از ۲۵ شهریور ماه سال گذشته (۱۳۹۹) که رابطه امارات و بحرین با رژیم صهیونیستی علنی شد، تلاش های مقامات ابوظبی برای نزدیکی کشورهای عربی با تل آویو نیز شروع شد، به حدی که امارات ابتدا میان خارطوم – تل آویو و سپس میان مراکش و رژیم صهیونیستی برای برقراری رابطه دوطرفه تلاش های زیادی کرد.
ادامه دلالی های مقامات ابوظبی این بار به نام ژنرال حفتر فرمانده ارتش ملی لیبی با رژیم صهیونیستی رسید و در روزهای اخیر منابع عربی و صهیونیستی از دیدار فرزند این ژنرال لیبیایی با مقامات تل آویو در سرزمینهای اشغالی خبر دادند.
منابع خبری اعلام کرده اند که صدام حفتر دوشنبه گذشته به فلسطین اشغالی سفر و با برخی از مقامات رژیم صهیونیستی در فرودگاه «بن گوریون» در شرق تل آویو دیدار و درخواست کمک پدرش از این رژیم را مطرح کرده است.
شاید بتوان گفت، اولین خبر این دیدار را یک تحلیلگر صهیونیستی افشا کرد که در آن «یوسی ملمن» تحلیلگر مسائل اطلاعاتی رژیم اشغالگر قدس با انتشار یادداشتی در روزنامه صهیونیستی «هاآرتض»، این سفر را علنی کرد و نوشت: صدام حفتر حامل پیامی از سوی پدر خود برای درخواست کمک نظامی و سیاسی از رژیم صهیونیستی بوده است.
بنا بر ادعای ملمن، صدام به نقل از پدرش به مقامات صهیونیست گفته است که اگر از او حمایت سیاسی و نظامی کنند، او نیز متعهد خواهد شد که در آینده روابط دیپلماتیک بین لیبی و رژیم صهیونیستی برقرار کند.
وی با بیان اینکه دیدار صدام حفتر با مقامات تل آویو، یک ساعت و نیم در فرودگاه بن گوریون به طول انجامیده است، خاطر نشان کرد که پسر حفتر با هواپیمای «فالکن» از دبی وارد فرودگاه بن گوریون شد. این هواپیما یک ساعت و نیم پس از توقف در این فرودگاه، به سوی لیبی پرواز خود را ادامه داد، ولی مشخص نیست در حین توقف در فرودگاه با چه کسی ملاقات کرده است، «اما پدرش در گذشته تماس‌های مخفیانه‌ای با اسرائیل داشته و نمایندگان بخش "تیفیل" موساد بیش از یک بار با او ملاقات کرده اند».
این تحلیلگر صهیونیست خاطر نشان کرد که سفر هفته گذشته پسر حفتر به تل آویو (فلسطین اشغالی)، مربوط به انتخابات ریاست جمهوری لیبی است که در ۲۳ دسامبر برگزار خواهد شد. رژیم صهیونیستی نیز به دلیل موقعیت ژئواستراتژیک لیبی در دریای مدیترانه و حضور یهودیان در این کشور، اهمیت خاصی برای لیبی قائل است.
به گفته ملمن، حمایت «معمر قذافی» رئیس‌جمهوری سابق لیبی از گروههای فلسطینی نیز باعث شد تا رژیم صهیونیستی علاوه بر تلاش برای دستیابی به سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیکی، به لیبی نیز توجه کند، کما اینکه سرویس جاسوسی این رژیم، مزدوران خود را وارد لیبی کرد.
در همین ارتباط، وبگاه جمهوری‌خواه و تندروی آمریکایی «واشنگتن فری بیکن» فروردین ماه گذشته به نقل از یک منبع آگاه گزارش داد که مقام‌های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی در ماه مارس دیداری خصوصی و محرمانه با صدام حفتر داشته اند.
قرار است سوم دی ماه ۱۴۰۰ اولین انتخابات سراسری در لیبی پس از سال ۲۰۱۴ برگزار شود. در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ قرار بود انتخابات برگزار شود، اما جنگ داخلی لیبی باعث عدم برگزاری انتخابات شد.
لیبی از سال ۲۰۱۱ شاهد بی‌ثباتی سراسری است. پس از کشته شدن معمر القذافی رئیس سابق این کشور، لیبی شاهد درگیری گروههای مختلف بود تا جایی که گروههای مسلح در این کشور به دو بخش شرقی (طبرق) و غربی (طرابلس) تبدیل شده بودند و با حمایت برخی کشورها با یکدیگر می‌جنگیدند.
دولت وفاق ملی لیبی و دولت شرق لیبی (تحت امر خلیفه حفتر) چند سال بر سر قدرت در این کشور جنگیدند و پس از یک سال درگیری شدید که منجر به پیشروی‌های دولت وفاق به پایتختی طرابلس شد، مرداد ماه گذشته آتش‌بس اعلام کردند.
