دکتر رامین پورنجف روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: تزریق واکسن طاعون نشخوارکنندگان کوچک طی سال جاری برای یک میلیون و ۷۰۰ هزار راس دام سبک استان انجام شده است.
وی افزود: سال های اخیر با توجه به حجم بالای مایه کوبی احشام سبک در استان ایلام، میزان تلفات ناشی از بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک به نسبت گذشته بسیار اندک است.
مدیرکل دامپزشکی ایلام ادامه داد: مایه کوبی دام های سبک بر علیه بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در استان ایلام به صورت فراگیر و برای همه احشام صورت می گیرد تا دام ها در مقابل این بیماری مقاوم و ایمن شوند.
بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در حیات وحش ایلام مشاهده نشده است
رییس اداره نظارت بر حیات وحش استان ایلام هم گفت: طی سال های اخیر و امسال هیچگونه موردی از بروز این بیماری در میان جمعیت نشخوارکنندگان حیات وحش مشاهده نشده است و پایش از زیستگاه های استان به طور مرتب انجا می شود.
اکبر محمدزاده یادآور شد: طی مکاتبات مکرر با دامپزشکی و امور عشایری از این ادارات ذیربط خواسته شده که از ورود دام های فاقد کارت مایه کوبی به زیستگاه های حیات وحش جلوگیری کنند.
وی افزود: باتوجه به اینکه کولگ زیستگاه نشخوارکنندگانی چون کل، بز، قوچ و میش وحشی است و بعضا با حیوانات اهلی دارای آبشخور مشترک هستند، احتمال انتقال این ویروس به حیات وحش وجود دارد.
رییس اداره نظارت بر حیات وحش استان ایلا تاکید کرد: از عشایر مهمان نیز خواسته شده دام های خود را در برابر بیماری های واگیردار که قابل انتقال به حیات وحش است، واکسینه کنند.
به گزارش ایرنا، طی روزهای اخیر در برخی استان های کشور نشانه هایی از شیوع بیماری دامی طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) در حیوانات اهلی و وحشی گزارش شده است.
طاعون نشخوارکنندگان کوچک یک بیماری ویروسی بسیار واگیر گوسفند و بز است و این بیماری قابل سرایت از دام اهلی به حیوانات وحشی نیز است و در مکان‌هایی مشاهده می‌شود که دام اهلی در تماس با حیوانات وحشی هستند یا از آبشخورهای مشترک استفاده می‌کنند.
بیماری PPR جزء فهرست بیماری های مهم در سازمان جهانی دام (OIE) است و کشورها موظف هستند که در صورت وقوع، بیماری را به این سازمان گزارش کنند.
این بیماری با شروع ناگهانی تب، ریزش ترشحات از چشم و بینی، زخم دهان، تنگی نفس، اسهال بدبو و سرفه بروز می‌کند و دام مبتلا به شدت لاغر شده و تلف می‌شود و ترشحات چشم، بینی، آب دهان و مدفوع حاوی مقادیر زیادی از ویروس این بیماری است و شیر حیوان نیز حاوی ویروس است.
اما ویروس ها به مدت طولانی نمی تواند در بیرون از بدن میزبان زنده بمانند. همه گیری PPR بر اساس کنترل جابه جایی حیوانات، دفع صحیح لاشه و استفاده از واکسن قابل کنترل می باشد.
موثرترین روش برای کنترل بیماری واکسیناسیون است که باید در مناطق اندمیک قبل از شروع فصول بارانی به صورت سالیانه تکرار شود.