به گزارش ایرنا، سعید اسدی روز شنبه در جمع خبرنگاران اظهار داشت: کارگردانان نمایش‌های جشنواره تئاتر خیابانی مریوان باید تمیزکارتر و به جزییات توجه بیشتری داشته باشند، چراکه در تئاتر خیابانی توجه به جزییات، بازیگری و استفاده از ابزاری که می‌سازند و نوع بکارکیری آن خیلی مهم است که بنده آن را کمتر می‌بینم.
وی تاکید کرد: تئاتر خیابانی با زمان نسبت خیلی خاصی دارد و تبحر اجراگر خیابانی در ایجاد ریتم می‌تواند تماشاگر را سر ذوق بیاورد.
داور پانزدهمین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان یادآور شد: با دقت به نمایش‌ها می‌توان دریافت که اجرا کنندگان تئاترها چه از لحاظ پردازشی که در متن نمایش و نوع اجرای هنرمندان به ریتم کم توجه هستند و به این خاطر نمایش افول پیدا کرده و تماشاگر کسل می‌شود و آن نشاطی که از تئاتر خیابانی باید حاصل شود، کمتر اتفاق می افتد.
وی با بیان اینکه چندین سال است که تئاتر خیابانی دستخوش تغییرات نامناسبی شده است، افزود: تئاتر در خیابان با تئاتر خیابانی خیلی تفاوت دارد و آن چیزی که تئاتر خیابانی بابد برای تماشاگران ایجاد کند، حکم یک مواجهه تصادفی است و مخاطبان باید از این ابزار ارتباطی خود و نوع نمایشی که درخیابان می‌تواند اتفاق بیفتد بهره بیشتری ببرند.
داور پانزدهمین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان تاکید کرد: به نظر می رسد فضاهایی که اینگونه ایجاد می‌شود و نوع پرورش سوژه ها و ایده‌های کارگردانان و بازیگران تئاتر، بیشتر از آنکه به حوزه تئاتر خیابانی مرتبط باشد به غیرخیابانی شبیه است و باید هشدار داده شود و برگردیم به اهمیتی که تئاتر خیابانی پیش از این داشته است.
اسدی با اشاره به اینکه در حین اجراها، بازخورد آن را در نگاه تماشاگران رصد می‌کنم، ادامه داد: تئاتر پدیده‌ای است که طبقه متوسط فرهنگی در شهرها معمولا با آن مواجه می‌شوند ولی در تئاتر خیابانی، مخاطبان شاید با نمایش آشنایی نداشته باشند اما اینکه با این رخداد چگونه برخورد می‌کنند، جالب است.
وی برگزاری جشنواره مریوان را در شرایط کنونی نشان دهنده استمرار ارتباط مردم و تئاتر دانست و گفت: مریوان مثل گذشته یکی از مهمترین الگوهای ارتباط اجتماعی با تئاتر در ایران است و برخلاف شهرهای دیگر که مردم به نمایش رغبت کمتری نشان می دهند، در میان مردم مریوان تئاتر امری نهادینه شده است.
داور پانزدهمین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان یادآور شد: مردم مریوان نمونه مهمی در ایران و جهان هستند که تعامل بسیار خوبی با تئاتر ایجاد کرده‌اند و بخشی از زندگیشان شده است و کمتر جشنواره‌ای در ایران اینگونه نهادینه شده است.