به گزارش ایرنا، مدتی بود که چند کاربر در فضای مجازی و صفحه شخصی خود، کمبود آب در روستای دوشان سنندج را مطرح می‌کردند و دائم از مشکلات مردم آنجا حرف می‌زدند. چند روز پیش باز هم یکی از خبرنگاران همین موضوع را بازتاب می‌داد که من هم ترغیب شدم، موضوع را از نزدیک بررسی کنم.
قبلش با دهیار روستا تلفنی هماهنگ کردم که می‌خواهم گزارشی از وضعیت روستا و کم‌آبی آنجا بگیرم که با اشتیاق استقبال کرد. البته این هم را گفت که بارها از صدا و سیما برای تهیه گزارش به اینجا آمده‌اند اما چه فایده!
اسنپ گرفتم و حدود پنج کیلومتری از شهر سنندج(سمت جنوب) دور شدم تا به روستای دوشان رسیدم. باورم نمی‌شد که اینقدر بزرگ شده و توسعه پیدا کرده باشد. روستا که چه عرض کنم، حالا دیگر باید اسمش را شهرک گذاشت.
پیاده که شدم، آدرس دهیاری را از یک راننده پرسیدم که راهنماییم کرد. پنج دقیقه‌ای پیاده‌روی کردم تا به درب دهیاری رسیدم. با دهیار تماس گرفتم و قرار شد ساعت ۱۸ به محل ساختمان دهیاری بیاید.
باید ۲۰ دقیقه منتظر می‌ماندم، از این فرصت استفاده کردم و دور و بر دهیاری گشتی زدم تا اینکه خانمی حدودا ۶۰ ساله را دیدم. بعد از سلام و احوالپرسی و معرفی خودم، از او راجع به وضعیت آب و امکانات روستا سوال کردم که شروع کرد به گلایه کردن.
او که تمایلی به معرفی کردن خودش نداشت، گفت: گاهی وقت‌ها چند روز در بعضی محلات روستا آب قطع است و مردم با سختی زندگی می‌کنند و گاهی در روز یکی ۲ ساعت آب در لوله‌ها رها می‌شود که آن هم بسیار کم است و کفایت انجام کارهای روزانه را نمی‌دهد. شما جای ما بودید می‌توانستید با این وضعیت زندگی کنید؟
این خانم دوشانی ادامه داد: ما اینجا در آبادی خانه داریم ولی بیشتر در خانه‌باغ که از روستا هم فاصله نسبتا زیادی دارد، زندگی می‌کنیم چون لااقل آنجا چاه آب داریم.
او این را هم گفت که اگر الان به باغ ما بیایید، می‌بینید بیشتر از ۲۰ خودرو پارک شده است که برای بردن آب شرب از چاه واقع در باغ، دست به دامن ما شده‌اند.
حرفهایم با آن خانم تازه تمام شده بود که دهیار روستا با یک مزدا وانت آمد. یکی دیگر از اهالی روستا هم همزمان از خودرویش پیاده شد و بعد از سلام و احوالپرسی با من و دهیار و پس از آنکه متوجه شد خبرنگارم، شروع به انتقاد از مسوولان به ویژه شرکت آبفا کرد.
رضا سلیمی که پیشتر شورای اسلامی روستا و حالا عضو علی‌البدل شورا است، گفت: مسوولان شرکت آبفا خیلی کوتاهی می‌کنند و با وجود اینکه بارها برای رفع مشکل کم‌آبی روستا درخواست و شکایت کرده‌ایم اما تا حالا هیچ نتیجه‌ای نگرفته‌ایم.
به گفته وی، برخی محلات دوشان همیشه آب دارند اما جاهای دیگر که اغلب جواز و نقشه ساخت و ساز دارند و کارشان قانونی بوده، مشکل قطعی و کم آبی دارند.
سلیمی با حالتی عصبانیت و کمی نیشخند ادامه داد: وقتی که آب داخل لوله‌ها جاری می‌شود، نیم ساعت قبل از آن هوا جریان دارد و این موضوع باعث می‌شود چرخ دنده کنتور بچرخد و رقم قبض‌های آب هم بسیار بالا باشد، به طوریکه این عدد برای بعضی مشترکان گاهی تا ۸۰۰ هزار تومان هم می‌رسد، یعنی ما داریم پول هوای داخل لوله‌ها را پرداخت می‌کنیم.
نامه‌ای که دستش بود توجهم را جلب کرد. تصمیم داشت آن را که به امضای اهالی و شورا رسیده بود، در شکایت از شرکت آبفای کردستان به وزیر نیرو در تهران تحویل دهد.
افزایش ۱۰ برابری جمعیت دوشان همزمان با نبود زیرساخت تامین آب شرب
بعد از شنیدن صحبت‌های عضو علی‌البدل شورای روستای دوشان، با دهیار وارد ساختمان دهیاری شدم.
