تهران-ایرنا- خبرگزاری ایکنا در گزارشی آورده است: یکی از آرمان‌های انقلاب اسلامی دستیابی به شهرهای توسعه یافته و مدرن همراه با حفظ بافت تاریخی و فرهنگ اصیل ایرانی ـ اسلامی آن‌ها بوده است تا از این مسیر به مختصات شهر قرآنی دست پیدا کنیم.

به گزارش خبرگزاری ایکنا، سیمای شهری بی‌عاطفه و پر ز ازدحام تنهایی، شهری که هر روز نمایش معماری‌های ناهمگون و ناموزون، فقر و تکدی‌گری، آلودگی‌های صوتی، ترافیک‌های طولانی را به صحنه می‌برد و در کنار این همه، فریادهای بلند و خاموش شهروندان ناخوش و ناراحت آن، گوش عابران خسته‌اش را کر می‌کند؛ عابرانی که به آسانی دروغ می‌گویند و به سادگی از کنار هم گذر می‌کنند، نبض پایتخت را به شماره انداخته است؛ تهران، پایتخت ایران در این روزگار «کیمیای آرامش و اخلاق» را از صاحبانش طلب دارد.

یکی از آرمان‌های انقلاب اسلامی دستیابی به شهرهای توسعه یافته و مدرن همراه با حفظ بافت تاریخی و فرهنگ اصیل ایرانی ـ اسلامی آن‌ها بوده است تا از این مسیر به مختصات شهر قرآنی دست پیدا کنیم. اما اکنون متأسفانه با گذشت چند دهه از انقلاب، هنوز به آرمان‌شهر مورد نظر که همان شهری قرآنی و مبتنی بر سیمای ایرانی ـ اسلامی است، نرسیده‌ایم. منظور از شهر قرآنی، شهری اخلاقی و انسانی است، یعنی از سیمای شهری گرفته تا رفتار و منش مسئولان و شهروندان در این شهرها بر مبنای قرآن و برگرفته از تعالیم عمیق اسلامی باشد.

یکی از وظایف مسئولان از جمله، شوراهای اسلامی، شهرداران و دیگر مسئولان شهری، برنامه‌ریزی و رفع مشکلات شهری برای دستیابی به این هدف مهم است. طی چند دهه اخیر و با توسعه ناموزون و ناهمگون شهرها و ورود فن‌آوری‌های نوین به بلاد اسلامی، بسیاری از شهرهای اسلامی نتوانستند در برابر دنیایی مدرن و ورود بافت غربی کلان‌شهرهای جهانی به داخل سرزمین مادری مقاومت کنند.

رشد قارچ‌گونه برج‌های مسکونی و اداری، گسترش حاشیه‌نشینی در شهرها، ایجاد بناهایی که هیچ‌گونه سنخیتی با تاریخ و فرهنگ اسلامی و ایرانی ندارد و ...همگی از نمونه‌ها و دلایل از بین رفتن بافت‌های سنتی و کهن شهرهای اسلامی هستند. البته در برخی از شهرهای بلاد اسلامی مسئولان شهری و دولتی توانسته‌اند تا علیرغم توسعه فن‌آوری و ورود مدل‌های غربی برای توسعه شهری، فرهنگ و تاریخ و سنت‌های خود در بافت شهری را حفظ کرده و در کنار این موضوع، از مزایای توسعه شهری بر مبنای مدرن و به روز نیز استفاده کنند.

حفظ میراث و فرهنگ کهن ایرانی ـ اسلامی در بافت شهری امروز یکی از ضروریات و از جمله وظایف مسئولان شهری به ویژه شهرداران است. امروزه با روند توسعه ناموزون شهرها و کلان‌شهرهای کشور، مشکلات فراوان اجتماعی نیز دامن‌گیر ساکنان این شهرها شده و زمینه را برای بروز التهابات اجتماعی فراهم می‌کند. متأسفانه مدل توسعه کلان‌شهرهای امروز کشور ما از جمله تهران، تبریز و ... مدلی ناموزون و برگرفته از معماری غربی است که هیچ سنخیتی با سیمای شهری ایرانی ـ اسلامی ندارد.

