به گزارش روز پنج شنبه گروه دانشگاه و آموزش ایرنا از پایگاه خبری ساینس‌دیلی، به گفته محققان امکان تولید سفارشی این ایمپلنت‌ها بر اساس نیازهای هر بیمار یا بر اساس نوع بیماری وجود دارد و انتظار می‌رود این دستگاه‌ها فرایند درمان جراحت‌های ناشی از فعالیت‌های ورزشی به ویژه پارگی تاندون را متحول کنند.
محققان با مطالعه درخصوص اثرگذاری تمرین فیزیکی و تحریک الکتریکی بافت بر بهبود تاندون‌ها دریافتند با استفاده از تحریک الکتریکی تاندون با استفاده از ایمپلنت‌هایی که توان مصرفی خود را از نیروی مکانیکی حاصل از حرکت بدن به دست می‌آورند، می‌توان کارکرد و فرایند ترمیم سلول‌های تاندون را بدون نیاز به مصرف دارو کنترل کرد.
ایمپلنت‌های جدید از یک ساختار شبکه‌ای شبیه به پارچه بهره می‌برند که از نانوفیبرهایی به ضخامت یک هزارم تار موی انسان ساخته شده است. جنس این نانوفیبرها از مواد پیزوالکتریک بوده و در هنگام کشش یا قرار گرفتن در معرض فشار مکانیکی، جریان الکتریکی تولید می‌کند.
به گفته محققان، این ایمپلنت‌های جدید بسیار مقرون به صرفه هستند، به سادگی درون بدن قرار می‌گیرند و راه را برای نسل جدیدی از روش‌های درمانی ترمیمی هموار می‌کنند.
تاندون مجموعه‌ای از کلاژن و رشته های الاستین و رابط بین عضله و استخوان است. آسیب تاندون یک عارضه جدی به ویژه در ورزشکاران است.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Advanced Materials منتشر شده است.