حجت الاسلام علیرضا شاه‌فضل قمصری به مناسبت سالروز وفات پیامبر اکرم (ص) در گفت و گو با خبرنگار معارف ایرنا اظهار داشت: پیامبر اکرم (ص) در عصری مبعوث شدند که دوران جاهلیت نام گرفت. بررسی علل موفقیت آن حضرت در دورانی که نه علم و دانش حاکمیت داشت و نه عقلانیت، می تواند به ما کمک کند تا در بدترین شرایط بتوانیم کار تربیتی انجام دهیم و خشن ترین افراد و ناآگاه ترین گروه ها را به سمت خوبی ها دعوت کنیم.
وی افزود: رفتار و منش پیامبر از یک سو الگوی خلق و خوی فردی برای تربیت و از طرف دیگر پیوند بین قرآن و رفتار پیامبر، الگوی سازماندهی فرهنگی و تربیتی است. مهمترین شاخصه آن حضرت در الگوی رفتار فردی، خُلق نیکوست به گونه ای که خدا در آیه چهارم سوره قلم، خطاب به پیامبر (ص) می فرماید و انک لعلی خلق عظیم یعنی تو خلق بسیار بزرگی داری و رسول خدا (ص) در باب فلسفه رسالت خویش می فرمایند انی بعثت لاتمم مکارم اخلاق؛ یعنی من برانگیخته شدم تا مکارم اخلاق را گسترش دهم.
این حافظ قرآن ادامه داد: مردم صدر اسلام قبل از آنکه سخنان ایشان را بشنوند، مجذوب رفتار ایشان بودند و قبل از آنکه سخنان حکمت‌آموز پیامبر را درک کنند اخلاق و سخنان مهربانانه ایشان را به جان می خریدند. عیادت رسول اکرم (ص) از کسی که بر سر ایشان خاکستر ریخته بود، آنقدر بزرگ و نیکوست که دل سنگ را آب می کند و هر انسان سنگدلی را به نرمش وا می دارد.
وی افزود: نگاه همراه با محبت پیامبر به افراد، آنان را شیفته مصاحبت با آن حضرت می کرد. حتی گوش دادن پیامبر به سخنان نه چندان مهم مردم، آنان را مجذوب نبی اکرم (ص) می کرد. دعوت های مکرر رسول خدا (ص) از مردم برای صرف غذا در منزل ایشان، انس و الفتی بین آن حضرت و مردم ایجاد کرده بود که قابل وصف نیست.
استاد معارف دانشگاه علوم پزشکی کاشان با اشاره به آیه ۱۰۷ سوره انبیاء گفت: بر همین اساس مردم در وجود پیامبر اعظم (ص) سراسر مهربانی و عطوفت می دیدند و این آیه را به خوبی لمس می کردند که و ما ارسلناک الا رحمه للعالمین یعنی ای پیامبر ما تو را رحمتی برای همه جهانیان فرستادیم.
رسول خدا (ص) در برابر خدمت به مردم از آنها اجر و مزدی درخواست نمی کردند و هر جا لازم بود دوشادوش مردم در کارهای سخت مشارکت می کردند. مردم، پیامبر را از خود جدا نمی دیدند و به راحتی، هر درد دلی را با آن حضرت مطرح کرده و راهنمایی می گرفتند.
شاه فضل افزود: شجاعت پیامبر زبانزد بود و پناهگاه مردم در جنگ ها بودند. پیامبر کارهای شخصی خود را شخصا انجام می دادند و هیچگاه سربار دیگران نبودند. آن حضرت در ادب و متانت گوی سبقت را از همه می ربودند و کسی در احترام به افراد به پای ایشان نمی رسید.
این پژوهشگر مذهبی تاکید کرد: خلق عظیم پیامبر در الفاظ نمی گنجد ولی آنچه به عنوان نتیجه می توان بیان کرد این است که بهترین راه گسترش اسلام اخلاق است و کارشناسان فرهنگی به ویژه کسانی که به دنبال تربیت نسل نو هستند باید بدانند تا اخلاق خود را اصلاح نکنند، نمی توانند دیگران را تربیت کنند.