از دیگر مختصات یک شهر اسلامی، حاکمیت اخلاق در مراودات شهروندان و تجلی رفتارهای اخلاقی در شهر است. شهرداران و دیگر مسئولان شهری وظیفه دارند تا نسبت به کاهش معضلات شهری در حوزه‌های مختلف اجتماعی کشور اقدام کنند و ضمن حرکت در مسیر دستیابی به شهری با مختصات قرآنی، زمینه را برای دستیابی به شهرها و کلان‌شهرهایی با سیما و مردمی با تفکر و منش ایرانی ـ اسلامی فراهم کنند.

با توجه به تفاسیر متفاوتی که در مورد «شهر و شهرسازی اسلامی» ارائه می‌شود، شناسایی شخصیت شهر اسلامی می‌تواند در تحلیل شهرسازی اسلامی مؤثر واقع شود. مفهوم شهر اسلامی که شرق‌شناسان به کار برده‌اند، مبتنی بر این فرض است که اسلام یک نظام ارزشی کامل است و تمام الگوها و رفتار سازمان اجتماعی را تعیین می‌کند.

ساختار و سیمای شهرهای جهان در گذر زمان و در فرآیند جهانی‌سازی دچار تحولات شگرفی شده‌اند، اما میزان تغییر و تحول در هر شهر به عوامل و مؤلفه‌های گوناگونی بستگی دارد. در این میان شهرهای ایرانی ـ اسلامی و عربی ـ اسلامی طی دهه‌های اخیر دچار نوعی دگردیسی شده‌اند. امواج مدرنیسم و بازتاب فیزیکی آن در شهرها و سپس، جریانات پست‌مدرنیستی اثرات بسیار مهمی بر ساخت، بافت و فونکسیون این شهرها به جای گذارده‌ است.

به بیانی دیگر مشخصه‌های مکانی شهرها که برخاسته از مجموعه عوامل جغرافیایی و فرهنگی و تحول یافته در بستر تاریخ است، دچار استحاله شده و اثرات نامیمونی بر روابط و مناسبات شهروندان به جای گذارده‌اند. در نتیجه شهر بی‌هویت، انسان‌های بی‌هویت را در خود جای داده و به این ترتیب معنا و معنویت را از فضای کالبدی شهر به دورساخته است.

فرآیند جهانی‌سازی اثرات شگرفی بر تمامی شهرهای جهان برجای می‌گذارد، اما تحولات فیزیکی (کالبدی) و سیمای شهرها و همچنین، روابط و مناسبات اجتماعی و اقتصادی در شهرهای ایرانی ـ اسلامی و عربی ـ اسلامی به یک میزان نبوده و زمینه‌های جغرافیایی، تاریخی، اقتصادی و سیاسی نقش بسیار مهمی در این ناهمگونی داشته است.

گسترش سریع شهرنشینی و افزایش تعداد شهرها و تحولات عظیمی که در کلان‌شهرهای جهان رخ می‌دهد، از خصیصه‌های قرن حاضر است. سرعت رشد اختراعات، پیشرفت فن‌آوری در همه زمینه‌ها، فشردگی فضا ـ زمان، بسط روابط سرمایه‌داری در کشورهای جهان به‌ویژه پس از سقوط دیوار برلین و پایان یافتن جنگ سرد و تک قطبی شدن جهان و نیز تشدید فرآیند جهانی‌سازی، تحولات شگرفی در فضای شهری جهان برجای گذاشته‌ است. این اثرات در نقاط مختلف دنیا متفاوت بوده و به ویژه شهرهای سنتی و شهرهای ایرانی ـ اسلامی و شهرهای عربی ـ اسلامی را بیش از حد متعارف دچار تغییر و دگردیسی کرده است. امروزه فضاهای شهری در کشورهای مسلمان تحت تأثیر عوامل برون‌زا قرار گرفته و شهروندان را با چالش‌های اسلامی مواجه ساخته‌اند. یکی از مهمترین چالش‌های زندگی شهری در چنین کشورهایی، ناپایداری در ابعاد گوناگون است.

