به گزارش ایرنا، الجزیره نوشت: افغانستان امروز و با گذشت ۲۰ سال از جنگ و اشغالگری آمریکا، کشوری ویران شده است. با توجه به نقش فعال آمریکا و نیز کشورهای اروپایی در چنین مداخلات نظامی، سرنوشت شهروندان افغان باید به یکی از دغدغه های جوامع و سیاستمداران اروپایی تبدیل شود.
اما سیاستمداران اروپایی اقدام چندانی برای کمک به افغان ها انجام نداده اند. فرانسه و انگلیس صرفا تا بدانجا پیشرفت رفته اند که پیشنهاد ایجاد منطقه امن تحت کنترل سازمان ملل را در کابل برای کسانی که به دنبال فرار از حکومت طالبان هستند ارائه داده اند. این در حالیست که اورسلا فون درلاین رئیس کمیسیون اروپا گفته است که در اجلاس گروه ۷ درباره تخلیه، کمک انسان دوستانه فوری و کمک های توسعه ای بلندمدت مذاکره شده است.
اما برای کشوری مانند افغانستان که با فاجعه فوری انسانی مواجه است و حجم بالایی از مردم آن به دنبال پناهندگی هستند این مذاکرات و پیشنهادات کافی نیست. بدتر اینکه برخی از سیاستمداران اروپایی از بحران افغان ها به عنوان فرصتی برای کسب دستاوردهای سیاسی استفاده کرده اند.
نایجل فاراژ رهبر راست افراطی انگلیس مساله موج اسلام گرایی را مطرح کرده است. او می گوید اکنون شاهد موج جدیدی از افرادی هستیم که از افغانستان خارج می شوند و تاکنون با تعداد زیادی از پناهجویانی مواجه هستیم که نمی توانیم آنها را مدیریت کنیم. از کجا می توان فهمید که طالبان و دیگر گروه های تندرو از این مسیربرای اعزام نیروهای تروریستی خود به کشور ما استفاده نمی کنند؟
ماتئو سالوینی رهبر گروه راست افراطی و وزیر کشور سابق ایتالیا نیز دیدگاه فاراژ را تایید می کند. وی در توئیتی نوشت: راهروهای انسانی برای زنان و کودکان درخطر است. درهای کشورها به روی هزاران نفر از جمله تروریست های احتمالی باز است.
اما فقط راست افراطی در اروپا نیست که مساله واکنش انسان دوستانه به بحران پناهجویی افغان ها را به موضوعی سیاسی تبدیل کرده است. راست میانه نیز در این قاره تحت نفوذ راست ملی گرا و اسلام ستیزان قرار گرفته که لفاظی های ضد مهاجرتی و علنا خصومت آمیزی را بکار بسته اند.
امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه در اظهارات ۱۷ اوت خود گفت فرانسه باید از خود در مقابل موج مهاجران افغان حفاظت کند. سباستین کورتس صدر اعظم اتریش نیز پیشنهاد داده اروپا باید مهاجران افغان را که قصد عزیمت به اروپا دارند در کشوری ثالث نگهداری کند. وی ۲۲ اوت گذشته گفت: به مردم افغانستان باید در کشورهای همسایه این کشور کمک شود.
وزیران کشور اتحادیه اروپا نیز در نشست فوق العاده خود در ۳۱ اوت همین نگرانی را مطرح کردند وبه وضوح گفتند که اولویت اصلی آنها جلوگیری از «مهاجرت غیرقانونی» است.
موضع اتحادیه اروپا در قبال وضعیت افغانستان و بلایی که دامان مردم این کشور را گرفته است ظاهرا شبیه مواضع راست افراطی است. جورجیا ملونی از حزب راست افراطی برادران ایتالیا که دارای گرایشات نئوفاشیستی است بتازگی پیشنهاد داد ایجاد این باور درمیلیون ها افغان که می توانند به غرب عزیمت کنند «تمسخر بدبینانه» است و اروپا باید به جای ایجاد چنین باوری به کشورهای همسایه افغانستان برای میزبانی مهاجران کمک کند.
چنین پیشنهادهایی برای مدیریت بحران مهاجرت و حمایت انسانی از طریق تشکیل مناطق امن و مراکز نگهداری کنار ساحلی موضوع جدیدی نیست. اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۶ میلادی توافقی را با ترکیه امضا کرد که شامل موافقت آنکار برای توقف ورود پناهجویان به اروپا بود. این توافق همچنین شامل نگهداری همه مهاجران نیازمند حمایت بین المللی به ازای اختصاص چندین میلیون دلار برای میزبانی از مهاجران بود. اما این توافق به ثبات و امنیت مهاجران و پناهجویان در ترکیه منجر نشد. آنکارا بارها اروپا را متهم به نقض وعده هایش کرد و تهدید کرد که اگر حمایت بیشتری از سوی این قاره دریافت نکند همه مهاجران را به اروپا باز می گرداند. در نتیجه، میلیون ها مهاجر و پناهجوی آسیب پذیر در یک وضعیت سردرگم و بدون آینده ای مطمئن قرار گرفتند.
وزیر خارجه ترکیه تاکنون به روشنی گفته است که کشورش دیگر درباره توافق فاجعه بار مشابهی بعد از خروج آمریکا از افغانستان توافق نخواهد کرد.
اتحادیه اروپا سالها از گارد ساحلی لیبی برای رهگیری قایق مهاجران و پناهجویان به اروپا حمایت کرده است ومهاجرانی که بازداشت می شوند به مراکز بازداشتگاهی در لیبی منتقل می شوند.
در این مراکز آنها با شرایطی غیر انسانی مواجه هستند و در معرض خطر شکنجه، خشونت جنسی و کار اجباری قرار دارند.
الجزیره با اشاره به وظیفه اخلاقی و ارزش های اتحادیه اروپا در ادعای آزادی، دموکراسی، برابری، حاکمیت قانون و حقوق بشر نوشت: صادر کردن بحران مهاجرت به کشورهای ثالث و لفاظی های ضد مهاجرتی می تواند دستاوردهای سیاسی سریعی برای رهبران اروپا داشته باشد اما این راهبردها همان طوری که در گذشته هم بارها مشاهده شده است در بلند مدت راه به جایی نخواهد بود. تلاش ها برای ایجاد اروپایی محکم باعث امنیت آن نخواهد شد وبرعکس باعث ایجاد حس تنفر در مرزهای این اتحادیه خواهد شد و گذشته از این اتحادیه اروپا را بیش از پیش از کشورهای دیگر جهان جدا خواهد کرد.
این رسانه نتیجه گرفت: اکنون وقت آن رسیده که اروپا سیاست مهاجرتی مسئولانه ای را اتخاذ کند که به مسئولیت های اخلاقی آن در قبال مردمی که تحت تاثیر تصمیمات سیاسی اروپا هستند پاسخ دهد و بازتاب ارزش های واقعی اروپا باشد. بحران افغانستان می تواند آغازگر مسئولیت جدید اتحادیه اروپا در قبال همه انسان ها باشد.