از دهیار راجع به وضعیت روستا و دورنمایی از جمعیت آن سوال کردم که اظهار داشت: سال ۱۳۷۵ جمعیت دوشان یک هزار و ۴۳۰ نفر بوده که حالا به حدود ۱۴ هزار نفر یعنی ۱۰ برابر رسیده است.
پیمان جهانگیری با اشاره به جمعیت هفت هزار و ۹۰ نفری این روستا در سال ۱۳۹۵، اضافه کرد: از سال ۹۵ به بعد، دوشان به مهاجرپذیرترین روستای کردستان و حتی منطقه غرب کشور تبدیل و همین موضوع باعث ایجاد مشکلاتی برای اهالی و ساکنان جدید شد.
وی ادامه داد: موقعیت نزدیک دوشان باعث شد که جمعیت سرریز سنندج در این روستا مستقر شده و این در حالی بود که زیرساخت‌های لازم و امکانات رفاهی از جمله آب شرب برای جمعیت مهاجر پیش‌بینی نشده بود و همزمان با رشد جمعیت، زیرساختها پیشرفت نکرد.
روستای دوشان از امکانات برق، مخابرات، اینترنت، گاز، خانه بهداشت و مدرسه برخوردار است و تنها مشکل آن ضعف زیرساخت مربوط به تامین آب شرب است.
۲۰ سال پیش ۲ منبع آب و ۲ حلقه چاه برای ۵۰۰ نفر تعبیه شده که الان اصلا جوابگو نیست.
به گفته دهیار دوشان، این روستا از سال ۱۳۹۷ زیرپوشش شرکت آب و فاضلاب شهری سابق(پیش از ادغام شرکت‌های آبفا و آب و فاضلاب روستایی) قرار گرفته اما تاکنون اقدام اساسی برای رفع مشکل کم‌آبی انجام نشده و آبفا نبود اعتبارات را عامل اصلی برای اجرای آبرسانی پایدار به دوشان اعلام کرده است.
جهانگیری با اشاره به ظرفیت ۳۰۰ مترمکعبی منبع آب روستا و لزوم ارتقای آن، افزود: متاسفانه شرکت آبفا حتی به دلیل آنچه نبود اعتبار عنوان کرده، برای کمک به مردم دوشان اقدام به آبرسانی سیار هم نمی‌کند و مردم خودشان ناچارند با هزینه‌ای گزاف از این طریق آب مورد نیاز خود را تامین کنند.
او به این موضوع هم اشاره کرد که یک پیمانکار اهل روستا که خیلی توانمند است، آمادگی دارد منبع آب روستا را ارتقا دهد و پول آن را هم دو سه سال بعد دریافت کند اما شرکت آب و فاضلاب قبول نکرده است.
حرفهای من و دهیار دوشان داشت تمام می‌شد که یکی از اهالی برای پرداخت عوارض وارد اتاق دهیاری شد و فهمید که راجع به آب حرف می‌زنیم فورا با لبخندی گفت: دیروز برای کار ساخت و ساز، یک تانکر آب خریدم و جلوی ساختمان گذاشتم، امروز که نگاه کردم کامل خالی شده بود، مطمئنم همسایه‌ها چون فهمیدند آب شرب است، دیشب آن را تخلیه کرده‌اند اما برای آب داخل تانکر ۸۰ هزار تومان پول دادم.
از ساختمان دهیاری بیرون آمدم و گشتی در روستا زدم. چشمم به یک مغازه بقالی افتاد. رفتم جلو و با او هم صحبت شدم. از چگونگی تامین آب پرسیدم که گفت: 2 یا سه روز یک بار یک تانکر آب به قیمت ۱۰۰ هزار تومان می‌خرم که آن هم کفاف نظافت و استفاده شرب و .. نمی‌دهد.
رضایی از وعده‌های توخالی مدیران گلایه داشت و افزود: چندین سال است که دچار مشکل کم آبی هستیم ولی کو گوش شنوا!
او هم حرف عضو علی‌البدل شورا را تکرار کرد و گفت: بدبختی که یکی دو تا نیست. هوای داخل لوله و کنتور باعث می‌شود، چرخ دنده کنتور بچرخد و پول زیادی به عنوان آب‌بها پرداخت کنیم، وقتی هم به شرکت آبفا معترض می‌شویم، می‌گویند به هرحال کنتور شماره انداخته و معیار، همان رقم مصرفی است.
آفتاب هنوز غروب نکرده بود. سر چهار راه اول روستا، منتظر تاکسی بودم که اتوبوس واحد آمد. نمی‌دانم چرا، ولی خیلی دلم هوای اتوبوس کرده بود، سوار شدم و برگشتم سنندج.