تهران که نام ام‌القرای جهان اسلام را یدک می‌کشد در این زمینه مسئولیت سنگینی بر عهده دارد و نه تنها باید برای تمام شهرهای ایران، بلکه در بین کشورهای اسلامی نیز باید الگو باشد اما علیرضا زاکانی، شهردار جدید تهران در توصیف این شهر می‌گوید: امروز با شهروندانی مواجه هستیم که از ما ناراحتند به دلیل اینکه به رسمیت شناخته نمی‌شوند، از ما دلگیرند که در مسیر مواجهه با فقر و فساد و تبعیض، ایستادگی و جدیت لازم را نداریم، ناراحتند از ارائه خدماتی که علیرغم زحمات زیاد، سطح این خدمات درخور و شایسته آنها نیست. دقت لازم برای انتقال نیازهای اساسی به آنها صورت نگرفته و مسئولیت‌هایشان به آنها تذکر داده نشده است و شهروندان و شهرداری در دو مسیر مجزا پیش می‌روند.

فاصله‌های معنادار در شهر

زاکانی معتقد است؛ با شهری مواجهیم که توجه به روح و کالبد را توأمان نداشته و در مسیری نرفتیم که رشد متوازن داشته باشیم. هویت دینی و ایرانی در شهر نمایان نیست، فاصله جنوب و شمال معنادار است و بی‌دقتی در توسعه عدالت در شهر وجود دارد. گسل‌های خطرناک، بافت‌های ناپایدار ۱۲ هکتاری و هزاران هکتار بافت فرسوده وجود دارد و باید با توسعه زیرساخت‌ها و زیست سالم و فضای سالم  شرایط شهر را در یک مدار پیشرفت گام به گام پیش ببریم.

انتظارات شهروندان

مهدی اقراریان، رئیس کمیسیون نظارت و حقوقی شورای شهر تهران، به لیست چهارده گانه انتظارات شهروندان تهرانی اشاره کرده و گفته: حرکت به سمت عدالت، بهسازی فضای بی‌دفاع شهری، تدوین برنامه جامع مقابله با آسیب‎پذیری شهر تهران، تسریع در روند نوسازی و بهسازی بافت‎های فرسوده به‌ویژه مقاوم‏‌سازی ساختمان‎ها، بازنگری در نظام پرداخت جبران خدمت کارکنان سازمان‎ها و شرکت‏‌ها با بدنه مرکزی شهرداری از جمله نکات مورد انتظار شهروندان است.

وی در ادامه با بیان اینکه جبران نابرابری اجتماعی و فضایی در دسترسی و بهره‎مندی شهروندان از خدمات، امکانات و زیرساخت‎های شهری از دیگر دغدغه‌های شهروندان است ادامه داد: برنامه‎ریزی عملیاتی برای کاهش مسائل اجتماعی شهری از قبیل فقر شهری، کودکان خیابانی، متکدیان، معتادین متجاهر و کارتن‎خواب‎ها، نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی با توجه به تاکسیرانی، جمع‎آوری، بازنگری، تنقیه و بازنویسی قوانین و مقررات مربوط به مدیریت شهری، لزوم تشکیل شورای هماهنگی دستگاه‎های نظارتی شهرداری تهران و منع زباله‎گردی در شهر تهران نیز از جمله این انتظارات است.

رئیس کمیسیون نظارت و حقوقی شورا ایجاد شفافیت به معنای به رسمیت شناختن حق آگاهی و اطلاع مردم را از دیگر موارد مورد انتظار دانسته و گفته: بازنگری در نظام پرداخت جبران خدمت کارکنان و سازمان‎ها و شرکت‌ها با بدنه شهرداری و  اهتمام به بازآفرینی اکوسیستم هوشمند فرهنگی و اجتماعی شهر تهران نیز از دیگر دغدغه‌های شهروندان تهرانی است که انتظار دارند در این دوره مورد بررسی و توجه مدیریت شهری قرار گیرد.

