به گزارش ایرنا، تی.آر.تی روز چهارشنبه اعلام کرد: رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه در ۲۱ سپتامبر سال میلادی جاری در مجمع عمومی سازمان ملل متحد اعلام کرده بود که معاهده اقلیم پاریس را تصویب خواهد کرد و هدف دستیابی به آلایندگی صفر تا سال ۲۰۵۳ برنامه‌ریزی خواهد شد.
مصوبه قانون مربوط به تصویب معاهده اقلیم پاریس روز اول اکتبر با امضای مصطفی شنتوپ رئیس مجلس ملی کبیر ترکیه به ریاست مجلس ارایه شده و در پی مذاکرات در کمیسیون مجلس، روز ششم اکتبر در مجمع عمومی مجلس ملی کبیر ترکیه به‌تصویب رسیده بود.
این قانون با توافقنامه زیست محیطی پاریس نیز هفتم اکتبر در روزنامه رسمی منتشر شده و به مورد اجرا گذاشته شد.
دبیر کل سازمان ملل متحد روز گذشته در حاشیه اجلاس بین‌المللی آب و هوایی که در شهر گلاسکو جریان دارد اظهار داشت که دستیابی به توافق بین تمام کشورها برای کاهش دمای زمین تا ۱.۵ درجه سانتیگراد خیلی دشوار است.
آنتونیو گوترش در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی اسکاتلند گفت هرچند زنده نگه داشتن این هدف ممکن به‌نظر می رسد اما اختلاف نظرهای سیاسی بین کشورهای ثروتمند و فقیر مانع پیشرفت در این زمینه خواهد شد.
سران و مقامات کشورهای جهان در کنار کارشناسان و فعالان زیست محیطی از دوشنبه گذشته در شهر گلاسکو گردهم آمده‌اند تا در چارچوب بیست و ششمین اجلاس آب و هوایی گلاسکو (کاپ ۲۶) درباره ادامه حیات موافقتنامه زیست محیطی ۲۰۱۵ پاریس که در آن کشورها متعهد به کاهش دمای هوا شده‌اند بحث و تبادل نظر کنند.
توافق آب و هوایی پاریس که با نام «پیمان پاریس» نیز شناخته می‌شود، ذیل چارچوب پیمان‌نامه سازمان ملل متحد در تغییر اقلیم (UNFCCC) در رابطه با کاستن انتشار گازهای گلخانه‌ای، سازگاری و امور مالی است که از سوی نمایندگان ۱۹۷ کشور در کنفرانس تغییر اقلیم ۲۰۱۵ سازمان ملل متحد در پاریس مذاکره و ۱۲ دسامبر ۲۰۱۵ با اجماع تصویب شد.
یکی از محورهای مهم این پیمان، محدود کردن میزان افزایش متوسط دمای جو زمین به کمتر از ۲ درجه سانتیگراد و به طور عمده تلاش برای حفظ دما در سطح ۱.۵ درجه سانتیگراد تا پایان این قرن است، در غیر این‌صورت متوسط دمای جو زمین، در مقایسه با دوران پیش از صنعتی شدن به بیش از ۳ درجه سانتیگراد خواهد رسید.
از جمله اهداف مهم این پیمان، اجرای پروژه‌هایی برای توقف هرچه سریعتر انتشار گازهای گلخانه‌ای در کشورها و اجرای برنامه‌هایی است تا بتوان در نهایت در سال ۲۰۵۰ میلادی بین میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای و جذب دوباره آن تعادلی ایجاد کرد و پس از آن، میزان انتشار دی اکسید کربن را به تدریج به صفر رساند.
برای اینکه به کشورهای کمتر برخوردار در اجرای اهداف این تفاهم نامه فشار وارد نشود مقرر شد کشورهای کمتر توسعه یافته برای انطباق دادن خود با تعهدات این توافقنامه از کمک های مالی برخوردار شوند، بر این اساس کشورهای ثروتمند باید از سال ۲۰۲۰ میلادی، سالانه مبلغ ۱۰۰ میلیارد دلار به کشورهای فقیر بپردازند. این کمک مالی نیز از سال ۲۰۲۵ میلادی افزایش می‌یابد. این در حالیست که طبق گزارش‌ها کشورهای ثروتمند به تحقق وعده‌های خود عمل نکردند.