به گزارش ایرنا، کارگاه سه روزه آفرینش در سینمای مستند توسط خانه سینمای مستند مازندران با همکاری حوزه هنری و اداره کل فرهنگ و ارشاد مازندران به عنوان نخستین برنامه رسمی حضوری پس از شیوع کرونا با حضور آرش اسحاقی مستندساز، پژوهشگر، نویسنده و تدوینگر سینمای مستند ایران از روز سه‌شنبه ۲۵ آبان در سالن کنفرانس حوزه هنری مازندران آغاز به کار کرد و شب گذشته به پایان رسید.
در این کارگاه تخصصی وجوه مختلف فیلم مستند مورد بررسی قرار گرفت و هنرمندان و علاقه‌مندان به سینمای مستند با نمایش فیلم‌هایی درباره نکات مطرح شده تبادل نظر کردند.
مدرس این کارگاه سه روزه در پایان برگزاری این دوره آموزشی و تحلیلی اظهار کرد: فیلم مستند می‌تواند اثر ارزشمند فرهنگی و سندی بدون بن‌مایه‌های هنری باشد. در واقع آنچه از مستند انتظار می‌رود، یک کار هنری با آرایه‌های هنری به کمک یک روایت ویژه است.
آرش اسحاقی با اشاره به اینکه برخی مستندسازان همواره به دنبال شخصیت‌هایی با موقعیت ویژه هستند، خاطرنشان کرد: گرچه سوژه مهم است اما مهم‌تر از آن جهان بینی هنرمند، ایده و نگاه اوست که در سوژه خواه یک انسان یا یک رویداد جاری می‌شود. وگرنه بازتاب صرف یک شخصیت یا اتفاق با موقعیت ویژه و تصویر گرفتن آن را نمی‌توان یک رخداد هنری تلقی کرد.
این مدرس سینما درباره قواعد ارائه طرح فیلم مستند (پیچینگ / Pitching) به عنوان یکی از نکات مهم در سینمای مستند امروز جهان، گفت: امروزه بسیاری از مراکز خارجی و داخلی، برای حمایت از اثر مستند جلسات پیچینگ برگزار می‌کنند تا فیلمساز در یک فرصت کوتاه که معمولا هفت دقیقه است از طرح و کار خود دفاع کند. این رویداد از بخش‌هایی همچون تگ‌لاین شامل شعار کوتاه و جذاب برای فیلم، لاگلاین در قالب متنی دو خطی درباره قهرمان و شخصیت، هدف او، موانع و وجه تمایز این کار با سایر آثار مشابه و سیناپس و گزیده فیلم شامل خلاصه‌ای در یک تا سه پاراگراف از فیلم با جزییات بیشتر با پرداختن به مواردی همچون شخصیت با ذکر نام، اهمیت تولید این فیلم، اهمیت تولید توسط این کارگردان و چگونگی روایت تشکیل شده است. همه این نکات نیز در برگیرنده جهان‌بینی مستندساز هستند.
اسحاقی همچنین در باب اهمیت پژوهش فیلم مستند تاکید کرد: در شرایط مطلوب اثر پژوهشی در نهایت باید به کشف یا خلق برسد، در غیر این صورت یک اثر گردآوری شده است. از این رو پژوهشگر به نگاه نو می‌رسد، چیزی که تا کنون کسی آن را نشنیده و فرضیه‌ای که مختص فیلمساز است.
وی درباره تفاوت پژوهش فیلم با سایر تحقیقات گفت: پس از بررسی اولیه و شناخت از سوژه، ما باید به معادل‌های تصویری برای ابعاد مختلف رویداد یا شخصیت خود برسیم. نه اینکه وی را در سخنرانی‌ها و گفت‌گو توصیف کنیم.
کارگردان مستند موفق «خرمان» گفت: شکل و چگونگی روایت به نوعی از درون پژوهش برمی‌آید. وقتی کارگردان از یافته‌های خود روایتی مشخص را برداشت کرد، آن را با عوامل فیلم یعنی فیلمبردار، صدابردار، آهنگساز و تدوینگر در میان می‌گذارد تا در معادل‌سازی‌های تصویری، صوتی و موسیقایی سوژه فیلم کمک کنند.
در این کارگاه سه روزه که فیلمسازان و هنرجویانی از شهرسان‌های مختلف استان از جمله تنکابن، چالوس، نور، بابل، سوادکوه، قائمشهر، ساری، جویبار، نکا، بهشهر و میاندرود حضور داشتند، با نمایش چند فیلم و بررسی موارد مطرح شده در آن، حاضران ضمن آشنایی با مؤلفه‌های کلیدی فیلم مستند، درباره چگونگی طراحی، ساخت و کیفیت آنها بحث و تبادل نظر کردند.
خانه سینمای مستند مازندران قرار است در هفته‌های آتی نیز سایر برنامه‌های این مرکز از جمله چهارشنبه‌های مستند که شامل برگزاری نشست نمایش و بررسی فیلم‌های مستند بود را پس از حدو دو سال توقف از سر بگیرد.