زهرا رفیعی، کارشناس ارشد روان‌شناسی اسلامی مثبت‌گرا در گفت‌وگو با ایکنا، در رابطه با وظایف شهرداری‌ها در مواجهه با انتظارات مردم شهر و نیز رفتارشناسی مردم در سطح جامعه شهری اظهار کرد: به قطع باید به این نکته توجه داشت که وظیفه شهرداری صرفاً به بازسازی و یا ساخت و ساز معابر و خیابان‌ها و فضای سبز خلاصه نمی‌شود. هرچند که در این زمینه نیز کم‌کاری‌های چشم‌گیری متوجه شهرداری است، ولی مهم این است که شهردار تهران یا دیگر کلان‌شهرها و شهرهای کشور باید بداند که تمام انسان‌ها در شهری که او مسئول رسیدگی به آن است، دارای حقی برابر هستند، پس وظیفه شهرداری این است که با نگاه به قانون، آنچه وظیفه دارد را به شایستگی اجرا کند.

وی افزود: زندگی شهری نیاز به قوانینی دارد که قصور و کوتاهی و نادیده گرفتن این قوانین موجب بسیاری از ناهنجاری‌های اجتماعی و فرهنگی در سطح شهر می‌شود. از این رو باید به شهروندان، قوانین مربوط به شهرنشینی، یادآوری و از طریق رسانه و امکانات موجود آموزش داده شود. علاوه بر اینکه خود شهردار نیز موظف به اجرای این قانون است.

احیای هویت اسلامی در ظاهر و باطن شهر 

رفیعی بیان کرد: اجرای قوانین و پایبندی به آن مسلماً برای جامعه و کشور امنیت به وجود خواهد آورد و امنیت یکی از ملزومات حقوق بشر است. برای تحقق این امر وجود عواملی چون تعمیم عدالت و نفی هر گونه تبعیض در جامعه مثل ایجاد فضای کسب و کار مناسب در مکان مناسب و نیز بهره بردن از فضاهای آموزشی و تفریحی و خدماتی یکسان در سطح شهر و ... همچنین، مبارزه با نیروهای فشار و مهار کردن عواملی که زمینه تعدی، تبعیض و تعرض دارند مانند مزاحمت‌های شهری و مکانی و مردمی (چه مربوط به اشخاص باشد و چه مربوط به دولت باشد) لازم است.

این پژوهشگر حوزه روانشناسی ادامه داد: آشنایی عامه مردم با حقوق افراد در راستای احترام به حقوق دیگران از طریق آموزش نیز یکی از مهمترین موضوعات حوزه شهری است که باید بدان پرداخته شود. مهمترین آموزشی که باید به شهروندان داده شود، این است که بسیاری از ناکامی‌ها و مشکلات اجتماعی را خود شهروندان ابتدا با عدم آگاهی لازم و مطالبه نکردن از مسئولان امر و سپس با سهل‌انگاری در نگهداشت آن‌ها پدید می‌آورند.

وی بیان کرد: برای رسیدن به این امر لازم است که رفتارها تغییر پیدا کند؛ چراکه تغییر رفتار خود عاملی است که به اصلاح وضعیت فرد و جامعه کمک می‌کند. هر پدیده‌ای واکنش‌های رفتاری خاص خود را دارد که با جلوگیری از آن‌ها و با تغییر دادنشان می‌توان ریشه‌های پدیده را نیز اصلاح کرد. این را باید دانست که چهره یک شهر و نحوه تعامل افراد آن شهر و نیز امکاناتی که در یک شهر برای مردم مهیا می‌شود، نشان از فرهنگ و تمدن آن ملت دارد.

