به گزارش ایرنا، حامیان حیوانات شهرداری را متهم می کنند که سگ های ولگرد را تنها از سطح شهر جمع آوری کرده و در پناهگاهی که هیچ نظارتی بر آن نیست بدون برنامه نگهداری می کند و اجازه دسترسی و نظارت هم به کسی نمی دهد.
آنان مدعی هستند که سگ های مستقر در این پناهگاه در وضعیت نامناسب از نظر بهداشت، درمان و غذا نگهداری می شوند و بر همین اساس هم شهرداری را متهم می کنند که با اعمال ممنوعیت ورود حامیان به پناهگاه تلاش دارد تا ضعف مدیریتی و کوتاهی در نگهداری سگ ها پنهان و از این طریق سگ ها را زجر کش و تلف کند.
مسئولان شهرداری رامسر نیز اختلاف نظر میان حامیان حیوانات و نداشتن یک تشکل ثبت شده را دلیل قطع کردن دسترسی آنان به پناهگاه عنوان می کنند و معتقدند که اختلاف نظر میان حامیان سبب اخلال و برهم خوردن نظم پناهگاه می شود چون هر یک به دنبال اجرای برنامه های خودشان هستند.
پناهگاه سگ های ولگرد در رامسر از سال ۹۷ با تامین بخشی از هزینه های آن توسط حامیان حیوانات ساخته شد. این پناهگاه در حال حاضر در بافت مسکونی شهر رامسر واقع است و فعالیت آن مورد اعتراض ساکنان منطقه نیز قرار دارد.
طبق مشاهدات خبرنگار ایرنا در حال حاضر حدود ۵۰ قلاده سگ از نژادهای مختلف در این پناهگاه نگهداری می شوند.
خبرنگار ما می نویسد : سگ ها به نظر گرسنه می آیند چون با دیدن هر تازه واردی در پشت فنس های پناهگاه ، خود را به او می رسانند تا شاید غذایی دریافت کنند. بر خلاف انتظار ، هیچ بوی نامطبوع و ناخوشایندی از محل نگهداری این سگ ها به مشام نمی رسد و سگ ها در فضای بتنی محل نگهداری ، پرسه می زنند. در اطراف محوطه پناهگاه هم لانه های بلوکی برای استراحت سگ ها تعبیه شده است. چند قلاده سگ نیز جدا از بقیه در گوشه ای از پناهگاه با زنجیر بسته شدند. احتمال بیماری برای این سگ ها مطرح است که جدا از سایر سگ ها نگه داشته شده اند.
در میان سگ های ولگرد داخل پناهگاه چند قلاده توله و سگ هایی دیده می شوند که رنج گرسنگی را با خودشان به همراه دارند. تعدادی از آنها به حدی لاغر و نحیفند که استخوانشان بدنشان از روی پوست قابل مشاهده است. در میان این سگ ها ، روی پوست چند قلاده هم ضایعه پوستی قرمز رنگ دیده می شود که احتمالا ناشی از بیماری پوستی است.
مسئول پناهگاه که حامیان حیوانات از رفتارش گله مند هستند ، با مشاهده هر تازه واردی پشت فنس ها ، خودش را به او می رساند و جویای علت حضورش می شود. وقتی متوجه می شود این بار خبرنگار به سراغ پناهگاه سگ ها آمده ، می گوید اجازه عکس گرفتن ندارم. حاضر به مصاحبه هم نیست و در پاسخ به اصرارم می گوید حرف برای گفتن زیاد دارد ولی اجازه مصاحبه ندارد.
نارضایتی حامیان
بازدید از پناهگاه سگ های ولگرد و مشاهده وضعیت آنها نشان می دهد بخشی از نگرانی حامیان سگ ها احتمالا درست است. سپیده داداشی یکی از حامیان حیوانات در رامسر که در باره پناهگاه سگ های ولگرد و نحوه نگهداری و رفتار با آنها دغدغه دارد ، به خبرنگار ایرنا گفت : ما این را می دانیم که شهرداری ها معمولا به دنبال کشتار سگ ها هستند و این رویکرد ممنوعیت ورود حامیان هم به این دلیل است که می خواهند دور از چشم ما ، سگ ها از بیماری گرسنگی بمیرند و یا اینکه در نهایت آنان را به سایت زباله « اشکته چال » منتقل کنند تا در میان زباله ها بر اثر بیماری از بین بروند.
