مریم تاجداری روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با بیان اینکه این تعداد غذا و مهارت پخت تا پایان سال ۹۹ در فهرست میراث ناملموس ثبت شده است، افزود: این خوراکها شامل انواع غذاهای سنتی، نوشیدنیهای سرد و گرم، آش و سوپ، ترشیجات، دمنوشها و محصولات محلی است.
وی ادامه داد: مهارت پخت کباب گلپایگان، کلوچه سنتی کاشان، بریانی و خورشت ماست اصفهان، آیین سنتی سمنوی نذری شهرضا، آش حلیم گلشهر و شیرینی از جمله برخی از این مهارتهای پخت است.
کارشناس گردشگری اداره کل میراث فرهنگی اصفهان، غذا یا خوراک را یکی از محورهای مهم جذب گردشگر دانست و بیان کرد: غذا بعنوان زبان مشترک مردم دنیاست و گردشگر در هر وضعیت و شرایط اقتصادی که باشد از غذا استفاده میکند.
وی اضافه کرد: گردشگری غذا یکی از انواع گردشگری است که انگیزه اصلی آن تجربه غذا و سبکهای آشپزی منحصر به فرد در مقصدهای خاص، آشنایی با فرهنگ میزبان و ثبت خاطره به یادماندنی برای گردشگر است.
غذا عاملی در راستای توسعه گردشگری است
تاجداری با اشاره به اینکه غذا و خوراک موجب رونق گردشگری میشود، تصریح کرد: در کشور ایران ۲ هزار و ۵۰۰ نوع غذای سنتی دارد که میتواند یکی از غنیترین سفرههای غذایی باشد.
وی یادآور شد: شیوه طبخ غذا در ایران پس از سبک طبخ چینی و رومی، سومین سبک شناخته شده در جهان است.
کارشناس گردشگری اداره کل میراث فرهنگی اصفهان گفت: در مکتب غذایی ما خوراکهای بسیار زیادی هستند که قابلیت ثبت شدن بعنوان میراث معنوی را دارد.
وی با بیان اینکه استان اصفهان در حوزه گردشگری غذا ظرفیتهای بالا و تنوع خوبی دارد، اظهارداشت: دلایل این تنوع غذایی، شرایط جوی متنوع در نقاط مختلف استان، تنوع قومی و نژادی و خرده فرهنگها و تنوع گیاهان دارویی در اصفهان است.
تاجداری اشاره کرد: گردشگری خوراک در رونق اقتصادی و تجاری مردم مناطق مختلف بسیار موثر است و به عنوان یک شاخصه مهم برای معرفی شهرستان به کار میرود که به ظرفیتسازی در صنعت گردشگری هر منطقه منجر میشود.
وی گردشگری غذا را فرصتی برای عرضه سبک زندگی و تبادل فرهنگها، احترام متقابل به تفاوت فرهنگی و شیوههای گوناگون زندگی افراد برشمرد.
کارشناس گردشگری اداره کل میراث فرهنگی اصفهان با بیان اینکه غذا شاخصه هویت ایرانی و بخشی از فرهنگ است افزود: در حوزه روستایی و عشایری غذاهای سنتی با شیوههای پخت قدیمی نقش مهمی در توسعه گردشگری دارد و نشان دهنده تنوع فرهنگی ماست.
وی درباره اقدامات گذشته در حوزه گردشگری غذا گفت: پیش از شیوع کرونا برگزاری جشنوارههای مختلف برای معرفی غذاهای بومی و محلی، محصولات غذایی و خوراکی مختلف، سوغاتهای محلی و نمایشهای آیینی مرتبط با غذا در دستور کار اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بود.
تاجداری هدف از برگزاری این جشنوارهها را برندسازی غذاهای ایرانی در صنعت گردشگری، معرفی آشپزهای برتر و پیوند آنها با مراکز پذیرایی مانند هتلها، توجه به غذاهای سنتی و هدایت آنها به سمت واحدهای پذیرایی جهت ارایه غذاهای بومی و محلی، معرفی و ترویج فرهنگ غذای سنتی سالم، مفید، کم هزینه و حلال ایرانی، کشف طعمهای جدید غذا و حمایت از غذای ایرانی و هنر آشپزی بومی، تشویق خانوادهها به استفاده از غذای سنتی و نیز نشان دادن فرهنگ و سنت غذایی استان اصفهان دانست.
