به گزارش ایرنا، شرکت دولتی فضایی «روس کوسموس» روز یکشنبه اعلام کرد: محفظه فضاپیمای سایوز ام. اس-۱۸ معروف به گاگارین حامل اولگ نوویتسکی فضانورد، یولیا پرسیلد هنرپیشه و کلیم شیپنکو در یک منطقه استپی در قزاقستان فرود آمد. گروهی از امدادگران که با بالگرد و هواپیما در جستجوی خدمه سایوز بودند در محل فرود محفظه فضاپیما حاضر شده و آنها را از محل منتقل کردند.
روسکوموس در بیانیه خود گفت که فضاپیمای سرنشین دار سایوز ام اس- ۱۸ (MS-۱۸) حامل دو فیلمساز و یک فضانورد فرودی، بعد از ۱۰ روز حضور در ایستگاه فضایی بین المللی در فرودی موفق به زمین بازگشت و سرنشینان احساس خوبی دارند.
اولگ نوویتسکی»، «یولیا پرسیلد» و «کلیم شیپنکو» که بعد از فرود همچنان روی روی صندلی ها نشسته بودند و وضعیت سلامتی آنها توسط پزشکان بررسی شد.
گروه هنری روسی در هنگام حضور در ایستگاه فضایی بین المللی که ۱۰ روز بطور انجامید فیلمی ساخت که محصول مشترک شرکت روس کوسموس، شبکه اول تلویزیون روسیه و گروه فیلمسازی یلو، بلک اند وایت است.
سه فضانورد روس نیز در ساخت این فیلم شرکت داشتند. در مجموع ۴۰ دقیقه از فیلم در ایستگاه فضایی بین المللی ساخته شد.
ایستگاه فضایی بین المللی، یک آزمایشگاه فضایی به ارزش حدود یکصد میلیارد دلار است که در آن انواع آزمایش‌ها در شرایط فضا و بی وزنی توسط چند کشور از جمله روسیه، آمریکا و ژاپن و آژانس فضایی اروپا انجام می‌گیرد.
در حالی که در ابتدا این ایستگاه فضایی فقط سه ماژول داشت، این مجموعه تحقیقاتی امروزی به بزرگی یک خانه پنج خوابه با یک سالن ورزشی، دو حمام و دستشویی، و یک پنجره با دید ۳۶۰ درجه به زمین است.
این مرکز فضایی بین المللی از روز دوم نوامبر سال ۲۰۰۰ تاکنون، به طور مداوم سرنشین داشته است. «ویلیام شپ شپارد»، فضانورد ناسا و فرمانده مأموریت «اکسپدیشن ۱»، «سرگئی کریکالف» و «یوری گیدزنکو» مهندسان پرواز این مأموریت نخستین ساکنان ایستگاه فضایی بودند.
در این ایستگاه که با سرعت هشت کیلومتر در ثانیه حرکت می‌کند و تقریبا هر ۹۰ دقیقه یک بار به دور مدار زمین می‌چرخد، یک گروه بین المللی ۶ نفره از کشورهایی از جمله روسیه، آمریکا، ژاپن و آژانس فضایی اروپا کار و زندگی می‌کنند.
بیش از دو هزار و ٧٠٠ آزمایش توسط خدمه ۱۰۸ کشور مختلف در ایستگاه فضایی بین المللی انجام شده است. این آزمایشات فناوری‌های نوآورانه مانند بازیافت ضایعات پلاستیکی و فیلتر کردن دی اکسید کربن که هر دو گام‌های حیاتی برای مأموریت‌های دراز مدت روی سطح ماه محسوب می‌شوند را مورد بررسی قرار داده‌اند.