جعفر زربافتی روز یکشنبه در گفتوگو با خبرنگار ایرنا اظهارداشت: ٣١ درصد اعتبار مصوب آب و خاک و امور فنی مهندسی سیستان و بلوچستان که معادل ٧٩۵ میلیارد ریال بوده مختص بازسازی و مرمت حدود ٣٢٠ رشته قنات در سطح استان است.
وی اجرای سیستمهای نوین آبیاری، مرمت و بازسازی قنوات، حفر و تجهیز چاهکهای کشاورزی، احداث جاده دسترسی به مزارع، بندسارها، کانالهای آبیاری، استخرهای ذخیره آب و انتقال آب با لوله را از عمده فعالیتهای مدیریت آب و خاک سازمان جهاد کشاورزی برشمرد.
مدیر آب و خاک و امور فنی مهندسی سازمان جهاد کشاورزی سیستان و بلوچستان گفت: تداوم خشکسالیهای پی در پی موجب افت سطح آبهای زیرزمینی و خشک شدن قناتهای متعدد در سطح استان شده است.
به گزارش ایرنا، اهمیت خاک به عنوان سرمایه ملی اگر بیشتر از آب و هوا نباشد کمتر از آن ها نیست، آب و خاک منابع پایه تولید در بخش کشاورزی هستند که بدون آنها تولید در این بخش امکانپذیر نخواهد بود.
کمبود آب یکی از عوامل محدود کننده اصلی توسعه فعالیت های اقتصادی در دهه های اخیر و آینده به شمار می رود.
کشور ایران در یکی از خشک ترین مناطق جهان قرار گرفته و سیستان و بلوچستان نیز به عنوان پهناورترین استان کشور با مساحتی بیش از ۱۸۷ هزار و ۵۰۲ کیلومتر مربع با متوسط بارش نرمال سالیانه ۱۰۳ میلیمتر و دارا بودن ۴۰۰ هزار هکتار اراضی با قابلیت کشت از نظر اقلیمی در گروه خشک و فراخشک قرار دارد.
این استان دارای ویژگیهای اقلیمی خاص از جمله دارا بودن بیشترین میزان تبخیر سالانه کشور، بارندگی اندک، پراکنش نامناسب زمانی و مکانی بارندگی ها، دامنه زیاد تغییرات دما در شبانه روز، وزش بادهای موسمی و فصلی با شدت و تداوم زیاد از جمله بادهای ۱۲۰ روزه سیستان است که در بخش های وسیعی دچار کم آبی بوده و تداوم کم آبی ها به صورت دوره ای منجر به وقوع خشکسالی های سهمگین شده به طوریکه علاوه بر تخریب زیر ساخت های بخش کشاورزی منجر به نابودی اکوسیستم طبیعی و نیز محیط زیست انسانی منطقه شده است.
از آنجایی که کشاورزی شغل و معیشت قالب مردم ساکن در این استان محسوب می شود، استفاده صحیح و بهینه از منابع پایه آب و خاک ضرورت انکارناپذیر است به همین سبب در برنامه ریزی ها اعم از ذخیره، انتقال، توزیع و مصرف آب در بخش کشاورزی باید کاملا هوشمندانه عمل شود.
از منظر کارشناسان؛ حفاظت از منابع آبی و اعمال مدیریت صحیح در بهره برداری از منابع در بخش کشاورزی استان از اهمیت ویژه ای برخوردار است به طوری که در چنین شرایطی تنها راهکار برای حل این مشکل بهره گیری موثر و بهینه از منابع محدود آب و بهبود بهره وری در این بخش خواهد بود.