رضا درستکار در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا، درباره لزوم توجه به سینمای کودک و همچنین بازتعریف جوان‌گرایی در به کارگیری نیروهای نخبه در سینما، اظهار داشت: خوشبختانه در فضایی که فرهنگ و سینما خیلی جدی گرفته نمی‌شد در دو سه سال اخیر یعنی قبل از شروع پاندمی کرونا، سینمای کودک حمایت‌های خوبی دریافت کرد و توانست چراغ خود را روشن نگاه دارد. «جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان» و «بنیاد سینمایی فارابی» با همان توان مادی و معنوی که در اختیار داشتند، در این سینما رونقی ایجاد کردند که قطعا نسبت به ظرفیت حقیقی سینمای کودک در کشور ما همچنان کم است.
وی ادامه داد: نه امروز بلکه در طول ۷۰ سالی که از عمر سینمای کودک در کشور ما می‌گذرد همچنان ما با استعدادها و فیلم‌های خوب کمی طرف هستیم که البته همان تعداد اندک در بزنگاه‌هایی خود را نشان می‌دهند و دلگرم‌کننده عمل می‌کنند. در صورتی که این اتفاق و روند ساختن فیلم‌های خوب و همچنین بهره بردن از استعدادها باید به یک فرآیند و جریان در سینمای ما منتج شود تا از این ظرفیت بالا که امروزه در همه کشورهای پیشرو و صاحب سبک در سینما مورد توجه قرار گرفته است، استفاده و بهره‌برداری شود.
این منتقد سینما با اشاره به سرمایه‌گذاری هالیوود بر روی آثار کودک و صرف مبالغ هنگفت برای ساخت این قبیل آثار، افزود: در آمریکا یک فیلم یا انیمیشن کودک مانند فیلم‌های بزرگسال اکران می‌شود و همان تعداد سالن را در اختیار می‌گیرد و به راحتی به فروش‌های میلیون دلاری نیز دست پیدا می‌کند. قطعا سینمای کودک ما نسبتی با این میزان تولید و سرمایه در سینمای کودک روز دنیا ندارد اما باید به این نکته نیز توجه داشت که ارزش‌ها و فرهنگ و آداب و رسوم هر کشوری می‌تواند برگ برنده خوبی برای اقبال مخاطبان هم‌زبان خود باشد.
این کارگردان و پژوهشگر سینما همچنین تصریح کرد: وقتی بتوانیم سینمای کودک را در یک ریل منطقی و جریان‌ساز قرار دهیم، به جای اینکه دلخوش و امیدوار به درخشش‌های فردی و انفرادی همچون عباس کیارستمی و امیر نادری و ... در سینمای کودک و نوجوان باشیم، می‌توانیم یک چرخه تولید پایدار و موفق را در طول سالیان متوالی در این سینما نظاره کنیم. خلاقیت‌های فردی و تولد ستاره‌های فیلمسازی شاید اتفاقی باشد اما تولید نظامند و هدفمند قطعا در یک اتفاق خلاصه نمی‌شود.
درستکار با بیان اینکه در سینمای ما چیزی برای آیندگان ذخیره و نگهداری نمی‌شود، عنوان کرد: وقتی فیلمسازی هنوز به صورت صنعت در نیامده است، پس لزوم وجود کمپانی‌های فیلمسازی نیز در کشور حس نمی‌شود. شما ببینید برای یک پروژه سینمایی ۵۰ دست لباس تولید می‌شود و بعد از اتمام فیلمبرداری دیگر خبری از آن تولیدات نیست و شما اگر نیاز به آنها داشته باشی دوباره باید بروی و خودت دست به تولید بزنی. این موضوعات شاید به ظاهر ناچیز و کوچک باعث شده تا ما در سینمای امروزمان شاهد صنعتی شدن سینما نباشیم و خیلی وقت‌ها در حال درجا زدن باشیم.
این منتقد سینما اضافه کرد: جوان و نسل جدید در تمامی حوزه‌ها از جمله سینما باید ضمن دیدن آموزش در مسیر تجربه‌اندوزی نیز قرار گیرد بنابراین زمانی این مسیر کوتاه‌تر می‌شود که جوان و نخبه ما در کنار افراد کارآزموده به کسب تجربه بپردازد. متاسفانه این تعاریف در مورد جوان‌گرایی به افراط انجامیده است و ما شاهد تصمیمات بعضا عجولانه هستیم.
درستکار درباره برگزاری جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان هم، خاطرنشان کرد: معتقدم ذوق و قریحه جوانان این مرز و بوم بی انتها و بی پایان است و این کشور سرشار از استعدادهای هنری در شاخه‌های مختلف است. جشنواره‌های سینمایی یکی از مهمترین کارکردهایشان کشف استعدادها و معرفی آنها به سینما است. جشنواره فیلم کودک نیز در این سال‌ها توانسته است این وظیفه مهم را انجام دهد. قطعا سینما به دلیل سابقه تاریخی و فرهنگی که در کشور ما دارد هیچگاه از بین نخواهد رفت بلکه با توجه به شرایط، تغییراتی پیدا خواهد کرد.