به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا از روزنامه نشنال، پروژه کتابخانه آینده که از سال ۲۰۱۴ راه اندازی شده هر ساله از یک نویسنده منتخب دعوت می‌کند تا در تالیف مجموعه کتابی که در سال ۲۱۱۴ منتشر خواهد شد، مشارکت کند. متولیان این پروژه زیست محیطی و فرهنگی به تازگی از پیوستن سیتسی دانگارمبگا، نویسنده معروف اهل زیمبابوه، به این کارزار خبر دادند.
دانگارمبگا که با رمان این جسد سزاوار سوگواری به فهرست نامزدهای نهایی جایزه بوکر ۲۰۲۰ راه یافت، هشتمین نویسنده است که در کنار نویسندگان مطرحی چون مارگارت آتوود، دیوید میچل و اوشن وانگ، یادگار ادبی خود را برای این پروژه ارسال می‌کند. این نویسنده اهل زیمبابوه تا بهار سال ۲۰۲۲ مهلت دارد، سهم خود را از این مجموعه کتاب تکمیل کند. استفاده از قلم دانگارمبگا در این پروژه انتخاب کمیته کتابخانه آینده بود، این کمیته در گزینش نویسندگان منتخب دست روی افرادی می‌گذارد که مشارکت قابل توجهی در حوزه ادبیات یا شعر داشته باشند و آثار آنها بتواند قوه تخیل این نسل و نسل‌های آینده را به خود درگیر کند.
دانگارمبگا در گفت‌وگو با روزنامه گاردین درباره احساسی که نسبت به همکاری در این پروژه دارد، گفت: من همیشه اولین مخاطب خودم هستم بنابراین تا زمانی که خودم از کار راضی باشم، می‌توانم به بازخورد کار در آینده‌ای که خودم نخواهم بود، فکر نکنم. من مدت زیادی است که می‌نویسم و چیزهای زیادی نوشته‌ام بدون آن که بازخورد چندانی بگیرم. بیشتر عمرم در خلا نوشته‌ام بنابراین به این طور نوشتن عادت دارم.
پروژه کتابخانه آینده چیست و از کجا شروع شد؟
پروژه کتابخانه آینده که از سال ۲۰۱۴ به همت کیتی پترسون هنرمند تجسمی اهل اسکاتلند آغاز به کار کرد، ماموریت دارد به مدت ۱۰۰ سال هرساله اثری اورجینال از یک نویسنده را در یک مجموعه قرار دهد که در سال ۲۱۱۴ منتشر خواهد شد. همزمان با آغاز به کار این پروژه، یک هزار اصله درخت صنوبر در جنگل نوردمارکا نروژ کاشته شد، از کاغذی که از این جنگل به دست می‌آید برای چاپ چند نسخه محدود از این مجموعه استفاده خواهد شد.
به گفته پترسون، هم‌افزایی میان نویسندگانی که می‌نویسند و درختانی که طی یک قرن رشد می‌کنند، این پروژه را از یک تمرین ادبی به یک اثر هنری عمومی تبدیل کرده است. وی می‌گوید: کتابخانه آینده یک اثر هنری زنده و ارگانیک است که در عرض ۱۰۰ سال خود را آشکار می‌کند. این پروژه در خلال رشد مادی درختان، زنده است و نفس می‌کشد و هر حلقه درخت در چشم من به فصلی از یک کتاب می‌ماند.
هر فصلی که نویسندگان منتخب پروژه تحویل می‌دهند، در حال حاضر کتابخانه عمومی دایچمن در اسلو نگهداری می‌شود. اسامی نویسندگانی که در این پروژه همکاری کرده‌اند در یک اتاق به نمایش درآمده اما دسترسی به نوشته‌های آنان ممکن نیست.
کدام نویسنده‌ها در این پروژه همکاری کردند؟
مارگارت آتوود نویسنده معروف کانادایی اولین نویسنده‌ای بود که در این پروژه مشارکت کرد و اثری از خود را برای آیندگان به یادگار گذاشت. نویسنده آثاری چون سرگذشت ندیمه و وصیت‌ها که جایزه بوکر را در کارنامه خود دارد، به محض دعوت شدن از طرف کمیته کتابخانه آینده بلافاصله از این ایده استقلال کرد. وی در سال ۲۰۱۴ در این باره گفته بود: تمایل به مشارکت در چنین پروژه‌ای به دورانی از کودکیمان برمی‌گردد که چیزهای کوچکی را در حیاط پشتی دفن می‌کردیم به این امید که کسی در آینده دور آن را پیدا کند و با ذوق بگوید چقدر این تکه حلبی قدیمی یا این کیسه پر از تیله جالب است، نمی‌دانم چه کسی آن را اینجا گذاشته!
الیف شافاک نویسنده معروف ترک تبار نیز در سال ۲۰۱۷ به عنوان چهارمین نویسنده به این کارزار پیوست. خالق رمان پرطرفدار ملت عشق در گفت‌وگو با روزنامه گاردین در این باره گفت: ایده نوشتن یک دست‌نوشته که شاید در آینده خوانده شود، برای من مثل نوشتن یک نامه و سپردن آن به دریاست. نمی‌دانید این نامه به کجا خواهد رفت و چه کسی آن را خواهد خواند، فقط به جریان آب باور دارید.
علاوه بر دانگارمبگا و شافاک و آتوود، از دیگر نویسندگان که در این پروژه مشارکت کرده‌اند، می‌توان به سیون شاعر و نویسنده اهل ایسلند، هان کانگ نویسنده کره‌ای و کارل اوه کناسگور نویسنده معروف نروژی اشاره کرد که به ترتیب در سال‌های ۲۰۱۶، ۲۰۱۷ و ۲۰۱۹ به این کارزار پیوستند.