در کارزار حماسی هشت سال جنگ تحمیلی، زنان بی ادعایی نقش آفرینی کردند که عطر خون، خاک، دارو و مواد ضد عفونی کننده را به نشستن کنج خانه ترجیح داده و فرای جنسیت، جان بر کف نهادند و رشادت ها آفریدند.
زنانی که فعالیت های خود را با ساختن کوکتل مولوتف دستی در هنگام پیروزی انقلاب اسلامی شروع و با شروع جنگ تحمیلی در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ به حمل سلاح های مجهز و مدرن، مداوای مجروحان جنگی و تهیه مایحتاج رزمندگان هشت سال دفاع مقدس کشاندند؛ سربازان گمنامی که پس از جنگ، از نام کوچه، خیابان و میدان، کمترین سهم را بردند.
قرار گرفتن فقط نام پنج شهیده زن بر روی کوچه ها و بن بست های پایتخت خود شاهدی بر این مدعا است که حکایت از سهم ناچیز زنان شهید از قاب آبی کوچه دارد؛ خیابان شهید «مرضیه ترکستانی» در منطقه چهار، خیابان «صدیقه و عبدالحمید رودباری» در منطقه ۸، بن بست شهید «شوکت مراد» در منطقه یک و خیابان های شهید «سمیه کنجه» و «ثمره سواریان» در مناطق ۸ و ۱۶ شهرداری تهران تنها خیابان ها و کوچه های با نام شهدای زن هستند که در پایتخت خودنمایی می کنند.
همچنین وقتی خبر نامگذاری چند معبر در کلانشهر مشهد به نام شهدای زن منتشر شد، موجی از خوشحالی و ابراز رضایت در جامعه شکل گرفت و این خوشحالی دوچندان شد زمانی که خبر رسید فروردین امسال در استان قزوین ۱۶معبر و ساختمان به نام شهدای زن مزین شده است اما به صراحت می توان گفت در مقابل بیش از ۷ هزار زن شهیده دفاع مقدس، این نامگذاری انگشت شمار و ناکافی است چنانچه این اتفاق مبارک در خوزستان با وجود داشتن رتبه اول از نظر تعداد شهدای زن و حضور بسیاری از زنان این خطه در خط مقدم جبهه هنوز رقم نخورده است.
پونه پیل رام مسوول گروه جهادی بانوان اهواز در این‌باره می‌گوید: خوزستان ۳هزار و ۳۷ شهید زن، جانباز و آزاده دارد و در جایگاه اول کشور از نظر آمار و شهدای شاخص زن در عرصه انقلاب، دفاع مقدس و مدافعان حرم است. لازم نیست تکرار کنیم که زنان خوزستان با داشتن ۱۵۷۵ شهید که بالاترین آمار شهدای زن در کشور است، هنوز هیچ سهمی در نام خیابان، میدان یا کوچه ندارند.
کرمانشاه هم مانند خوزستان هنوز به جرگه این نامگذاری نپیوسته است. با وجود اینکه این استان با داشتن ۹۷۰ شهید زن، رتبه دوم را از نظر تعداد دارد، اما آنطور که غلامرضا امیری عضو شورای شهر کرمانشاه تأکید می‌کند هنوز نامگذاری به نام شهدای زن در این شهر انجام نشده است. شبیه این اتفاق ها در سایر استان ها از جمله مازندران، زنجان و غیره هم افتاده و خواستار نامگذاری معبر و کوچه ای به نام شهیده هستند.
درباره چرایی کمرنگ بودن نام زنان شهیده در نامگذاری معابر و کوچه ها، مریم مجتهدزاده رئیس سازمان نشرآثار و ارزش های زنان در دفاع مقدس در گفت و گو با خبرنگار حوزه زنان و خانواده ایرنا گفت: پاسخ به این سوال در حقیقت هزار راه نرفته ما را در حوزه زنان و دفاع مقدس روشن می سازد. طلیعه این راه نیز همچون همیشه در کلام مقام معظم رهبری و پیام جهانی و الگوسازی در کنگره هفت هزار زن شهیده جلوه گر شد.
وی درباره اقدامات این سازمان در ماناسازی نام زنان شهیده در معابر خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم یک نگاه تعاملی به اهمیت این موضوع داشته باشیم می‌توان گفت خوشبختانه در حال برداشتن گام های مثبتی هستیم.
مجتهدزاده با بیان اینکه شهدای زن از یک سبک زندگی و جهان بینی مبتنی بر حیات طیبه برخوردار هستند که همه عصرها و زمان ها محتاج این درایت بوده و هستند، تصریح کرد: سازمان تلاش کرده است تا با فهم این سبک در قالب طرح بین المللی سبک زندگی جهادی نسبت به معرفی و الگوسازی از این شهدای تاریخ ساز اقدام کند.
حال باید نشست و منتظر ماند با گسترده شدن فعالیت این سازمان و تابوشکنی از نامگذاری کوچه و خیابانی به نام زنان از جمله شهیده های زن، شاهد تقویت روحیه ایثار در میان زنان و هویت و الگو آفرینی برای آنان خواهیم بود یا زنان عطای حضور پررنگ را به لقای کم توجهی می بخشند و کنج عزلت می گزینند.