تهران - ایرنا - تامین سلامت و اهمیت حفظ جان مادران باردار، در هشت شاخص توسعه سازمان ملل یکی از مهمترین مولفه‌ها به شمار می‌رود و پزشکان و ماماها در این زمینه نقش بارزی ایفا می‌کنند اما در غرب آفریقا خشونت حین زایمان همچنان یک مانع ساختاری برای سلامت مادر است.

به گزارش ایرنا، با وجود دهه‌ها تلاش افرادی که در حوزه پزشکی زایمان در آفریقای غربی ایفای نقش می‌کنند، نرخ مرگ و میر در بسیاری از کشورهای این منطقه بسیار بالا است و خشونت ماماها موجب شده تا از هر دو زن فقط یک نفرشان به ماما و موسسه‌های پزشکی مراجعه کنند.

به گزارش تارنمای موسسه تحقیقاتی توسعه(IRD) فرانسه، به دلیل مقاومت زنان در برابر زایمان در موسسه‌های پزشکی مرتبط با این کار با وجود تمامی پیشرفت‌های صورت گرفته در کشورهای جنوب صحرای آفریقا، میزان مرگ و میر مادران باردار همچنان بالاست.

«کلمانس شانتز - Clémence Schantz» جامعه‌شناس موسسه تحقیقاتی توسعه (IRD) فرانسه می‌گوید:‌ از سال ۲۰۰۰ به این سمت و در سراسر جهان به سبب پزشکی‌سازی زایمان بین‌ سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۴ نرخ جهانی موالید با حضور کارکنان ماهر بهداشتی از ۵۹ به ۷۱ درصد رسید که این پیشرفت‌ها بی‌شک به کاهش قابل توجه میزان مرگ و میر مادران و نوزادان در سراسر جهان کمک کرده است.

او در مقاله‌ای که در تارنمای موسسه تحقیقاتی توسعه فرانسه منتشر شده خاطرنشان می‌کند که بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۵، مرگ و میر مادران ۴۵ درصد و نرخ جهانی مرگ و میر نوزادان نیز از ۳۳ به ۱۹ مرگ در هر ۱۰۰۰ مورد تولد کاهش یافته است. اما با این وجود از دو زن یک نفرشان در یک موسسه زایمان نمی‌کند.

شانتز می‌گوید موانع جغرافیایی، مالی و امنیتی بویژه در منطقه ساحل میزان مراجعه زنان باردار به موسسه‌های پزشکی را محدود می‌کند و از سوی دیگر نبود مطابقت میان انتظارهای اجتماعی در خصوص تجربه تولد و شرایطی که برای زایمان در موسسه‌های پزشکی ارائه شده یک مانع مهم محسوب می‌شود.

به گفته این جامعه‌شناس فرانسوی، برای سال‌های متمادی در غرب آفریقا، مردم‌شناسان به استناد آنچه آن را خشونت حین مراقبت از زنان باردار در خدمات مختلف از جمله زایمان می‌خوانند، می‌گویند این خشونت تاثیرات علمی و اجتماعی مهمی به دنبال داشته اما اقدام‌هایی که پس از آن برای توقف این خشونت‌ها و بازگردانی اعتماد زنان در مراجعه به موسسه‌های پزشکی برای زایمان صورت گرفت، ناکافی بود.

شانتز گفته خشونت‌ها بیش از همه شامل خشونت جنسیتی است به این معنا که خشونت‌ها بر روی بدن زنان باردار صورت می‌گیرد. او تاکید می‌کند که پیشنهاد ما تغییر پارادایم و در نظر گرفتن خشونت علیه زنان در هنگام زایمان به عنوان خشونت مامایی است.

این جامعه شناس فرانسوی همچنین می‌گوید از دهه ۱۹۷۰ به این سمت در جهت محکوم کردن سلطه نهادی و عملی مردان علیه زنان در حوزه زایمان، آسیب‌شناسی بارداری، زایمان و در نهایت مرگ زنان باردار حین زایمان فریادهای اعتراض بلند شد و در اوایل دهه ۲۰۰۰ اطلاعاتی از سوی فمینیست‌ها در خصوص خشونت روانی، کلامی، فیزیکی و نیز جنسی علیه زنان در بیمارستان‌ها حین زایمان منتشر شد. آنها همچنین اطلاعاتی در خصوص استفاده بیش از حد از برخی اقدام‌ها نظیر اپیزیوتومی یا سزارین در زایمان زنان را افشا کردند.

او در نهایت تاکید دارد که خشونت‌ها تنها محدود به زایمان زنان باردار نمی‌شود بلکه این زنان در طول دوران بارداری متحمل چنین خشونت‌هایی می‌شوند.