علی مغازه‌ای در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا افزود: عمده فعالیت هنرمندان موسیقی در حوزه آموزش، تدریس در آموزشگاه ها یا اجرا و انتشار آلبوم بود. شیوع کرونا از اسفند ۱۳۹۸، تعطیلی اجراها، فعالیت های آهنگسازی و انتشار آلبوم همچنین کاهش فعالیت‌های آموزشگاه های موسیقی را در پی داشت.
وی با بیان اینکه امرار معاش بسیاری هنرمندان فقط از فعالیت هنری است، ادامه داد: با تعطیل شدن فعالیت های هنری، درآمد این هنرمندان کاهش یافت و حتی به صفر رسید. مسئولان در دولت گذشته هم فقط سه میلیون تومان به حساب هنر کارت این هنرمندان واریز کردند که شاید پاسخگوی گوشه ای از مشکلات آنها باشد.
مشکلات معیشتی، برخی هنرمندان را که شاید از شهرت زیادی هم برخوردار نباشند مجبور به سازفروشی کرد. هر چند این راهکار موقتی، درمان مشکلات مالی آنها نیست. خانواده ها به دلیل شیوع ویروس کرونا از دعوت استاد موسیقی به منزل برای تدریس به فرزند خود واهمه دارند و همین موضوع، دلیل دیگری بر سخت تر شدن امرار معاش تعدادی از هنرمندان موسیقی شده است.
وی با بیان اینکه مشکل یادشده در هنرمندان موسیقی نواحی بیشتر دیده می شود، بیان کرد: این هنرمندان از سازهای ارزشمندی برخوردار هستند که مجبور به فروش می شوند؛ همزمان با فروش سازها، مسأله توان مالی فرد خریدار هم به میان می آید و به دلیل بالا بودن قیمت ساز، امکان فروش آن از سوی هنرمند کمتر می شود.
مغازه ای، هنرمندان را سرمایه های این کشور دانست و افزود: ارتزاق از محل فروش ساز، تأسف بار است؛ هنرمندی که سال ها با ساز خود رابطه قلبی برقرار کرده باید در پی بروز مشکلات مالی، ساز فروشی کند.
سخنگوی انجمن صنفی هنرمندان موسیقی ایران، فروش ساز را به ضرر جامعه موسیقی کشور دانست و گفت: برخی کشورها در مواجهه با مشکلاتی نظیر همه گیری کرونا برای افراد جامعه خود مقرری در نظر می گیرند.