به گزارش ایرنا؛ بررسی رفتار برخی دستگاه‌های اجرایی و نهادهای استان قزوین در این چندماه گذشته نشان داده که کارکرد رسانه از ماهیت خود خارج شده و تحت نگاه ابزاری قرار گرفته است.
رسانه‌هایی که به گفته مسؤولان گوش شنوا، چشم بینا و زبان گویای جامعه هستند، اکنون به نظر می‌رسد به خاطر کووید ۱۹ خاصیت خود را از دست داده‌اند؛ بارها پیش آمده است مراسمی در گوشه و کنار این استان برگزار شده و با اینکه میهمانان بسیاری در آن حضور دارند، اما از ورود خبرنگار اجتناب می‌شود، اگر دلیل این کار را بپرسید، به شما خواهند گفت به دلیل رعایت پروتکل‌های بهداشتی و محدودیت‌های کرونایی امکان دعوت از خبرنگاران وجود ندارد!
برای روشن شدن موضوع به چند مراسم در یک ماه گذشته اشاره می‌کنیم که بین آن‌ها روز خبرنگار بسیار پررنگ است؛ هرسال ۱۷ مردادماه رسم بر این بود که مدیران دستگاه‌های اجرایی به پاس زحمات خبرنگارانی که یک سال در انعکاس اخبار و مطالبات مردمی تلاش کرده‌اند، با زبان شفاهی و حتی یک لوح کاغذی ناقابل قدردانی خودشان را ابراز کنند، اما امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا این اقدام لغو شد.
اگرچه این تصمیم به سبب تضمین سلامتی اصحاب رسانه در اوج همه گیری ویروس کرونا اتخاذ شده بود؛ اما در همین میانه‌ها برنامه‌های متعددی اجرا می‌شد که نیاز به پوشش رسانه‌ای داشت، دعوت از مدیران، بازدید از صنایع و حتی اعزام نمایندگان به مناطق دوردست که همگی مملو از جمعیت بودند؛ اما ته دل هیچ کس برای سلامتی خبرنگاران نمی‌لرزید.
چرا راه دور برویم مراسمی با موضوع گلریزان و کتابت قرآن کریم به همت اداره کل اوقاف و امور خیریه استان قزوین دو روز پیش در تالار شهر برگزار شد، با اینکه میهمانان بسیاری حضور داشتند، اما خبری از اهالی رسانه نبود، بعدها عکس و اخبار سخنان مدیران و حتی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قزوین که خود را حامی رسانه می داند در این مراسم به شکل غیررسمی در فضای مجازی منتشر شد؛ به قول یک جمله مرسوم «خیلی‌ها حتی روحشان هم از این مراسم خبر نداشت»
سوال اینجاست؟ چگونه می‌توان ثابت کرد تمامی دعوت شدگان یک مراسم عاری از هرگونه ابتلا به ویروس کرونا هستند که ورود یک خبرنگار می‌تواند این ایزوله را درهم بشکند؟ اگر برخی نگران سلامتی خبرنگاران هستند، باید این را بدانند که تمامی فعالان رسانه‌ای دز دوم واکسن را دریافت کرده‌اند و همچنین با شیوه نامه‌های بهداشتی آشنایی دارند که برای دیگر میهمانان خطری ایجاد نکنند.
البته ناگفته نماند که در همین فضای غبارآلوده، مدیرانی هم هستند که همواره در اوج همه گیری ویروس کرونا همچنان به جایگاه خبرنگار واقف هستند و سعی می‌کنند در تمامی کارها، اطلاع رسانی را با کمک اصحاب رسانه در اولویت کاری قرار دهند.
از آنجایی که فضای ایجاد شده همانند آسمان ابری با صبر و انتظار آفتابی نمی‌شود، باید با مطالبه گری و تفهیم درست جایگاه خبرنگاران و رسالت مطبوعات این شرایط را اصلاح کرد؛ متاسفانه مشکل اصلی در استان قزوین فقدان یک دستگاه حامی و قدرتمند برای مطبوعات است؛ رسانه‌ها همانند فرزندان بدون سرپرست دست مایه برخی مسؤولانی می‌شوند که جایگاه و شان رسانه را زیر سوال می‌برند؛ نگاهی که این روزها بر رسانه‌های استان قزوین حاکم شده، خبرنگار را همانند صفحه کلیدی می‌بیند که هرگاه دلش بخواهد از آن استفاده کند.
اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قزوین به عنوان پرچم دار این حوزه که باید نسبت به این فضا انتقاد کند، خود در این ۲ سال گذشته یکبار نشست خبری مستقیم با اصحاب رسانه برگزار نکرده تا پای دردودل خبرنگاران بشیند؛ از جامعه خبرنگار که صرف نظر کنیم، این ارتباط و پیوند حتی با مدیران رسانه نیز برقرار نشده است.
در شرایطی که رسانه‌های برخط و مکتوب استان قزوین همواره آمادگی خودشان را برای پوشش خبری ابراز می‌کنند، دوری کردن و غیرعلنی برگزار شدن نشست‌ها نوعی پشت کردن به رسانه قلمداد می‌شود.