به گزارش روز دوشنبه گروه دانشگاه و آموزش ایرنا از پایگاه خبری مدیکال نیوز، این تحقیقات با کمک بیش از ۶۰۰ داوطلب صورت گرفت که شامل دو گروه از بیماران مبتلا به سرطان خون و سرطان تومورهای سخت و یک گروه کنترل از کادر درمانی بیمارستان بود. تمام داوطلبان واکسن کووید ۱۹ را دریافت کردند و واکنش ایمنی آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت.
در نتیجه این مطالعه مشخص شد شیوه درمانی مورد استفاده برای مقابله با سرطان بر میزان ایمنی حاصل از واکسن اثرگذار است. بیماران تحت شیمی‌درمانی در مقایسه با بیماران تحت درمان‌های هدفمند، سطح پادتن کمتری دارند. کمترین میزان پادتن در بیماران مبتلا به سرطان خون که درمان هدفمند در برابر سلول‌های بدخیم B را دریافت می‌کنند، ایجاد شد.
در تمام گروه‌های تحت مطالعه میزان پادتن پس از دریافت دو دز واکسن بالاتر از زمانی بود که تنها یک دز واکسن را دریافت کردند. با وجود این، حتی پس از واکسیناسیون کامل، میزان پادتن در گروه کنترل بالاتر از بیماران سرطانی بود. در این تحقیقات تفاوتی بین میزان اثرگذاری واکسن‌های مختلف مشاهده نشد.
به گفته محققان نتایج این تحقیقات نشان می‌دهد اغلب بیماران سرطانی پس از دریافت واکسن، پادتن ایجاد می‌کنند و به همین علت تزریق واکسن به این بیماران توصیه می‌شود. با این وجود، برخی از روش‌های درمانی سرطان می‌تواند موجب کاهش اثرگذاری واکسن شود.
اثربخشی واکسن کرونا در مبتلایان به سرطان یکی از چالش‌برانگیزترین موضوعات از آغاز ساخت واکسن است. به این منظور مطالعات مختلفی صورت گرفت تا اینکه مطالعاتی که چندی پیش صورت گرفت نشان داد واکسن کرونا در افراد مبتلا به سرطان بدون اینکه عارضه جدی و خطرناکی به دنبال داشته باشد، ایمن و موثر است.
مطالعات قبلی احتمال داد نوع درمان سرطان بر اثرگذاری واکسن موثر نیست؛ ولی بر اساس مطالعات جدید نوع درمان بر مصونیت واکسن موثر است. بر اساس این تحقیقات تزریق دز تقویتی واکسن نیز می‌تواند منجر به افزایش ایمنی و اثر محافظتی شود.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه JAMA Oncology منتشر شده است.