به گزارش ایرنا، در حالی مساله اسراف شهروندان تهرانی مطرح می شود که از سوی دیگر سال آبی ترسالی را نداشتیم و ذخایر پشت سدها در ۵۰ سال گذشته، هیچ گاه مثل امسال تهی نبوده است.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان تهران در این باره می گوید: ذخایر سدهای تامین کننده آب شرب تهران به ۳۵۰ میلیون متر مکعب رسیده و وضعیت ذخایر آبی استان هم‌چنان بحرانی است؛ به گونه‌ای که شاهد کاهش ۱۱۰ میلیون مترمکعبی ذخیره سد ماملو نسبت به سال گذشته هستیم.
محمدرضا بختیاری با اشاره به میزان ذخایر آبی سدهای استان تهران معترف است که سال آبی امسال بدترین شرایط در ۵۰ سال اخیر در کشور است.
اما باز این همه داستان نیست. در حالی که تصور می شود، استان تهران یکی از استان های نسبتا غنی آبی است، در پایین جدول رتبه آبی میان استان های کشور قرار دارد.
استان تهران بعد از استان سیستان و بلوچستان فقیرترین از نظر منابع آبی است
مصرف زیاد، نبود سالی ترسال، استان تهران را بعد از سیستان و بلوچستان دومین استان فقیر از نظر منابع آبی تبدیل کرده است. جمعیت بالا و سرانه مصرف بالای آب این استان از دلایل کسب این رتبه ناخوشایند است.
احتمال بارش دیرهنگام در پاییز امسال
در خردادماه امسال بود که رئیس مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی ضمن تشریح آخرین وضعیت بارش‌ها در کشور گفت: احتمال می‌رود که بارش‌ها در پاییز ۱۴۰۰ دیرتر از زمان نرمال آغاز شود؛ از این‌رو دوره خشکسالی طولانی خواهد بود.
بختیاری نیز در این باره می گوید: امسال شرایط منابع آبی استان تهران بحرانی است. کاهش ۳۵ درصدی بارندگی‌ها، کسری ۳۸۰ میلیون مترمکعبی مخازن سدها و رشد حدود ۳ درجه‌ای دمای هوا را هم اکنون داریم.
استان تهران با کمبود ۳۴۲ میلیون متر مکعب آب روبرو است
طبق آخرین آمار رسمی وزارت نیرو درحال حاضر حجم ذخیره سدهای تامین کننده آب شرب تهران ۵۴۹ میلیون متر مکعب است که در مقایسه با ۸۹۱ میلیون متر مکعب روز مشابه سال گذشته با کسری مخزن و کسری ذخیره ۳۴۲ میلیون متر مکعبی مواجه هستیم. به بیان دیگر، کمبود آب تهران معادل ۱۱۰ روز مصرف تهرانی‌هاست.
در تازه‌ترین این گزارش‌ها آمار ناخوشایندی ارائه شده است: ورودی آب از ابتدای سال آبی تا ۱۷ شهریورماه ۱۴۰۰ با کاهش ۴۰ درصدی مواجه بوده، یعنی در سال آبی جاری حدود یک میلیارد و ۳۱۰ میلیون مترمکعب ورودی آب ثبت شده که این میزان در مدت مشابه سال آبی گذشته دو میلیارد و ۱۸۸ میلیون متر مکعب بوده است.
سال آبی جاری (مهرماه ۱۳۹۹ تا آخر شهریورماه ۱۴۰۰) در حالی کم‌کم به روزهای پایانی خود می‌رسد که میزان بارش‌های آن نسبت به دوره بلندمدت با کاهش بیش از ۳۸ درصدی همراه است.
همین میزان هم با درصد تبخیر بالایی مواجه است و موجب خارج شدن آب از دسترس می‌شود. در حالی‌که متوسط ظرفیت تبخیر سالانه در جهان ۷۰۰ میلی‌متر است، این میزان در ایران۲۱۰۰ میلی‌متر برآورده شده است.
۷۰ درصد آب‌های شیرین دنیا در کانادا قرار دارد، با این حال اما قیمت هر مترمکعب آب در یکی از شهرهای کانادا ۷۰ برابر شهر تهران است، در کشوری مانند مالزی که ۱۰ برابر میزان بارندگی در آن بیشتر از ایران است، قیمت هر مترمکعب آب بیش از ۱۰ برابر تهران است، دنیا این موضوع را با اقتصاد حل کرده است.
بحران آب با اقدامات کلان تقنینی کم می شود
آب شرط اصلی توسعه و پایداری هر شهر است و دستیابی به توسعه پایدار شهری مستلزم سیستم مدیریت شهری یکپارچه در سطوح مختلف سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی، تصمیم‌سازی، تصمیم‌گیری و اجراست.
در چنین شرایطی، مسئله آب باید به دغدغه همه جامعه تبدیل شود و تنها با مشارکت مردم، مسئولان، نخبگان، دستگاه‌های اجرایی است که می‌توان تاب‌آوری شهر را در برابر بحران آب بیشتر کرد.
با وجود این نباید از خاطر برد که اگرچه اقدامات فردی مهم‌اند، اما هیچ جایگزینی برای اقدامات کلان در حوزه سیاست‌گذاری و تقنینی برای مدیریت بحران کم‌آبی وجود ندارد.