مرتضی عبدی روز سه شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا، افزود: با پیروزی انقلاب اسلامی و در پیش گرفتن سیاست نه شرقی و نه غربی، آثار و نتایج آن منطقه را با خلاء قدرت و تغییر در موازنه قدرت روبرو کرد و این امر باعث به وجود آمدن اوضاع جدید بین المللی، منطقه ای و داخلی به نفع عراق شد و صدام را در تهاجم به ایران وسوسه کرد.
وی بررسی وضعیت منطقه خلیج فارس در بروز جنگ هشت ساله را مهم خواند و با بیان اینکه با پیروزی انقلاب اسلامی، کشورهای منطقه با خیزش ملت های مسلمان روبرو شدند، حوادثی همچون بمب گذاری ها در کویت، تصرف خانه خدا در عربستان و حوادث خونین در بحرین را از جمله مواردی دانست که حکام منطقه این حوادث را به انقلاب اسلامی نسبت دادند.
عبدی اظهار کرد: این اتفاقات حکام کشورهای منطقه را چنان دچار وحشت و اضطراب کرد که آن را تهدید جدی برای رژیم های سنتی خود می دانستند و از طرف دیگر غرب به ویژه آمریکا با بزرگ جلوه دادن خطر جمهوری اسلامی، وحشت اینها را مضاعف می کرد، برای نمونه رئیس وقت کمیته نیروهای مسلح آمریکا در کنگره عنوان کرد که "باید هدف استراتژی آمریکا برای جلوگیری از گسترش انقلاب اسلامی و بنیادگرایی خود به جهان عرب باشد حتی اگر در این راه استفاده از نیروهای نظامی لازم گردد".
به اعتقاد وی، این اشتراک دیدگاه و بحران آمریکا و حکام کشورهای منطقه نسبت به انقلاب اسلامی منجر به همکاری نزدیک تری بین آنها در مقابله با جمهوری اسلامی ایران شد که مسلح و تجهیز کردن کشورهای شورای همکاری خلیج فارس از سوی آمریکا و در اختیار گذاشتن هواپیماهای آواکس به عربستان سعودی را می توان در این راستا به حساب آورد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه وضعیت نظام بین الملل یکی از این موارد است که باید در موضوع دفاع مقدس مورد بحث و بررسی قرار بگیرد، گفت: انقلاب اسلامی در زمانی شکل گرفت که نظام بین الملل از نظر سیاسی با جنگ سرد بین دو بلوک قدرت شرق و غرب تقسیم شده بود و با اتحادیه های نظامی ناتو و ورشو حد و مرزهای خود را مشخص کرده بودند.
عبدی ادامه داد: در چنین وضعیتی انقلاب اسلامی ایران با در پیش گرفتن سیاست نه شرقی و نه غربی نظام دو قطبی موجود را به چالش کشیده و قصد داشت الگو و مدل جدیدی برای ملل مظلوم تحت ستم دو بلوک قدرت ارایه دهد و از نظر فرهنگی نظام بین المللی با دو مکتب لییرالیسم و کمونیسم روبرو بود که یکی شعارش جدایی دین از سیاست و دیگری منکر دین بود.
وی افزود: در چنین وضعیتی انقلاب اسلامی نظام دو قطبی را به چالش کشید و همین امر باعث شد دو بلوک قدرت جنگ سرد را فراموش کنند و مقابله با تهدید مشترک که همانا انقلاب اسلامی بود را سر لوحه سیاست خارجی خود قرار دهند.
عبدی به وضعیت داخلی ایران در آن دوران نیز اشاره و اضافه کرد: با پیروزی انقلاب اسلامی، اغتشاشاتی در مناطق مرزی به ویژه کردستان به وسیله گروهک های معاند با تحریک و تشویق دولت های بیگانه صورت گرفت و دشمن برای نشان دادن بی ثباتی در کشور دست به ترور شخصیت های سیاسی در کشور و ناامنی در شهرها زد و از طرف دیگر با لغو خرید تجهیزات و تسلیحات نظامی از آمریکا در زمان بختیار و دولت موقت، اخراج مستشاران نظامی، پاکسازی از بعضی از فرماندهان عالی رتبه ارتش که دستشان به خون مردم آغشته بود، یک ساله کردن سربازی و اختلافات سیاسی بین بنی صدر و روحانیت فرصت مناسبی را به وجود آورد که صدام را به این فکر واهی وا دارد که موازنه قدرت به نفع عراق تغییر کرده و می‌تواند برای رفع تحقیر ناشی از قرار داد ۱۹۷۵ الجزایر و به دست گرفتن رهبری جهان عرب و ژاندارمی منطقه خلیج فارس با یک حمله برق آسا به نقاط حساس و استراتژیک، ایران اسلامی را از پای در آورد.
وی یادآور شد: فضای خصومت آمیز بین المللی و منطقه ای و همسوئی اهداف آمریکا و کشورهای منطقه با صدام و همچنین بی ثباتی و هرج و مرج بعد از انقلاب اسلامی و مناقشات سیاسی داخلی، وجود بحران های امنیتی بویژه در استان های مرزی، ضعف نظامی ایران در آن زمان و بهم خوردن موازنه قدرت به نفع عراق، صدام را وسوسه کرد که با لغو یک طرفه ی قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر، ایران اسلامی را مورد حمله و تجاوز قرار دهد.
این کارشناس با بیان اینکه جنگ تحمیلی هشت ساله عراق علیه ایران در سال ۱۳۵۹ به خودی خود به منصه ظهور نرسید، گفت: اگر چه وقوع این جنگ نابرابر بسته به شرایط داخلی، منطقه ای و بین المللی روزگار خود بود اما نباید از زمینه های تاریخی این رخداد بزرگ نیز غافل ماند.