بوشهر- ایرنا- مدیرعامل شرکت آب منطقه ای استان بوشهر گفت: ۲۰۰ میلیارد تومان برای تامین ۷.۵ درصد از سهم آورده داخلی سدهای باغان و دشت پلنگ این استان نیاز است که باید تامین شود.

علی محمدی روز سه شنبه در گفت وگو با ایرنا افزود: باغان و دشت پلنگ استان بوشهر از جمله سدهایی هستند که باید از محل فاینانس خارجی تامین اعتبار شوند اما براساس قانون دولت نیز باید ۱۵ درصد به عنوان سهم آورده داخلی برای این سدها تامین اعتبار کند.

وی بیان کرد: در این راستا تاکنون ۷.۵ درصد سهم آورده داخلی تامین و تلاش می‌شود در اصلاح بودجه امسال و سال آینده مابقی این سهم نیز تامین شود.

به گفته محمدی برای تکمیل هر یک از سدهای باغان و دشت پلنگ یکهزار میلیارد تومان باید سرمایه گذاری انجام شود.

وی یادآور شد: سد باغان با ۶۰ درصد پیشرفت فیزیکی با رویکرد تامین آب شرب و کشاورزی در شهرستان جم احداث و اوایل سال آینده آبگیری می‌شود.

محمدی ادامه داد: همچنین سد دشت پلنگ نیز شروع خوبی داشته و با توجه به برنامه ریزی انجام شده باید تا سال ۱۴۰۲ آبگیری شود.

وی در باره خط انتقال آب از سد باغان نیز گفت: این پروژه از محل منابع داخلی و مشارکت صنایع پایین دستی با ۷۰ درصد پیشرفت فیزیکی در دست اجرا است.

محمدی در باره سد اخند در شهرستان عسلویه اظهار کرد: این سد با هدف کنترل سیلاب‌های فصلی و تبدیل تهدید خطر به فرصت و استفاده از حدود ۲ میلیون متر مکعب جریان آب برای مصارف آشامیدنی، کشاورزی و تغذیه آبخوان پایین دست در سال ۹۷ با ارتفاع ۳۲ متر، طول تاج ۱۱۳ متروحجم مخزن ۱.۹ مترمکعب از نوع بتنی آغاز و آماده آبگیری است.

وی ادامه داد: حوضه آبریز اخند با ۴۵ کیلومتر مربع مساحت سالانه بیش از ۲ میلیون و ۴۰۰هزار متر مکعب رواناب تولید می‌کند و هر سال شاهد وقوع سیلاب‌های مخرب و بروز خسارت به مناطق مسکونی، تاسیسات زیربنایی، زمین‌ها و املاک مجاور آن می‌شود.

محمدی سد دهرود را از دیگر خواسته‌های مردم دشتستان عنوان کرد و گفت: مجوزهای لازم زیست محیطی، میراث فرهنگی و بهداشتی برای اجرای سد دهرود گرفته شده و با انجام آگهی فراخوان سرمایه گذار ردیف اجرایی برای آن گرفته می‌شود.

بیداد خشکسالی در استان بوشهر 

کاهش بارندگی، وی یادآور شد: خشکسالی‌های پی در پی و فراگیر امروز به یکی از مهمترین مشکلات مردم بویژه کشاورزان تبدیل شده و در استانی مانند بوشهر که فاقد منابع آب غنی است این مشکل دو چندان است.

به گفته محمدی میزان بارش استان بوشهر ۲۵۵ میلی متر است که در سال آبی ۹۹- ۱۴۰۰، ۲۰۸ میلی متر بارندگی در این استان ثبت شد که این میزان بارش نسبت به سال گذشته ۴۵درصد و نسبت به یک دوره بلند مدت ۱۸ درصد کاهش نشان می‌دهد.

وی ادامه داد: بررسی‌ها نشان می‌دهد استان بوشهر نسبت به دوره آماری ۱۵ ساله ۶۰ درصد و در دوره ۴۳ ساله معادل ۵۳ درصد با خشکسالی  روبرو است.

مدیرعامل آب منطقه ای استان بوشهر گفت: تغییر اقلیم امروز خود را به صورت خشکسالی، کاهش بارش، تغییر درجه حرارت، بروز بارندگی‌های شدید و سیل آسا و بارندگی خارج از فصل در استان بوشهر نشان می‌دهد به نحوی که در سال آبی ۹۹- ۱۴۰۰ تنها طی ۲ فقره بارش ۲۰۸ میلی متر بارندگی ثبت شده است.

پدیده فرونشت زمین، وی اضافه کرد: شرایط اقلیمی باعث شده بیشتر بارش‌ها به صورت روان آب رها و نفوذی به زمین نداشته باشند به همین دلیل امروز استان بوشهر با ضعف منابع زیر زمینی روبرو است.

به گفته محمدی خشکسالی، برداشت‌های بی رویه از سفره‌های زیرزمینی، حفر و کف شکنی چاه‌ها، وجود چاه‌های غیر مجاز آب باعث شده منابع آب زیرزمینی استان سالانه به صورت متوسط یک متر دچار افت شوند براین اساس استان بوشهر سالانه به صورت میانگین با کسری ۳۰ میلیون مترمکعبی آب زیرزمینی روبرو است و در بعضی از دشت‌ها این افت بسیار بیشتر و این امر استان را با خطر فروچاله ها روبرو کرده است.

وی یادآور شد: وجود فروچاله ها بیانگر خطرناک بودن وضعیت آب‌های زیرزمینی استان بوشهر است چون زمین اینقدر نشست کرده که اگر آبی هم نفوذ کند دیگر به درد آب‌های زیر زمینی نمی‌خورد و نفوذ صورت نمی‌گیرد که سطح ایستابی آب‌های زیرزمینی بالا بیاید و آب زیر زمینی بهبود حاصل کند.

کاهش آب رودخانه‌ها و شوری چاه‌ها، محمدی با اشاره به اینکه ۶۶ درصد وابستگی آب تجدید پذیر استان بوشهر به منابع بالادستی از جمله استان فارس است گفت: آمارها نشان می‌دهد آورد رودخانه‌های استان بوشهر در سال آبی گذشته ۵۰ درصد کاهش داشته است.

وی یادآور شد: همچنین به دلیل کاهش بارش چاه‌های آب استان به حدی افت پیدا کرده است که تحت تاثیر نفوذ آب دریا قرار گرفته و همین امر باعث اُفت کیفیت آب چاه‌ها شده است و کم کم آب شیرین کم و آب شور حمله می‌کند.

مدیرعامل آب منطقه ای استان بوشهر گفت: به نحوی که در زمان حاضر میزان شوری ۵۰ درصد آب‌های زیرزمینی استان بوشهر به بالای ۱۰ هزار رسیده است و همین امر باعث شده حتی درختان نخل هم که درختی مقاوم است باز هم در برابر خشکسالی کمر خم کند.