دولت وفاق ملی لیبی مورد حمایت ترکیه، ایتالیا و قطر بوده و از سوی سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شده است. با این حال دولت مصر، امارات، عربستان سعودی این دولت را به رسمیت نمی‌شناسند و از دولت موازی (دولت طبرق) و ژنرال خلیفه حفتر، حمایت می‌کنند.
اواخر اسفندماه سال گذشته دور جدید گفت وگوهای سیاسی لیبی در شهر ژنو سوئیس، با نظارت سازمان ملل متحد با هدف بررسی نامزد ریاست دولت موقت لیبی برگزار شد و «محمد المنفی» به عنوان رئیس شورای ریاستی و «عبدالحمید الدبیبه» به عنوان نخست‌وزیر دولت انتقالی لیبی انتخاب شدند.
بیستم اسفندماه ۱۳۹۹ کابینه «دولت وحدت ملی» لیبی رأی اعتماد پارلمان این کشور را کسب کرد و ۳۵ عضو کابینه عبدالحمید الدبیبه موفق شدند رای اعتماد ۱۳۲ عضو پارلمان لیبی را بدست آورند و تنها دو نماینده به این کابینه رأی ممتنع دادند و ۳۶ نماینده نیز غایب بودند.
خبر دیدار فرزند حفتر با مقامات رژیم صهیونیستی در حالی مطرح می شود که «محمد حموده» سخنگوی دولت وحدت ملی لیبی اخیرا به حضور نماینده رژیم اسرائیل در کنفرانس پاریس اعتراض کرد و گفت که اگر رژیم صهیونیستی در کنفرانس پاریس که درباره لیبی تشکیل می شود، حضور داشته باشد، طرابلس در این کنفرانس شرکت نمی‌کند.
در دوران معمر قذافی، وی از جریان مردم فلسطین علیه رژیم صهیونیستی حمایت می کرد، ولی پس از آن که در دهه هشتاد خورشیدی طرابلس سعی کرد رابطه خود را با غرب ترمیم کند، اخبار از تلاش قذافی در سال ۱۳۸۴ درخصوص آمادگی وی برای عادی سازی روابط با تل آویو منتشر شد.
در آن دوره نشریه «المنار» از تبادل نامه میان «آریل شارون» نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی و معمر قذافی رهبر سابق لیبی خبر داد و نوشت که «قذافی در پاسخ نامه شارون بر آمادگی خود جهت تلاش برای عادی سازی کامل روابط میان جهان عرب و اسرائیل تاکید کرده است».
نشریه المنار در همان زمان نوشت: فرستاده ویژه نخست وزیر اسرائیل ۳۱ ژولای (۹مرداد/۱۳۸۴) با رهبر لیبی در حضور سه تن از نزدیکان وی، دیدار و نامه آریل شارون را به معمر قذافی تقدیم کرد.
در این نامه به زمان اعلام مبادله هیات های دیپلماتیک و عادی سازی روابط میان تل آویو و طرابلس پس از دیدارهای مستمر میان مسئولان دو طرف اشاره شده است.
شارون در این نامه، موضع قذافی و آمادگی وی برای عادی سازی روابط میان لیبی و اسرائیل و نیز تلاش های وی و فرزندش «سیف الاسلام» در جهت عادی سازی کامل روابط میان دولت های عربی و اسرائیل تقدیر و تشکر کرده است.
همچنین در این دیدار فرستاده ویژه شارون که افسر بلندپایه ارتش بود، آمادگی رهبر لیبی را برای پرداخت غرامت مالی به یهودیان لیبی که سال های پیش از آن این کشور را ترک و به فلسطین اشغالی مهاجرت کردند، برای اطلاع شارون دریافت کرد.
قذافی به نوبه خود پاسخ نامه شارون را در قالب نامه ای برای وی ارسال کرد که در آن با برگزاری نشستی دوجانبه با وی که زمان و مکانش مشخص نشده بود، پس از اعلام مبادله نمایندگی های دیپلماتیک میان دو طرف موافقت کرده است.
قذافی در این نامه به شارون اطمینان داده بود که در هر محفل و مجلسی که شرکت کند، مساله عادی سازی روابط میان همه کشورهای عربی و اسرائیل را مطرح خواهد کرد.
اما این روند بنابر بر دلایل نامعلومی ادامه پیدا نکرد و امروز نه شارونی وجود دارد و نه قذافی، ولی در عین حال امارات وظیفه دلالی میان کشورهای عربی و رژیم صهیونیستی را به عهده گرفته و علیه منافع مسلمانان و فلسطینیان در حال رایزنی برای برقراری رابطه میان رژیم صهیونیستی و دیگر کشورهای عربی است.