وی ادعا می کند : شهرداری در حالی از ورود حامیان جلوگیری می کند که برخی حامیان برای فنس کشی و تامین دارو، غذا دهی و درمان این حیوانات هزینه می کنند و در مقابل انتظار دارند تا بر نحوه نگهداری سگ ها نظارت داشته باشند و حتی با نگهبانان و مسئولان پناهگاه همکاری کنند.
او در پاسخ به واکنش شهرداری که آنها را به چنددستگی متهم کرده و علت قطع دسترسیشان به پناهگاه را هم در این مورد می داند ، گفت : ما حامیان منطقی و در عین حال علاقه مند به سگ های بی صاحب هستیم و قصد ما کمک به شهرداری در نگهداری ، واکسینه کردن و عقیم سازی آنها است. در مقابل با حامیان افراطی هم مواجه هستیم که تنها کارهای نمایشی انجام می دهند و حتی موسسه مردم نهاد هم دارند. مشکل این است که شهرداری همه را با یک چوب می راند در حالی که ما می توانیم کمک کار باشیم.
اختلاف حامیان قابل حل است
یک فعال اجتماعی و حامی حقوق حیوانات نیز در خصوص چالش پیش آمده ما بین شهرداری و حامیان به خبرنگار ایرنا گفت : قطع دسترسی حامیان به پناهگاه به بهانه وجود اختلاف میان حامیان به معنای پاک کردن صورت مساله و تشدید دغدغه حامیان واقعی حیوانات است.
شعیب خسروی افزود : اختلاف نظر در میان تمامی گروه ها و صنف ها وجود دارد ، با این وجود همه حامیان یک هدف مشترک دارند که آن هم حمایت از این حیوانات و کنترل جمعیت و ساماندهی آنها است.
وی با اظهار این که حامیان می توانند خودشان به اختلاف درونی پایان دهند و شهرداری نباید به دنبال تشدید این اختلافات و بهانه کردن آن باشد ، گفت : می توان طی نشستی با تمام حامیان از هر گروه نماینده ای را که تجربه و دانش بیشتری برای این کار دارد معرفی کرد تا از این طریق اختلاف نظرهایی که شهرداری آن را عامل اخلال در کار خود می داند برطرف شود.
او ادامه داد : واقعیت این است تکه ساماندهی و رسیدگی به سگ ها به تنهایی از سوی شهرداری و یا حامیان کار دشواری است، بنابراین شهرداری هم می بایست با قدری تعامل، از حامیان که یک نیروی اجتماعی داوطلب و علاقه مند به این حیوانات هستند، برای بهبود وضعیت نگهداری آنها استفاده کند.
خسروی با اظهار این که جمع کردن سگ ها در یک مکان بدون برنامه و انجام اقدام خاص برای مدت طولانی جای سئوال دارد ، گفت :در شرایط فعلی امکان واکسیناسیون و عقیم سازی همزمان این حیوانات وجود ندارد، چرا که در چنین شرایطی سگ ها از هم بیماری می گیرند، نظافتشان سخت می شود، و مهم تر اینکه تعداد زیادی سگ در کنار هم تا نوبت عقیم سازی، زاد و ولد می کنند و کنترل جمعیت و رسیدگی آنان روی دور باطلی قرار می گیرد.
او افزود : معتقدم که فضای پناهگاه می بایست به یک نقاهتگاه برای عقیم سازی، درمان و واکسیناسیون سگ ها تغییر کند و از سوی دیگر حامیان نیز سرپرستی نقاهتگاه را بر عهده گیرند،. در چنین شرایطی با تقسیم وظایف هر کدام بر اساس توانایی که دارند مسئولیت های اجرایی، غذا دهی، شست و شو، حسابداری و سایر موار را انجام می دهند و شهرداری نیز منابع مالی آن را تامین می کند.