داخل اتوبوس، حرفهای آن سه چهار نفر را برای خودم مرور می‌کردم. با خودم گفتم ما هر لحظه که اراده کنیم به آب سالم و شرب دسترسی داریم، چیزی که اهالی این روستا آرزویش را دارند. کاش زودتر مسوولان با تامین آب پایدار دلشان را شاد کنند.
تامین آب شرب روستای دوشان سنندج بیش از یک هزار میلیارد ریال نیاز دارد
مشکل مردم دوشان و نوسان و کم‌آبی روستا را با مدیر امور آب و فاضلاب شهرستان سنندج در میان گذاشتم که اولین بحثش راجع به کمبود اعتبارات بود و گفت: برای تامین آب مورد نیاز فعلی روستای دوشان (با فرض ثابت ماندن جمعیت) بیش از یک هزار و ۱۰۰ میلیارد ریال اعتبار نیاز است.
مازیار سهراب‌نژاد ادامه داد: این میزان اعتبار برای احداث خط انتقال و مخزن پنج هزارمترمکعبی مورد نیاز است که در حال حاضر چنین اعتباری در اختیار شرکت آبفا قرار ندارد.
وی اضافه کرد: ساکنان این روستا در آغاز ۵۰۰ تا ۷۰۰ خانوار بودند و امکانات و زیرساختها در همه بخشها برای این میزان جمعیت ایجاد شده بود اما در حال حاضر جمعیت دوشان به بیش از هفت هزار خانوار افزایش یافته است.
مدیر امور آب و فاضلاب شهرستان سنندج عمده دلیل این مشکل را ساخت‌وسازهای بی رویه و غیرمجاز دانست که این موضوع موجب بروز مشکل شدید در حوزه خدمات‌رسانی بویژه در بخش آب شده است.
سهراب‌نژاد اضافه کرد: در برخی نقاط ابتدا ساخت و ساز غیرمجاز بدون اخذ استعلام برای امکان تامین آب انجام می شود و پس از آن انتظار دریافت خدمات وجود دارد که این موضوع آبفا را با چالش جدی مواجه کرده است.
وی با اشاره به اینکه منابع تامین آب دوشان از محل اجرای خط انتقال به طول ۲ کیلومتر و نیز ظرفیت چاه های موجود است، افزود: شرکت آبفا تمام تلاش خود را برای به حداقل رساندن کم آبی و نواسانات آب انجام داده در همین راستا اقداماتی در بخشهای کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت تعریف شده است.
مدیر امور آب و فاضلاب سنندج گفت: در کوتاه مدت قطع انشعابات غیرمجاز، حفر و تجهیز بک حلقه چاه همراه با خط انتقال، پنج کیلومتر اصلاح شبکه آب، تقویت آب از خط انتقال موجود در بلوار ساحلی، جداسازی محدوده جاده ساحلی از زون فیض آباد و استفاده از مخزن سنگ سیاه با هدف افزایش آبرسانی به دوشان در دستور کار است.
سهراب نژاد اضافه کرد: در حوزه میان مدت اجرای خط انتقال از جاده ساحلی به طول پنج کیلومتر و اجرای خطوط اصلی شبکه توزیع آب به طول پنج کیلومتر در برنامه قرار دارد.
او به این هم اشاره کرد که در بلندمدت نیز اجرای خط انتقال کمربندی بهشت‌محمدی به طول ۸.۵ کیلومتر، تکمیل مخزن توس نوذر، اجرای خط انتقال پنج کیلومتر از جاده ساحلی به داخل شهرک دوشان، احداث مخزن پنج هزارمترمکعبی و استانداردسازی ۲ هزار رشته انشعاب جزو برنامه های شرکت آبفا برای افزایش توان تامین آب در دوشان است.
کاری باید کرد
روستای دوشان به هر دلیلی از جمله نزدیکی به شهر سنندج و مهاجرت‌پذیری، توسعه پیدا کرده و حالا با مشکلات زیرساختی به ویژه کم آبی شدید مواجه است و این واقعیت را باید پذیرفت که دوشان بخشی از جمعیت مهاجر شهر سنندج را در خود جای داده و نیاز است شرایط و امکانات رفاهی را برای آنان فراهم کرد.
اینکه دائم از کمبود اعتبار حرف زد و دست روی دست گذاشت، راه چاره نیست؛ بنابراین مسوولان و دستگاه‌های مرتبط به ویژه شرکت آب و فاضلاب، باید برای رفع این مشکل از طریق وزارت نیرو اقدام اساسی انجام دهد، ضمن اینکه نمایندگان مجلس هم در این راستا می‌توانند بسیار کمک کننده باشند.
از مجموع یک هزار و ۶۷۷ روستای کردستان، یک هزار و ۱۲ روستا زیر پوشش شرکت آب و فاضلاب استان قرار دارد و در حال حاضر بیش از ۴۷۰ هزار مشترک در کردستان از خدمات شرکت آب و فاضلاب بهره‌مند هستند.