در گزیده یادداشت چهارم شهریور ۱۴۰۰ روزنامه اعتماد به قلم حشمت‌الله فلاحت‌پیشه می خوانیم: اعتقاد من این است که بدون تنش‌زدایی امکان گشایش‌های اقتصادی و سیاسی در خارج شکل نمی‌گیرد و اعتقاد من بر این است که باید این دو را باهم پیش برد. یکی از اشتباهاتی که گهگاه در تحلیل شکل می‌گیرد این است که برخی تحلیلگران، اولویت‌های سیاست خارجی را براساس شعارها و اخلاق‌های سیاستمداران وقت تحلیل می‌کنند. اما من معتقدم که فارغ از اینکه چه کسی در کرسی صدارت و وزارت و ریاست باشد، اولویت باید منافع ملت ایران باشد.
واقعیت این است که بسیاری از تنش‌هایی که علیه ایران شکل گرفته غیرواقعی است، بخشی از این تنش‌های غیرواقعی به دلیل نزاع‌هایی است که بیش از اندازه طولانی شده و در آنها اغراق شده، بخشی از تنش‌ها ناشی از نقش عوامل واسط و طرف‌های ثالث است که از افزایش تعداد دشمنان ایران نفع می‌برند و نفع خودشان را در تداوم خصومت‌های بین‌المللی علیه ایران تعریف می‌کنند و البته بخشی از این تنش‌های غیرواقعی هم ناشی از اشتباهات سیاستمداران ما است که باعث شده ایران یکی از پردشمن‌ترین کشورها در جهان محسوب شود.
اصل بنیادین این است که دولت کنونی، اصل تنش‌زدایی را در صدر اولویت‌های خود چه در عرصه بین‌المللی، چه در عرصه منطقه‌ای و چه در حوزه دوجانبه قرار دهد. دولت جمهوری اسلامی ایران وقتی که می‌گوید قصد در احیای برجام و بازگشت به اجرای کامل تعهدات طرف‌ها و کاهش تحریم‌ها را دارد و در عین حال از فرسایشی شدن مذاکرات اجتناب می‌کند، در این زمینه محق است؛ براساس همین سیاست دولت کنونی می‌تواند فرجه‌ها و ضرب‌الاجل‌هایی را برای حل مساله تعیین کند و با همین روش محدودیت‌های موضعی و زمانی را برای رفع تنش‌های منطقه‌ای تعریف کند. وزیر خارجه می‌تواند برای میزهای مختلف وزارت خارجه، فرصت‌هایی را تعیین کند تا در فرجه زمانی مشخص، مشکلات، تنش‌ها و چالش‌های ایران با بازیگران منطقه‌ای را حل و فصل کنند.
واقعیت این است که خیلی از بازیگران امروز جامعه جهانی روی تبدیل کردن ایران به یک خاکریز تنش حساب ویژه باز کرده‌اند. چه برخی از قدرت‌های روز دنیا که حتی برخی از آنها ادعای دوستی با ایران را مطرح می‌کنند، چه برخی از گروه‌های میلیشیایی که فقط در فضای تنش تنفس می‌کنند. باید از هزینه‌هایی که تنش‌ها در منطقه برای ایران ایجاد می‌کند، کاست. من برای مقاومت و محور مقاومت، احترام ویژه قائلم ولی مصداق مقاومت را شکست داعش می‌دانم که یک مثال خوب و افتخاری برای ایرانی‌ها است.
نظر من این است که دولت سیزدهم باید ساز و کاری جامع برای پایان دادن به تنش‌ها داشته باشد. اگر این کار صورت بگیرد، امکان دیپلماسی اقتصادی فراهم‌تر می‌شود و کشور می‌تواند در اقتصاد بین‌الملل صاحب نقش شود، درست است که همه سیاستمداران از مقاومت در مقابل تحریم‌ها صحبت می‌کنند، اما حقیقت این است که فقط ملت ایران است که تاوان تحریم‌ها را می‌دهد.