اختلاف حامیان مخل کار شهرداری است
با وجود تاکید حامیان بر بی تاثیر بودن اختلاف درونی آنها بر ارائه خدمات برای نگهداری سگ های ولگرد ، ولی سرپرست شهرداری رامسر معتقد است که آنها اول باید به اختلاف نظرشان پایان دهند و بعد تشکلی را به ثبت برسانند و رسمیت پیدا کنند تا شهرداری بتواند با آنها تعامل داشته باشد.
مصطفی گلجاری به خبرنگار ایرنا گفت : بدون شک دغدغه حامیان حقوق این حیوانات برای ما قابل احترام است، اما آنان چند گروه حامی با تفکرات متفاوت هستند و به دلیل آنکه اختلاف نظر آنان با خودشان و همچنین با ما در روند کار اخلال ایجاد می کرد، ترجیح دادیم برای آن که نظم پناهگاه از دست نرود، دسترسی آنان به پناهگاه قطع شود.
وی افزود : هفت ، هشت گروه حامی حیوانات با نظرهای متفاوت در رامسر فعال هستند. برای مثال گروهی از حامیان مخالف جمع کردن سگ ها از خیابان و یا عقیم سازی هستند، گروهی صرفا تمایل به غذا دهی و یا اقدامات درمانی دارند. درواقع شاید در پاره ای موارد نظر آنان صحیح و عملکرد ما نیز ایده آل آنان نباشد، اما باید این مورد را نیز مد نظر قرار دهند که شهرداری باید بر اساس دستور العمل هایی سازمانی که برای کنترل جمعیت سگ های بی سر پرست به این نهاد ابلاغ می شود ، عمل کند، بنابراین اگر بخواهیم با نظر همه آنان همراهی کنیم یقینا راه به جایی نخواهیم برد.
گلجاری گفت : برای مثال برخی حامیان معتقد هستند که سگ ها پس از عقیم سازی باید به منطقه ای که به آنجا تعلق دارند باز گردانده شوند تا سگ های دیگری جایگزین آنها نشود. اتفاقا در این مورد، بر اساس دستور العمل سازمان شهرداری ها این نهاد نیز سگ ها پس از عقیم سازی، واکسیناسیون و پلاک کوبی رها سازی شوند ، اما این درحالیست که برخی شهروندان در تماس با سامانه ۱۳۷ خواهان جمع آوری سگ ها هستند، ضمن اینکه دستگاه قضایی هم اعلام کرده که چنانچه سگی به شهروندی آسیب برساند، شهرداری را به دلیل کوتاهی در کنترل و جمع آوری سگ ها مقصر می داند. بنا بر این در چنین شرایطی ما نیز با حامیان دچار اختلاف هایی می شویم چرا که آنان خواهان رها سازی هستند و ما برابر درخواست شهروندان باید سگ ها را جمع آوری کنیم.
وی در خصوص انتقاد ها نسبت به وضعیت نگهداری سگ ها و مسئول پناهگاه هم پاسخ داد : در حال حاضر حدود ۵۰ قلاده سگ در محوطه ای به مساحت ۸۰۰ متر مربع نگهداری می شوند. ۲ نفر نیروی ثابت در این مکان حضور دارند که بر اساس دستور العمل های ما کار رسیدگی به سگ ها را به درستی انجام می دهند. با پزشک طرف قرارداد شهرداری نیز در ارتباط هستند تا در کمترین زمان به سگ ها رسیدگی شود، از سوی دیگر شهرداری نیز ماهیانه برای غذا دهی به این سگ ها مبالغ قابل توجهی هزینه می کند. اکیپ های زنده گیری نیز در سطح شهر مستقر هستند و پس از انتقال سگ ها به پناهگاه در کمترین زمان توسط پزشک معتمد شهرداری واکیسنه می شوند و در نوبت عقیم سازی قرار می گیرند.
