به گزارش خبرنگار ایرنا، بیست و هفتم شهریورماه در گاهشمار ملی روز شعر و ادبیات پارسی نامگذاری شده است و در همایشی به پاسداشت این روز باعنوان قند پارسی، مدیریت فضای مجازی بجای کنترل آن و سهل انگاری در ادبیات بارزترین دغدغه برگزار کنندگان این همایش بود.
نشست قند پارسی صبح شنبه به صورت مجازی در محل کتابخانه های عمومی مرکز استان گیلان برگزار شد و استادیار گروه ادبیات فارسی دانشگاه گیلان به عنوان یکی از سخنرانان در این نشست اظهار داشت: اگرچه کشورمان به تلاش بزرگان ادبیات پارسی چون مولانا، فرودسی، حافظ و سعدی در جهان شناخته شده است اما متاسفانه ما نسبت به حفظ زبان و ادبیاتمان سهل‌انگار شده ایم.
معصومه غیوری بیان کرد: اگرچه خواندن ادبیات سرشار از لذت است و بزرگترین وظیفه آن آگاهی رسانی می باشد، اما باید بدانیم که جایگاه و توجه مخاطب است که ارزشمندی تولیدات ادبی را مشخص می کند، که متاسفانه به دلیل افزایش مشغله های زندگی، تولید آثار فاخر ادبی کمرنگ شده است.
وی اظهار داشت: اگرچه استفاده از فضای مجازی را نمی شود کتمان کرد، اما باید تاکید کرد که کنترل این فضا درمان گر نیست و بهره مندی از این فضا باید مدیریت شود.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه فیلتر برای محقق آسیب زننده است ادامه داد: فضای مجازی شمشیر دولبه‌ای است و بایستی به طور هدفمند از ان استفاده کرد تا در مسیر پر بار کردن زندگی بهره گرفت؛ در صورت اعتماد و مدیریت، این فضا می تواند زمینه ای برای خلاقیت و شکوفایی استعدادهای نسل نو باشد.
غیوری ادامه داد: زبان و ادبیات فارسی بسیار گسترده است اما امروز در تئاتر و موسیقی با تکرار، روند رو به فرود را طی می کنیم؛ این در حالی است که بایستی به اعتلای زبان فارسی کمک کرد و از آن در راستای ارتقا دیگر شاخه های فرهنگی و هنری بهره جست.
وی در پاسخ به این سوال که چگونه آموختن ادبیات را شروع کنیم؟ توصیه کرد: بایستی جست و جو گر بود و علایق را پی گرفت، ضمن اینکه در استفاده از فضای مجازی اطلاعات را دسته بندی کرد و از تولید محتواهای آگاهانه بهره جست.
ایرانیان و به تبع آن گیلانیان زاده شعر و موسیقی هستند چنان که از کودکی با اشعار و نوایی لالایی مادران خو می کنند و در همه لحظات زندگیشان با شعر به پند و اگاهی بخشی عجین می شود تا دم آخر حیات نیز به شعر شاعران نوای حزین به خاک سپرده می شوند.
به کوشش کریم کوچکی زاد نویسنده کتاب تاریخ موسیقی گیلان، آنچه از موسیقی پیشین این سرزمین سراغ است بیشتر به روایت و افسانه می ماند و پژوهش های گیلان شناسان بیشتر در زمینه چند ترانه محلی دور می زند و یا اینکه به سفر استاد ابوالحسن خان صبا در سال ۱۳۰۵به رشت اشاره دارند.
استاد صبا در طول اقامت چند ساله در گیلان، نسبت به تصمیم گیری های خود در خصوص جمع آوری فولکلور و اشعار پراکنده گیلکی که اغلب با صدای بعضی محلی های گیلان خوانده می شد، جدی بودند زیرا در ردیف های پر ارج خویش آهنگ های گیلکی مانند زرد ملیجه، گوسفند دوخوان، شرفشاهی را بطور کامل و پر نشاط گنجانده اند.
زنده یاد استاد فریدون پورضا ، زنده یاد اکبرپور، ناصر مسعودی، ناصر وحدتی، محمد بشرا، تیمور گورگین، عزت الله صمصام و ... نامدارانی هستند که فولکلور گیلان را کاویده اند و جرعه جرعه از آن به یادگار نهاده اند.
مدیر کل کتابخانه های عمومی گیلان نیز در نشست قند پارسی به موضوع عجین شدن زندگی ایرانیان و گیلانیان با ادبیات پارسی تاکید کرد و گفت: نمی شود با این موضوع شعارگونه برخورد کرد اما زندگی همه ما با ادبیات پیوند خورده است.
پریسا کرمی افزود: بزرگان ما با ادبیات فاخر ، سرزمینمان را به جهان شناسانده اند و حیف است که این غنا در فرزندانمان رسوخ نکند.
وی اظهار داشت:این نهاد تلاش دارد تا با برپایی برنامه هایی چون قند پارسی شرایطی فراهم کند که جامعه و بویژه نسل نو به داشته های خویش راغب تر شده و با استعداد و نوآوری بر اعتلای آن بیافزایند.