به گزارش روز سهشنبه ایرنا، «عرفان قریشی» خوشنویس شهیر پاکستان در دیدار با «جعفر روناس» رئیس خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در شهر لاهور مرکز ایالت پنجاب درباره همکاریهای فیمابین از جمله نحوه برگزاری نمایشگاه مشترک آثار خوشنویسان مشهور ایران و پاکستان در محل برگزاری نمایشگاهها در استادیوم قذافی در شهر لاهور تبادل نظر کرد.
قریشی با بیان همکاری و تعامل انجمن خوشنویسان پاکستان با هنرمندان شهیر ایرانی و همچنین نگهداری وی از چهل اثر هنری خوشنویسان معاصر ایرانی افزود: از این آثار ارزشمند و زیبا برای معرفی هنر خوشنویسان ایرانی در نمایشگاه ماه آینده استفاده خواهیم کرد.
وی با اشاره به نامگذاری روز جهانی فنون و هنر اسلامی از سوی یونسکو در ۱۸ نوامبر (۲۷ آبان)، پیشنهاد نمایشگاه مشترک هنرهای تجسمی که قرار است در مرکز هنری الحمرا لاهور برگزار شود را داد که مورد استقبال مسئول فرهنگ کشورمان قرار گرفت.
این هنرمند پاکستانی از برپایی کنفرانس بین المللی خطاطی با نام "صریر خامه ۲" از سوی دانشکده هنر دانشگاه پنجاب در اوایل سال ۲۰۲۲ خبر داد و از خانه فرهنگ ایران برای شرکت در این کنفرانس دعوت کرد.
وی با اشاره به رشد هنر خوشنویسی در ایران طی قرون گذشته، به ظرافت و زیبایی خیره کننده این هنر بویژه خط نستعلیق بعنوان زیباترین و و برترین خط از خطوط اسلامی اشاره کرد و اظهار داشت: خطاطی در کشورهای منطقه از جمله پاکستان، افغانستان و ترکیه از هنر خوشنویسان بنام ایرانی در اعصار گذشته به شدت الهام گرفته است.
رئیس خانه فرهنگ ایران در لاهور با اعلام آمادگی این نمایندگی برای همکاری با انجمن خوشنویسان پاکستان گفت: خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران خانه دوم هنرمندان پاکستانی است و ما از همه فعالان هنری و فرهنگی در ایالت پنجاب حمایت و با آنها همکاری خواهیم کرد.
وی پیشنهاد تشکیل انجمن مشترک خوشنویسان ایران و پاکستان را داد که این پیشنهاد با استقبال دبیر کل انجمن خوشنویسان پاکستان قرار گرفت.
جعفر روناس با اشاره به اینکه در پاکستان برخلاف جمهوری اسلامی ایران عناوین درسی در سطوح ابتدایی و دبیرستان در مدارس مختلف متفاوت است و هر واحد آموزشی منابع خاص خود را آموزش میدهد، عنوان کرد: هنر خوشنویسی میباید از ابتدای دوره ابتدایی همزمان با فراگیری سواد خواندن و نوشتن آموزش داده شده و نهادینه گردد. در کشور ما از ابتدای تحصیل در مقطع ابتدایی نگارش بر مبنای هنر خوشنویسی تدریس میگردد و این تجربه میتواند به عنوان الگویی برای نجات هنر خوشنویسی در پاکستان قرار گیرد.