او ادامه داد : در مجموع شهرداری رامسر درحد توان و امکاناتی که دارد، صادقانه و طبق روال اقدامات لازم را برای کنترل جمعیت سگ ها انجام می دهد. این که سگی بر اثر بیماری از بین برود وجود دارد ، اما کوتاهی در بحث درمان و غذادهی سگ ها از سوی مسئول پناهگاه مشاهده نشده است.
سرپرست شهرداری رامسر در پاسخ به این پرسش که چرا مدیریت پناهگاه به حامیان حیوانات سپرده نمی شود ، گفت : بر اساس دستورالعمل سازمان شهرداری ها و استانداری امکان واگذاری این فضا به حامیان انجمن ثبت شده وجود دارد ، بنا بر این چنانچه حامیان از وضعیت فعلی ناراضی هستند
و یا اینکه شرایط موجود بر اساس ایده آل های آنان نیست، می توانند یک انجمن برای حمایت از حقوق این حیوانات ثبت و درخواست خود برای در اختیار گرفتن پناهگاه را به شهرداری ارسال کنند. ما نیز در کارگروه شهرستانی که متشکل از فرماندار، اداره محیط زیست، شبکه بهداشت، منابع طبیعی است، تصمیم گیری می کنیم و چنانچه مورد تایید قرار گرفت، این پناهگاه واگذار می شود.
گلجاری با بیان اینکه شهرداری در چنین شرایطی کار نظارتی خود را انجام می دهد و حتی هزینه هایی را که از نظر سازمانی بر عهده شهرداری قرار دارد محاسبه و پرداخت می کند ، گفت : ما این موارد را به حامیان اعلام کردیم ولی تاکنون درخواستی نداشتیم .
وی با اظهار این که پناهگاه کنونی در بافت مسکونی شهر قرار دارد و باید از اینجا خارج شود ، افزود : در کل فضای نگهداری فعلی سگ ها موقتی است و امکان هزینه بیشتر وجود ندارد. بر اساس دستورالعمل سازمان شهرداری ها فضای نگهداری سگ ها می بایست خارج از بافت مسکونی باشد،که در حال حاضر هیچ فضایی با این ویژگی ها برای این منظور در شهرستان وجود ندارد.
سرپرست شهرداری رامسر گفت : شهرداری از سال ۹۵ تاکنون در نشست های متعدد و در کارگروه های شهرستانی کنترل جمعیت سگ های بی سرپرست، از منابع طبیعی درخواست کرد که زمینی را به این منظور در اختیار شهرداری قرار دهد، و شهرداری آخرین بار طی مکاتباتی با منابع طبیعی درخواست کرد، که زمینی را که در ابتدای جاده لیماکش قرار دارد، برای احداث پناهگاه در اختیار این نهاد قرار دهند، که متاسفانه این مورد هم مورد موافقت قرار نگرفت، چرا که تمامی درخواست ها در کارگروه استانی منابع طبیعی مورد تایید قرار نمی گیرد.
وی در عین حال کنترل اصولی جمعیت سگ های بی صاحب را منوط به نگاه شهرستانی و بیشتر از آن استانی دانست و در این مورد توضیح داد: اینکه صرفا شهرداری رامسر در ایده ال ترین شکل ممکن مدیریت این حیوانات را انجام دهد دور باطل است ، چرا که اگر کتالم و ساداتشهر، روستاهای بخش مرکزی و دالخانی، حتی فراتر از آن شرق گیلان و غرب مازندران به طور هماهنگ و جدی ورود نکنند و به طور تجمیعی انجام نشود، تمامی اقدامات ما بی نتیجه خواهد بود.
گلجاری گفت : حتی اگر تمام سگ های سطح شهر عقیم سازی ، انگل زدایی و واکسینه شوند در ادامه سگ منطقه کتالم و ساداتشهر و یا چابکسر جایگزین می شوند.