به گزارش ایرنا، علی حاجیلاری رایزن نمایندگی ایران در سازمان ملل در نشست عمومی کمیته دوم مجمع عمومی سازمان ملل درخصوص موضوعات مشترک ریشه کنی فقر و گرسنگی و نیز امنیت غذایی گفت: گزارش های سازمان ملل درخصوص فقر، گرسنگی و ناامنی غذایی، به دلیل برخی ملاحظات سیاسی غیرموجه، چشم خود را بر روی واقعیات، ازجمله گسترش بیمارگونه یکجانبه گرایی بسته است.
وی افزود: به رغم اینکه بسیاری از دلایل و عوامل وضعیت وخیم کنونی جهان در حوزه های مقابله با فقر، گرسنگی و ناامنی غذایی در گزارش های مربوطه دبیرکل برجسته شده اند و با اینکه توسل به چندجانبه گرایی به عنوان نسخه ای برای برون رفت از وضعیت فعلی، تجویز شده است، اما متاسفانه در هیچ یک از این دو گزارش، به موضوع اقدامات نامشروع یکجانبه قهرآمیز و تحریم های غیرقانونی علیه کشورهای در حال توسعه و تاثیرات مخرب اینگونه اقدامات بر روی وخامت وضعیت فقر و گرسنگی کمترین اشاره ای نشده است.
این دیپلمات ایران اضافه کرد: معتقدیم عدم درج عاملی به این اهمیت در گزارش های دبیرکل سازمان ملل خلاء جدی و مهمی است که متاسفانه تنها به این دو گزارش محدود نمی شود و این نقیصه در اغلب گزارش های دبیرکل درخصوص موضوعات مرتبط به چشم می خورد.
وی تصریح کرد: اگر به راستی در ادعای خود مبنی بر لزوم ریشه کنی فقر و گرسنگی صادق هستیم باید نقش مخرب اقدامات یکجابه قهرآمیز در چنین گزارش هایی منعکس و برجسته شود چرا که واضح است تا هنگامی که یکجانبه گرایی بیمارگونه و نامشروع تداوم دارد، هیچ افق مشخص و امیدوار کننده ای به ویژه در رابطه با محو نابرابری و فقر و گرسنگی وجود نخواهد داشت.
حاجیلاری گفت: گزارش های دبیرکل تاکید دارند که تعداد افرادی که با گرسنگی و فقر مواجهند در سال ۲۰۲۰ تحت تاثیر همه گیری کرونا افزایش چشمگیری یافته اما ما معتقدیم کرونا تنها دلیل بروز چنین شرایطی نیست و عوامل دیگری هستند که در ایجاد و تداوم این وضعیت نگران کننده تاثیر داشته اند و متاسفانه در گزارش های دبیرکل سازمان ملل به دلیل برخی ملاحظات سیاسی غیرموجه مورد اشاره قرار نگرفته اند.
وی افزود: تجربه به ما می آموزد که چشم بستن به روی واقعیات تلخ و ناگوار، تاثیری در تغییر ماهیت این واقعیات نداشته و به جای نادیده گرفتن از آنها باید اراده قاطع و اقدام فوری برای رفع آن در دستور کار قرار بگیرد.
این دیپلمات ایران در سازمان ملل گفت: واضح است که جهان با این مسیری که در پیش گرفته در ریشه کنی فقر، گرسنگی و ناامنی غذایی و بسیاری از مصائب و مشکلات دیگر، تا سال ۲۰۳۰ به جایی نخواهد رسید. درواقع جهان امروز ما با دو بیمار مهلک یعنی کرونا و یکجانبه گرایی روبروست که دومی از اولی هم خطرناک تر است.
وی تصریح کرد: ما معتقدیم رفع فقر و گرسنگی در تمامی اشکال آن و در هرکجای جهان باید به اولویت اول جامعه بین المللی بدل شود. با این وجود، این هدف عالی مادام که که جامعه جهانی در قبال یکجانبه گرایی مخرب سکوت کند و تمایلی به اتخاذ اقدام فوری، متحد و قاطع علیه چنین پدیده شومی از خود نشان ندهد، محقق نخواهد شد و بیماری یکجانبه گرایی در فضای انفعال و بی عملی جامعه جهانی، به حیات شرم آور خود ادامه خواهد داد.