رفیعی تصریح کرد: به نظر می‌رسد که چهره شهرهای ما نشان از فرهنگ دیرینه و اسلامی ما ندارد. شهری که در آن دولتمردان و مردم با بهانه‌ای هرگونه تعدی و تعرض به حقوق یکدیگر را امری معمولی و عادی می‌پندارد، دیگر چگونه می‌تواند نشان از فرهنگ ما باشد. زمانی که در خیابان اتومبیل‌ها مراعات عابر را نکرده و با صدای بوق او را به وحشت انداخته و از این کار خود لذت می‌برند و یا وقتی اجناس مغازه‌ها بدون برچسب قیمت هر روز به بهایی به بهانه تورم فروخته می‌شود و مردم را دچار مشکلات روحی و روانی کرده و بهداشت روانی افراد جامعه را دچار تهدید جدی می کند و یا وسایل حمل و نقل عمومی که موظفند رعایت حال مسافران را کرده و کرامت انسانی حفظ شود، اما مدت‌ها در ایستگاه‌ها به استراحت پرداخته، غافل از اینکه مردم مدت مدیدی در صف‌ها به انتظار ایستاده‌اند و بعد از آمدن نیز مردم چاره‌ای ندارند تا با وضع اسف‌باری سوار بر این وسایل حمل و نقل عمومی شوند که این یک طرف قضیه و طرف دیگر لگد مال کردن حقوق یکدیگر از سوی خود مردم و بی‌تفاوتی و بی‌تعهدی مسئولان نسبت به برخورد و یا رفع چنین معضلاتی است، واقعا چگونه می‌توان چهره شهری فرهنگی و متمدن و امن را ترسیم کرد.

این پژوهشگر حوزه روانشناسی ادامه داد: زمانی که در گوشه‌گوشه شهر متکدیان با سر و وضعی تأسف‌بار بر روی زمین نشسته و با ابراز دردمندی ترحم مردم را واداشته تا پولی به ناحق طلب کنند؛ در حالی که مستمند واقعی هرگز دست طلب به سوی هر کسی بلند نمی‌کند و هزاران هزار معضل دیگر، چگونه می‌توان نمای شهری متمدن و مبتنی بر فرهنگ اصیل دینی و ملی را ترسیم کرد.

مختصات شهر امن و آرام 

وی اظهار کرد: برای داشتن شهری امن و آرام و زیبا باید دو بخش مهم وظایف مربوط به شهردار و نیز وظایف مربوط به مردم را درنظر داشت. وظایف شهرداری در کتاب قانون مشخص شده، لکن شهردار موظف است به جد در ایجاد شرایط رفاه و آرامش مردم بکوشد. جلوگیری از شهرسازی و برج‌سازی در مناطق خاص که باعث پدید آمدن معضل ترافیک، آلودگی هوا، تراکم جمعیت و مهاجرپذیری در یک منطقه و کمبود امکانات و به تبع آن بروز مشکلاتی همچون نداشتن فرهنگ شهرنشینی مهاجران می‌شود و نیز ایجاد فضای امن برای تفریح خانواده‌ها با تمامی امکانات به اندازه نیاز مردم، از وظایف مهم شهردار و مسئولان شهری است.

رفیعی افزود: افزایش وسایل حمل و نقل عمومی مناسب برای مردم تا برای رسیدن به محل کار و یا منزل دچار استرس، اضطراب و خستگی نشوند (که با این امر مسلما آلودگی هوا و ترافیک نیز از هر نوع تا حد زیادی از بین خواهد رفت) و رسیدگی به وضع کسبه و دستفروشان (با ایجاد فضای امن برای این گروه از کسبه که جایی برای فروش اجناس خود ندارند تا هم مکانی امن و به دور از مزاحمت برای دیگران داشته باشند و هم خیالشان راحت باشد که دور از دسترس خریداران نخواهند بود) نیز از دیگر وظایف مسئولان شهری است که می‌توانند با ایجاد بازارهایی چون جمعه‌بازارها و یا هفته‌بازارها زمینه را طوری فراهم کنند که دستفروشان و کسبه بتوانند در مکانی دور از مزاحمت برای دیگران اجناس خود را همراه با نظارت بر نحوه فروش و رضایت مشتری به فروش برسانند.

