه حکیمی با شخصیت باعظمتش و نیز علم و اندیشه اسلامی‌اش دیگران را تربیت می کرد، افزود: در زمانی نیز که موضوع و اندیشه محرومیت زدایی و عدالت خواهی شکل گرفت، علم وی همواره با عمل همراه بود و از آن جدا نشد.

پیکر مرحوم علامه محمدرضا حکیمی، صبح امروز - سه شنبه - پس از تشییع و اقامه نماز میت، در رواق دارالحجه حرم مطهر رضوی، در جوار برادر مرحومش به خاک سپرده شد.

علامه حکیمی، فقیه، مجتهد شیعه، فیلسوف، متفکر و نویسنده نامدار حوزه دین و فرهنگ؛ مجاهدی نستوه بود که عمر پربرکتش را در مسیر دفاع از تعالیم مکتب وحی و پیامبر گرامی اسلام (ص) صرف تبیین علمی مفهوم عدالتخواهی و تلاش عالمانه برای ستم‌زدایی از جامعه بشری سپری کرد.

آن بزرگوار فرزند حاج عبدالوهاب، در سال ۱۳۱۴ خورشیدی در مشهد چشم به جهان گشود. پس از گذراندن دوران دبستان وارد حوزه علمیه نواب این شهر شد و در میان هم‌درسانش خوش درخشید و در ۲۳ سالگی از آقابزرگ‌ تهرانی اجازه نقل حدیث گرفت و از همان دوران سری پرشور برای تلاش در راه تحقق عدالت داشت.

روانشاد حکیمی در بسیاری از شاخه‌های علوم حوزوی و معارف دینی به عنوان مرجع تحقیق طلّاب جوان و کثیری از دانشجویان و جوانان در بیرون از حوزه شناخته می شد.

وی از محضر عالمانی چون ادیب نیشابوری، آیت‌الله حاج سید محمدهادی میلانی، شیخ هاشم و شیخ مجتبی قزوینی، حاج میرزا احمد مدرس و شیخ غلامحسین محامی بادکوبه‌ای کسب علم کرد و با بزرگانی همچون علامه امینی، سید ابوالحسن حافظیان و شیخ علی‌اکبر الهیان مأنوس شد.

مرحوم حکیمی همچنین به عنوان ادیبی خبره در بسیاری از محافل ادبی خراسان مانند انجمن ادبی قهرمان و فردوسی عضویت داشت.

"مهدی اخوان‌ثالث"، شاعر شهیر معاصر و از دوستانش، حکیمی را "سربدار امروز خراسان" نامیده و شعری را در نخستین مجموعه انتشاریافته خود با نام "ارغنون" به او تقدیم کرده بود. مهرداد اوستا، دیگر چهره ادبی و فرهنگی نیز در وصفش سرود: "در گلشن کلام حکیمی بین / آیات رشک حکمت یونان را"

این استاد فرزانه در چهارچوب حیات فکری خود آثاری در معرفی مکتب فکری تفکیک نگاشت که کتابهای "مقام عقل، اجتهاد و تقلید در فلسفه، معاد جسمانی در حکمت متعالیه، الهیات الهی و الهیات بشری و مکتب تفکیک" از آن جمله هستند.  

وی همچنین آثاری در زمینه روایات اهل بیت(ع) و ترجمه احادیث از جمله "دایره‌المعارف الحیاه و گزارش و انذار" از خود به یادگار گذاشته است.  

"کلام جاودانه، خورشید مغرب، امام در عینیت جامعه، مرام جاودانه، جامعه‌سازی قرآنی، پیام جاودانه و ادبیات و تعد در اسلام" نیز دیگر کتابهای نوشته مرحوم حکیمی در شناساندن اسلام نجات‌بخش و آموزنده تعالیم فردی و اجتماعی این دین مبین هستند.

‌همچنین کتابهایی در تجلیل از زحمات و مجاهدات مفاخر اسلام به قلم علامه مرحوم منتشر شده که تصویرگر چهره روشنی‌بخشِ این رادمردان است و "سپیده‌باوران، بیدارگران اقالیم قبله، حماسه غدیر، شیخ آقابزرگ، میرحامدحسین و شرف‌الدین" از جمله این آثار هستند.

این فقیه پاسدار مکتب تشیع در پی همه‌گیری ویروس کرونا مدتی بیمار شد تا اینکه چند روزی بنا بر تشخیص پزشکان پس از تزریق دُز دوم واکسن کرونا در بیمارستان بستری و روز دهم تیرماه امسال از بیمارستان مرخص شد.

علامه محمدرضا حکیمی با شدت گرفتن بیماری بار دیگر به بیمارستان منتقل و در بخش مراقبت های ویژه تحت درمان قرار گرفت اما رنج بیماری همراه با کهولت سن موجب رحلت این حکیم فرزانه ۸۶ ساله در نیمه شب ۳۱ مردادماه ۱۴۰۰ شد.