کوروس ربیعی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : لازمه انجام آزمایش دقیق و رسیدن به نتیجه در زمینه دلایل مرگ جانداران دسترسی به بافت سالم بدن است ، ولی تا کنون همه لاشه‌هایی که از فک‌های خزری در سواحل مازندران مشاهده شد تجزیه شده بودند و بافت لاشه تقریبا از بین رفته است.
وی اظهار کرد: با توجه به این که لاشه‌ها تقریبا تجزیه شده هستند احتمال این که لاشه‌های دیگری از فک‌های خزری تلف شده در آب‌های ساحلی منطق وجود داشته باشد زیاد است ، به همین دلیل قرار است با همکاری ادارات کل شیلات و بنادر و دریانوردی پایش دریایی در فاصله سه تا چهار کیلومتری سواحل برای یافتن لاشه سالم‌تری از فک‌های خزری انجام شود.
این مسئول خاطرنشان کرد: صبح امروز نیز یک لاشه دیگر فک خزری در ساحل جویبار مشاهده شد و با این حساب تعداد لاشه‌هایی که در سال جاری با امواج دریا به سواحل مازندران رسید به ۱۵ قلاده افزایش یافت.
رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران تصریح کرد: فک‌های خزری یک جمعیت مهاجر در دریای خزر هستند که نیمی از سال را در مناطق شمالی دریا و نیمی دیگر را در آب‌های جنوبی خزر می‌گذرانند. تابستان و پاییز زمانی است که فک‌های خزری در آب‌های جنوبی یعنی نزدیک به سواحل شمال ایران حضور می‌یابند.
ربیعی افزود: با توجه به این که پیشینه شیوع بیماری ویروسی در فک‌های خزری وجود دارد، یکی از احتمالات در زمینه افزایش مرگ فک‌های خزری همین موضوع است. سال ۱۳۸۵ نیز شاهد افزایش تلفات فک‌های خزری بودیم که آن زمان دلیل مرگ این گونه مهم از آبزیان خزر، نوعی بیماری ویروسی بود.
کارشناسان معتقدند که در صورت شیوع بیماری بین فک‌ها این گونه نادر و ارزشمند بیشتر از قبل در معرض خطر انقراض قرار می‌گیرد. پیش‌تر دکتر امیر صیاد شیرازی مدیر مرکز حفاظت از فک خزری ایران به ایرنا گفته بود که اگر وجود بیماری محرز شود تعداد تلفات فک‌های خزری افزایش می‌یابد که با توجه به جمعیت کنونی فک خزری شرایط تحمل بیماری وجود ندارد و این گونه نایب تا مرز انقراض پیش خواهد رفت.
وی تصریح کرد که با توجه به ناشناخته بودن عامل اصلی مرگ فک‌ها، احتمال بیماری‌های ویروسی و میکروبی مشترک بین انسان و حیوان وجود دارد، به همین دلیل افرادی که لاشه فک را در سواحل مشاهده کردند، بلافاصله با محیط زیست شهرستان یا مرکز حفاظت خزری تماس بگیرند و به هیچ عنوان به لاشه دست نزنند.
فک خزری یک گونه پستاندار دریایی کمیاب است که فقط در دریای خزر و رودخانه‌های منتهی به آن مانند ولگا و اورال در روسیه زندگی می‌کند. این‌گونه تنها پستاندار دریای خزر به‌شمار می‌آید و به دلیل صید بی‌رویه و به هم خوردن شرایط زیستی و کاهش شدید جمعیت نیازمند به حمایت بین‌المللی است.
ساحل‌نشینان شمال به این جانور سگ آبی می‌گویند. فک‌ها به دمای آب بسیار وابسته هستند و به همین خاطر وقتی دمای آب افزایش می‌یابد، به بخش‌هایی که آب عمیق‌تر و قاعدتاً سردتر است، مهاجرت می‌کنند. فک‌ها در تابستان، بهار و پاییز بیشتر در آب‌های نیمه جنوبی خزر زیست می‌کنند و برای زایمان به مناطق یخی در شمال دریای خزر می‌روند.