این پژوهشگر حوزه روانشناسی شهری تصریح کرد: جمع‌آوری به جد متکدیان و کودکان کار از سطح خیابان و ایجاد کارگاه‌هایی برای ایشان ویژه کسب و کار و تهیه معاش، نشان دادن فرهنگ اصیل ایرانی در هر شهر بنا به فرهنگ قومی و قبیله‌ای آن منطقه، تأسیس خانه‌های فرهنگ به تعداد زیاد و با امکانات مناسب و مربیان و مدرسان کارآزموده برای آموزش و آگاه‌سازی مردم در زمینه مسائل خانواده و حقوق شهروندی و اجتماعی و مهمتر از همه آموزش به جد اصول شهروندی به کودکان و نوجوانان در مدارس نه به صورت مقطعی، بلکه به طور دائمی با ایجاد فضاسازی برای هر امری مثل بردن بچه‌ها به خیابان برای آموزش رفت و آمد و تعامل با دیگران، بردن ایشان به فروشگاه‌ها برای آموزش خرید و نخریدن اجناسی که برچسب قیمت ندارند، آموزش نحوه سوار شدن به خودروهای عمومی و تعامل با دیگران و احترام به دیگران، آموزش نگهداری از فضاهای عمومی با نظافت و تخریب نکردن آن‌ها و ... و نیز بسیاری از آموزش‌های دیگر، از جمله وظایف شهرداران و مسئولان شهری در سطح جامعه امروز است.

وی در ادامه به وظایف شهروندان در قبال شهر و مسئولان شهری اشاره و تصریح کرد: مطالبه‌گری از مسئولان امر برای بهبود کیفیت زندگی، رعایت حقوق یکدیگر، آموزش حقوق و اصول شهروندی به فرزندان، حفظ و نگهداری از آثار و بناهای فرهنگی، عدم آسیب رساندن به اموال عمومی، رعایت احوال همشهریان، ‌رعایت حق همسایگان و هم‌محلی‌ها و ... از جمله وظایف شهروندان در سطح شهر است که باید بدان پایبند باشند.

رفیعی در پایان سخنان خود گفت: باید این را بدانیم که با دیدن ظاهر یک شهر، فرهنگ آن جامعه شهری نیز مشخص می‌شود. برای داشتن جامعه‌ای مناسب و زندگی باکرامت انسانی لازم است تا ابتدا مسئولان وظایف خود را به طور کامل انجام دهند. زمانی که قانون به درستی اجرا شود، مردم نیز پا به پای مسئولان خواهند آمد؛ چراکه ارزش و جایگاه خود را در جهان هستی می‌دانند و اگر کسی قصد تعدی و تعرض به حقوق جامعه را داشته باشد، خود مردم با آگاهی از قوانین، باعث جلوگیری از تضییع حقوق عامه می‌شوند. امیدوار هستم تا روزی چهره زیبایی از شهر و کشورمان که مناسب جایگاه یک ایرانی مسلمان است را مشاهده کنیم.

همچنین، آیدین ابراهیمی، عضو انجمن جامعه‌شناسی ایران و دبیر جامعه‌شناسی هنر گروه جامعه‌شناسی کشورهای اسلامی نیز در گفت‌وگو با ایکنا در رابطه با مختصات یک شهر قرآنی و نیز وظایف مسئولان شهری و مردم برای دستیابی به شهر قرآنی و اسلامی اظهار کرد: زندگی شهری متعلق به دورانی است که انسان پس از انقلاب صنعتی در تراکمی بی‌سابقه و تقسیم کاری جدید، شهرهایی را پدید آورد که در آن مسائل و مختصاتی جدید به وجود آمد که در آن ادیان و به تبع آن‌ انسان باید مواجهه جدیدی با آن پیدا می‌کردند. البته ماهیت این مسائل همچنان به انسان گره خورده و طبیعتا ادیان هنوز می‌توانند راهکارهایی برای زندگی و مصائب زیست‌ شهری داشته باشند.

وی ادامه داد: قرآن به عنوان کتاب مقدس مسلمانان دارای مفاهیم عینی و انضمامی است که زندگی دنیوی را همانقدر ارج می‌نهد که زندگی اخروی را؛ بنابراین‌ پاییندی به مفاهیم قرآنی در زیست شهری نیز می‌تواند مورد توجه قرار گیرد. آنچه در شهر مورد توجه است، مسئله حقوق و تکالیف است که بر عهده مسئولان و شهروندان به صورت توأمان قرار دارد.

