به گزارش ایرنا از روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، کتاب سرود رهایی، در هفت فصل و یک پیوست تنظیم شده است و فصل اول کتاب زندگی خانوادگی، دوران کودکی و نوجوانی محمود حکیمی را در برمی گیرد. در فصل دوم به موضوع سپاه دانش و دانشسرای عالی پرداخته شده؛ فعالیت های فرهنگی اعم از آغاز نویسندگی از جمله مواردی است که پژوهشگر و تدوینگر در فصل سوم به آن اشاره کرده است.
اما فصل چهارم کتاب سرود رهایی، به آشنایی حکیمی با شهید سیدمحمد بهشتی، دکتر علی شریعتی و دیگر روحانیون، همکاری با ناشران تهران، گسترش فعالیت ها در قم، تصمیم برای آموزش زبان انگلیسی به طلاب اختصاص دارد.
امیرخانی مولف این کتاب در فصل پنجم و ششم کتاب که در حوزه تاریخ شفاهی تدوین شده است به ترتیب به مسافرت محمود حکیمی به انگلستان و بازگشت به ایران و همکاری با آموزش و پرورش و در فصل پایانی این کتاب به آثار مصاحبه شونده پیش از انقلاب اسلامی و پس از انقلاب اسلامی نیز اشاره کرده است.
غلامرضا امیرخانی مصاحبه کننده، پژوهشگر و تدوین گر این اثر در بخشی از پیشگفتار آورده است: «محمود حکیمی نام کاملا آشنایی برای بسیاری از افراد جامعه به خصوص متولدین دهه ۴۰ و ۵۰ و اواخر دهه ۳۰ شمسی است. افرادی که در دهه ۵۰، سال های کودکی و نوجوانی خود را گذراندند. در آن سال ها داستان نویسی برای کودکان و نوجوانان، مراحل اولیه رشد و تکوین خود را سپری می کرد و هنوز در عرصه ادبیات مذهبی و داستان نویسی با رویکرد دینی، گام های چندانی طی نشده بود و به همین سبب، بسیاری از بزرگان و متفکران دینی دریافته بودند که این مسئله، نقطه ضعفی است برای ترویج و بسط ارزش های اسلای و باید هرچه زودتر آستین همت بالا زنند.»
عضو هیات علمی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران ادامه داد: اینگونه بود که بزرگانی چون شهید بهشتی و شهید باهنر، مرحوم سید ضیاء برقعی، مرحوم علی گلزاده غفوری و حتی تا مفسر و فیلسوف عالی قدری چون علامه طباطبایی، بخشی از فعالیت فرهنگی خود را به آفرینش آثاری به زبان ساده برای کودکان و نوجوانان اختصاص دادند. در این راه، برخی از ایشان با آموزش و پرورش وقت هم همکاری کردند و کتاب‌های تعلیمات دینی مقاطع مختلف را به رشته تحریر در آوردند. به رغم این تلاش‌ها، هنوز عرصه ادبیات و داستان از نبود چنین رویکردی رنج می برد.
در این میان تلاش هایی از جانب برخی گروه‌ها و اشخاص مذهبی صورت گرفت از آن جمله اقدامات پراکنده‌ای در برخی مدارس و موسسات آموزشی به ویژه در شهرهایی نظیر تهران و مشهد، تاسیس موسسات انتشاراتی نظیر دفتر نشر فرهنگ اسلامی و شفق و جهان آرا و پیام اسلام در تهران و قم، و نهایتاً راه اندازی مجلاتی ویژه کودکان و نوجوانان مانند پیام شادی و نسل نو در شهر قم. این تلاش‌ها که عموماً از سر دلسوزی و نوعی احساس تکلیف دینی صورت می‌پذیرفت به زودی برای دست اندرکاران و فعالان معلوم ساخته مشکل اساسی در این راه نبود متون داستانی و ادبی مناسب و در واقع فقدان نویسندگان و مترجمانی است که بتوانند در این عرصه برای گروه‌های هدف اثر آفرینی کنند.
در این شرایط که از حیث زمانی اواخر دهه ۴۰ و نیمه نخست دهه ۵۰ شمسی را در بر می گیرد، نام نویسنده جوانی به نام محمود حکیمی پررنگ تر از همه به چشم می آید. او که فارغ‌التحصیل رشته ادبیات و زبان انگلیسی از دانشسرای عالی بود، کار خود در این حوزه را با ترجمه آثاری از مغرب زمین آغاز کرد و نخستین بار در مجله کیهان بچه‌ها دست به قلم برد. ورود به عرصه ادبیات کودک و نوجوان و تداوم آن به مدت نیم قرن، موضوع اصلی مصاحبه کتاب حاضر است.
کتاب سرود رهایی: مصاحبه تاریخ شفاهی با محمود حکیمی در ۲۰۵ صفحه منتشر و روانه بازار نشر شده است. علاقه‌مندان برای تهیه این کتاب می‌توانند به فروشگاه مجازی سازمان مراجعه کنند.
محمود حکیمی (متولد ۱۳۲۳، تهران) از نویسندگان و مترجمان پرکار ایرانی است. وی در تهران متولد و پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه، برای تحصیل دررشته زبان انگلیسی وارد دانشگاه تربیت معلم شد. وی پس از مدتی تدریس در مدارس تهران، برای ادامه تحصیل دررشته تعلیم و تربیت به انگلستان رفت و پس از دریافت درجه فوق لیسانس و بازگشت به ایران، به تدریس در مراکز تربیت معلم پرداخت.