وی عنوان کرد: اصفهان پیشرو و پیشنهاد دهنده تدوین اطلس غذایی مکتوب و دیجیتال در کشور است که در این دانشنامه مشخصات غذا شامل دستور پخت، پیشینه تاریخی، تفاوتها و تنوع غذایی نقاط مختلف، طبخ غذا، برندسازی و آداب آشپزی و سفرهآرایی ذکر شده است.
کارشناس گردشگری اداره کل میراث فرهنگی اصفهان ادامه داد: فیلم و عکس در زمینه گردشگری غذا نیز تهیه و منتشر میشود که به توسعه این نوع گردشگری کمک میکند.
هنوز برخی سنتهای آشپزی اصفهان ناشناخته مانده است
وی خاطرنشان کرد: با وجود این تلاشها، اما هنوز بسیاری از سنتهای آشپزی در روستاها و شهرستانهای اصفهان ناشناخته مانده اند.
تاجداری اضافه کرد: با برگزاری جشنوارههای مختلف و گسترش گردشگری غذا میتوانیم این نوع گردشگری را احیا کنیم.
وی با اشاره به توجه ویژه به کشورهای بازار هدف اظهارداشت: مردم امروزه برای انتخاب مقصد سفرهای خود به موضوع غذا توجه زیادی دارند و این موضوع درباره گردشگران چینی بیشتر صدق میکند بنابراین به آموزش در بخش خصوصی درباره ذائقه کشورهای هدف اقدام کرده و غذاهای محلی را در فهرست غذاهای هتلها قرار دادیم.
این کارشناس گردشگری گفت: بخشی از درآمد صنعت گردشگری به صنعت غذا باز میگردد بنابراین باید میان این دو صنعت ارتباط خوبی برقرار شود زیرا حدود یک سوم از هزینه گردشگران برای غذا هزینه میشود.
وی با بیان اینکه قراردادن خوراکهای ایرانی در فهرست غذای هتلها سبب اشتغالزایی میشود، تاکید کرد: اگر در روستاها نیز با تدبیر و برنامهریزی به سمت آشپزی اقوام پیش برویم شاهد رشد و بهبود شرایط اقتصادی خواهیم بود و از مهاجرت از روستاها به شهرها جلوگیری خواهد شد.
وی خاطرنشان کرد: گردشگری غذا به تنهایی میتواند سکوی پرتاب یک منطقه به سمت رونق گردشگری و رشد اقتصادی شود.
این کارشناس گردشگری درباره اقدامات صورت گرفته در حوزه گردشگری غذا افزود: استانداردسازی واحدهای پذیرایی و دریافت گواهینامه، خوراکهای سنتی و بومی، بازرسی مستمر از تاسیسات پذیرایی، رعایت آداب پذیرایی، ارتباط با گردشگران برای جویا شدن میزان رضایت، آموزش راهنمایان گردشگری با انواع غذا و نوشیدنی و طرز پخت آنها و تنوع بخشی غذا با توجه به ذائقه گردشگران از این اقدامات است.
وی ادامه داد: در حوزه گردشگری غذا، چالشهایی از جمله کمبود نیروی متخصص از ارائه خدمات گردشگری، کم بودن تنوع غذایی، غیراستاندارد بودن دستور پخت برخی از غذاها، کمبود اساتید برجسته در حوزه آشپزی و طبخ غذاهای محلی و سنتی وجود دارد.
تاجداری عنوان کرد: با توجه به اینکه میراث فرهنگی بعنوان یکی از متولیان و حمایتگر در امر رونق گردشگری خوراک است باید تلاش کرد در دوران پساکرونا از فرصتها برای رونق این بخش استفاده و برای سرمایهگذاری و بسترسازی مناسب اقدام شود.
استان اصفهان با پنج میلیون نفر جمعیت بعنوان قطب گردشگری جهان و ایران، بیش از ۲۲ هزار بنا و اثر تاریخی شناسایی شده دارد که از میان آنها افزون بر یکهزار و ۹۰۰ اثر ثبت ملی شدند.
هفت اثر از آثار تاریخی اصفهان به نامهای میدان امام (نقش جهان)، کاخ چهلستون، باغ فین کاشان و مسجد جامع و سه قنات به ثبت جهانی رسیده است.