ابراهیمی تصریح کرد: اما آنچه مدیران شهری می‌توانند بر پایه آن زیست یک ‌مسلمان شهروند را امکان‌پذیرتر کنند، بر مبنای اصولی است که کاهش فاصله طبقاتی بر مبنای اصل عدالت از طریق توزیع مناسب امکانات شهری اعم از حمل و نقل، فضای سبز، فضاهای تفریحی و ... و نیز ایجاد آرامش بصری و شنیداری برای شهروندان در راستای کاهش خشونت رفتاری و ایجاد حس همدلی و مهربانی بین شهروندان از طریق زیباسازی و مشارکت محله‌محور از جمله آن اصول است.

عضو انجمن جامعه‌شناسی ایران ادامه داد: سیاست‌های تشویقی بر مبنای مناسک جمعی و دینی برای تقویت روحیه و وجدان جمعی شهروندان از طریق ایجاد ساختارهای درست نرم‌افزاری و سخت‌افزاری، پرهیز از افراط در مناسک‌گرایی و پرداختن به ماهیت مفاهیم قرآنی در شهر از طریق مشارکت جوانان و شهروندان از طریق تعیین روزهایی برای امور خیریه و معنوی مثل زکات و کمک به فقرا و ... و ایجاد فضای ساختاری و پاتوق‌های مناسب برای جوانان که ضمن به رسمیت شناختن زیست‌جهان مدرن، گفت‌وگوهای انتقادی را برای تبیین مفاهیم قرآنی مثل توحید، عدالت، نبوت و... فراهم آورد نیز از دیگر وظایف و اصولی است که مسئولان شهری باید بدان بپردازند.

زیست مسلمانی در فضاهای جدید شهری

وی اظهار کرد: این فضاها باید با ایجاد حس تعلق و هویت، از جداسازی فضای مدرن و سنتی در شهر جلوگیری کرده و امتداد زیست مسلمانی در فضاهای جدید را امکان‌پذیر کند. البته این فضاها باید با مدیریت دقیق و تخصصی و حفظ تعادل نسلی، ایجاد شود. معماری و پرهیز از معماری وحشی و خشن که هیچ سنخیتی نه با هویت ملی و دینی ما دارد نه با فضاها و پاتوق‌های مدرن، می‌تواند تسهیل‌گر آرامش و فضای معنوی شهر باشد.

ابراهیمی بیان کرد: مدیران باید متوجه باشند که فضای معنوی در زمین پدید می‌آید و معنویت صرفاً در مساجد و تکیه‌ها نیست، بلکه شهر اسلامی یا قرآنی، شهری عدالت‌محور، سبز و همدل است که امکان ایجاد عمل صالح در آن بیشتر از عمل ناصالح است. این بستر باید ضمن برقراری عادلانه به فضاهای تفریحی و ورزشی، از طبقاتی کردن شهر هرچه بیشتر فاصله گیرد تا شاهد تنفس همه شهروندان در آن باشیم.

گزارش ایکنا حاکی است؛ این روزها مسئولیت شهرداری تهران به علیرضا زاکانی رسیده است. شهری دغدغه‌مند و ناآرام؛ از سیما و مناظر آن گرفته تا باطن و درون، کمتر مواردی برای انتقال احساس آرامش به مردم وجود دارد. مردمی که وعده بسیار شنیده‌اند و عمل کمتر دیده‌اند و این روزها امید به گشایش دارند. باشد که مسئولان شهری با فتح بابی در زمینه عمل به وظایف و مسئولیت‌پذیری، الگویی برای شهروندان باشند تا همقدم و هم‌راستا با یکدیگر بتوانند در ایجاد شهری اخلاقی و اسلامی گام بردارند.

منبع: خبرگزاری ایکنا (خبرگزاری بین المللی قرآن)