سید مجتبی محمود زاده روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: گردشگری کشور از نظر ایجاد محل اقامت نسبت به کشورهای توریست پذیر قابلیت رقابت کمتری دارد ولی در بوم‌گردی، با توجه به بافت سنتی، روستاهای متنوع، تنوع اقلیمی و فرهنگی ظرفیت خوبی در کشور وجود دارد.
این عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی تاکید کرد: پتانسیل گردشگری روستایی و بوم‌گردی هنوز ناشناخته مانده است ولی با آموزش های لازم می توان عامل رقابت توسعه گردشگری روستایی را فراهم کرد.
محمود زاده با توجه به فعالیت چندین دانشگاه در بخش آموزش گردشگری در ایران گفت: از این نظر، ایران از سطح جهانی عقب‌تر نیست اما در عین حال هدف آموزش مهارتی در این صنعت باید مورد توجه قرار گیرد.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه چند سالی است، سازمان فنی و حرفه ای و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در بخش آموزش مهارتی و تربیت نیروهای بدنه گام های خوبی برداشته اند، توضیح داد: در دانشگاه‌ها تنها برای تربیت مدیران آموزش لازم تئوریک ارائه شده ولی در بخش خدمات و بدنه کار (آشپز، خدمات هتل، پذیرایی، سفره آرایی، چیدمان اتاق ها، رزویشن و راننده تشریفات) مهارت های لازم ضروری است که آموزش در این باره باید بیشتر شود.
وی بیان کرد: جنس گردشگری نظری نیست بلکه اجرا و مهارت بیشترین تاثیر را در ورود مسافران به هتل ها، اقامتگاهها و پذیرایی ها برعهده دارد.
محمود زاده اضافه کرد: رشد گردشگری روستایی می تواند بدون انتقال درآمد از مرکز و حمایت خاص دولت؛ دورترین نقاط محروم کشور را به صورت زیر پوستی توسعه دهد و منشا توزیع درآمد عادلانه را به همراه آورد.
به گفته این استاد دانشگاه، شرط توسعه گردشگری روستایی و بوم‌گردی آموزش های لازم و کاربردی برای فعالان این عرصه است.
وی، درباره نیاز به توسعه گردشگری روستایی و بوم‌گردی گفت: این نوع گردشگری آثار مثبتی دارد که سازمان جهانی گردشگری(UNWTO) توجه به سه موضوع شامل حفظ فرهنگ جوامع محلی (آداب و رسوم نقض نشود)، توجه به منافع اقتصادی جوامع محلی (منتفع شدن جامعه محلی) و حفظ محیط زیستی پایدار (رعایت ظرفیت تجمع فیزیکی، ادراکی و زیست محیطی) را مورد توجه قرار داده است.
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی توجه به منابع انسانی را حلقه گمشده در صنعت گردشگری دانست و گفت: آموزش در صنعت گردشگری روستایی بسیار مهم و سود آور است چرا که کارکنان و ارایه دهندگان خدمات، با مصرف کننده در ارتباط نزدیک هستند.
محمود زاده تاکید کرد که تجربه سفر حاکی از آن است که رفتار، ظاهر، طبخ و اقامت مطلوب می تواند بسیار حساس و کلیدی قلمداد شود.
وی با اشاره به اینکه در بخش گردشگری کمتر به مقوله نیروی انسانی پرداخته شده است، بیان کرد که کارکنان این بخش با توجه به فصلی بودن کار، نداشتن بیمه، امنیت شغلی و آموزش های لازم کمتر مورد اهمیت قرار هستند.
ایجاد اقامتگاه های بوم گردی در استان تهران مد نظر است
همچنین معاون سرمایه گذاری اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان تهران در این رابطه به خبرنگار ایرنا افزود: یکی از اولویت های مهم ما در رونق کسب و کار در مناطق روستایی ایجاد اقامتگاه های بوم‌گردی است.
وی اضافه کرد: هدف از تدوین این ضوابط، حفظ و پاسداشت فرهنگ سنتی و بومی، افزایش محصولات گردشگری و ایجاد نوع جدید از مقاصد و جاذبه های گردشگری خواهد بود.
جلال عباسی تاکید کرد: اقامتگاه های بوم‌گردی، اماکنی هستند که در محیط های طبیعی و بومی با رعایت بالاترین سطح ممکن ضوابط زیست محیطی و به شکلی سازگار با معماری بومی، بافت تاریخی و سیمای طبیعی منطقه تاسیس شود و ضمن حداکثر تعامل با جامعه محلی و توجه به اقلیم، زمینه حضور گردشگران را با کیفیتی قابل قبول و تعریف شده فراهم کند.
به گفته وی، در شش ماه نخست سال جاری مجوز ۱۳ اقامتگاه بوم گردی در شهرهای تهران، فیروزکوه، دماوند، ملارد، ورامین و رباط کریم صادر و این روند برای استان ادامه خواهد داشت.
به گزارش ایرنا، بوم گردی یا اکوتوریسم سفری مسئولانه به مناطق طبیعی است که به موجب آن حفظ محیط زیست و بهبود زندگی مردم محلی تامین می شود.
طبق این تعریف زمانی یک کشور یا منطقه توریستی می تواند جزو اکوتوریستم قرار بگیرد که تمامی قوانین مرتبط با ظرفیت تحمل فیزیکی، اجتماعی و فرهنگی محیط رعایت شود که به طور کلی با اجرای طرح های بوم گردی زندگی مردم مناطق بکر گردشگری بهبود می یابد.