حسن غفاری، روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، افزود: بالا رفتن میزان دمای هوا باعث می شود تا این خزنده سمی و خطرناک به طرق مختلف ازجمله رخنه بر قسمت موتور خودروهای گردشگران طبیعت به درون شهر و همچنین منازل مسکونی شهروندان انتقال یافته و موجب ترس و وحشت آنان می شوند.
وی اظهار داشت: طی مدت یاد شده در مجموع ۱۶۸ فقره انواع جانور موذی و غیر موذی شامل گربه، سگ، پرنده، مار و عقرب توسط ماموران آتش نشانی زنجان زنده گیری و رهاسازی شدند که ۱۲۶ مورد آن مار بود.
غفاری، تصریح کرد: شهروندان می توانند در صورت مشاهده حیوانات موذی و خطرناک همچون مار با سامانه ۱۲۵ آتش نشانی تماس برقرار کنند تا ماموران آتشنشانی نسبت به زنده گیری و رهاسازی آنان در دامان طبیعت، وارد عمل شوند.
وی، تاکید کرد: همه ساله با شروع فصل بهار و بیرون آمدن مار از لانه های خود، مشاهده این جانور در سطح شهر نیز افزایش می‌یابد که عمده دلیل انتقال آنها به درون شهرها نیز رفتن افراد با خودرو به طبیعت و تفرجگاه ها و جاخوش کردن آنها در قسمت موتور است که بیشتر نیز از این طریق وارد منازل مسکونی می شوند.
مدیر روابط عمومی سازمان آتشنشانی و خدمات ایمنی شهرداری زنجان گفت: آخرین مورد زنده گیری مار از سوی آتشنشانان در شهر زنجان مربوط به روز گذشته /سه شنبه ۱۳ مهر ماه جاری/ است که از سوی ماموران آتشنشانی مستقر در ایستگاه یک، زنده گیری شد.
غفاری افزود: این مار سمی که نوع افعی بود یک متر و ۲۰ سانتیمتر طول داشت که صاحبخانه را دچار ترس و وحشت کرده و برای گیر انداختن این خزنده خطرناک از آتشنشانی طلب استمداد و یاری کرده بود.
۲۸ گونه انواع مار سمی، غیرسمی و نیمه سمی در نقاط مختلف این استان زیست می کنند که چهار گونه از آنها که شامل "افعی زنجانی، افعی البرزی و افعی شاخدار و گرزه مار"، سمی و خطرناک بوده و "آتشی ، پلنگی و شتری" و "سوسن و یله مار" که به ترتیب غیرسمی و نیمه سمی هستند از مهمترین مارهای این استان هستند.
مارها برای از بین بردن جوندگانی چون موش، مفید هستند و از پرندگان، جوندگان، پستانداران، ماهیان کوچک و مارمولک ها، تغذیه کرده و سم آنها در تهیه دارو و سرم کاربرد دارد و از پوستشان نیز در تولید کیف و کمربند استفاده می شود.
بطور کلی برای تشخیص مارهای سمی می توان به "مثلثی بودن سر، داشتن گردن و پولک های کوچک سر، عمودی بودن چشم و کم تحرک بودن" اشاره کرد و مارهای نیمه سمی نیز دارای دندان سمی در قسمت خلفی دهان هستند.
مارها اصولا جانوران خطرناکی نیستند و بیشتر در مواقعی که احساس خطر کنند و فرصت فرار از آنان سلب شود به محرک کننده حمله ور می شوند و اگر به طور عمد و یا غیرعمد تحریک نشوند از محل فرار می کنند.