به گزارش ایرنا از خبرگزاری کوبا، وجهه کارآمدی دولت دموکرات با خروج شتابزده و سبقت جویانه از افغانستان، خراب شد. کشوری که واشنگتن در آن کسانی را بر سر قدرت باقی گذاشت که ۲۰ سال قبل به اسم جنگ علیه تروریسم، می خواست نابودشان کنند.
پایان طولانی ترین جنگ آمریکا، آنطور که رئیس دولت آن انتظار داشت با نشان افتخار در کارنامه سیاست خارجی او ثبت نشد، بلکه از هرنظر یک شکست را به اثبات رساند: نه تنها به دلیل خروج تحقیرآمیز واشنگتن از خاک افغانستان که تداعی کننده فرار نیروهای آمریکایی از جنگ سایگون در سال ۱۹۷۵ با شکست در برابر ویتنام بود، همچنین به این علت که واشنگتن نتوانست حکومت موردنظر خود را در آنجا بر سر کار آورد و نه توانست آن کشور را بازسازی کند، اهدافی که میلیاردها دلار از جیب مالیات دهندگان آمریکایی برای آن هدر داد.
به علاوه هزینه انسانی سنگین دو دهه درگیری که علاوه بر جان باختن حدود ۲۴۰ هزار نفر از مردم افغان که اکثر آنها غیرنظامی بودند، باعث آوارگی و پناهندگی میلیونها نفر شد. همچنین بدون احتساب تلفات نیروهای متحد ناتو، به کشته شدن دو هزار و ۴۰۰ نفر از نیروهای پنتاگون منجر شد.
این در حالی است که عقب نشینی آمریکا و ناتو نیز دردی را درمان نکرد و افغانستان را کشوری ویران شده در بحرانی انسانی با آینده ای نامعلوم برای ملتش به جا گذاشت.
به نوشته این رسانه کوبایی، اگرچه طرح خروج از افغانستان در سال ۲۰۱۴ توسط «باراک اوباما» رئیس جمهوری وقت مطرح شده و سپس در دوره «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری سابق آمریکا به شکل یک قرارداد در توافق با طالبان در دوحه منعقد شد و درست است که بایدن جنگ را به پنجمین ساکن کاخ سفید انتقال نخواهد داد، اما چهره او به عنوان تصویر این فاجعه ثبت شد.
در اوایل سال گذشه (۲۰۲۰) «کوین مک کارتی» رهبر اقلیت نمایندگان مجلس توافق ترامپ با طالبان را به عنوان «یک گام مثبت» توصیف کرد. «مایک پمپئو» به عنوان وزیر امور خارجه آمریکا در دولت پیشین نیز به پیشبرد روند مذاکرات با طالبان کمک کرد و سناتور «جاش هاولی» بر اجرای هرچه سریعتر عملیات بازگشت پافشاری کرد.
اما زمانی که آخرین روزهای حضور آمریکا در خاک افغانستان به مسابقه ای دیوانه وار با زمان، برای خروج ۱۲۵ میلیون نفر تبدیل شد و بمب گذاری انتحاری فرودگاه کابل ۱۳ سرباز آمریکایی را به سینه تابوت کشید، دیدگاه ها تغییر کرد. مک کارتی، پمپئو و هاولی به صدای منتقدان جدی جمهوریخواهان علیه بایدن تبدیل شدند، در حالی که اقدام او جز عمل به وعده های ترامپ نبود.
از سوی دیگر، دموکرات ها نیز پای خود را از این آشفته بازار بیرون کشیده و با مشاوران خود برای آنچه که به عنوان یک شکست می دانند، درصدد چاره جویی برآمده اند.
«سوزان واید» نماینده دموکرات در همین رابطه در بیانیه ای اعلام کرد: اگرچه از مدت ها پیش لازم بود حضور آمریکا در افغانستان پایان یابد، اما به نظر می رسد که فرآیند تخلیه نیروها به طرز فجیعی اجرا شد.
همچنین ۹۰ نظامی ارشد کهنه کار آمریکایی، دوشنبه در نامه ای سرگشاده خواستار استعفای «لوید آستین» و «مارک میلی» به ترتیب وزیر دفاع و رئیس ستاد مشترک آمریکا برای این «خروج فجعه بار» شدند.
اگرچه بایدن به عنوان کهنه سرباز واشنگتن که در ۳۰ سالگی به عنوان سناتور انتخاب شد، ارزیابی می کند حوزه داخلی جایی است که اعتبار و آراء را در معرض خطر قرار می دهد، اما پیامدهای افغانستان به مدیریت بایدن با نمره پایین ضربه محکمی وارد آورد و طبق اعلام نظرسنجی یو.اس.ای.تودی و دانشگاه سافولک، محبوبیت او را ۱۰ درصد کاهش داد؛ فریادهای انتقادآمیز علیه مدیریت وی، همچنین دموکرات ها را در انتخابات۲۰۲۲ سنا با مشکلات قابل توجهی مواجه خواهد کرد.