به گزارش روز یکشنبه گروه علم و آموزش ایرنا از پایگاه خبری نیوز، مطالعه محققان دانشگاه واشینگتن در سنت لوئیس نشان می‌دهد افرادی که دو دز واکسن فایزر را هنگام استفاده از مهارکننده‌های TNF دریافت کردند، نسبت به سایر افراد، آنتی بادی ضعیف‌تر و کوتاهتری دارند.
مهارکننده‌های TNF گروهی از سرکوب‌کننده‌های ایمنی هستند که برای درمان آرتریت روماتویید و سایر بیماری‌های خودایمنی استفاده می‌شوند.
این مطالعه نشان می‌دهد مهارکننده‌های TNF این تاثیر را دارند و چنین اثری در سرکوب‌کننده‌های ایمنی دیگر مشاهده نشده است. این امر بیشتر در مورد جهش دلتای کرونا مشهود است.
ادامه مطالعات نشان می‌دهد دز سوم واکسن باعث افزایش سطح آنتی‌بادی می‌شود و می‌تواند تا حدی این نقصان را جبران کند.
بر اساس این مطالعه بیمارانی که مهارکننده‌های TNF مصرف می‌کنند، در معرض عفونت‌های جدید قرار دارند و بیشترین سود را از دز سوم خواهند برد.
مهارکننده‌های TNF برای درمان بیماری‌های خودایمنی مانند آرتریت روماتویید، پسوریازیس و بیماری التهابی روده تجویز می‌شود و شامل داروهایی مانند اتانرسپت، اینفلیکسیماب، آدالیموماب، سرتولیزوماب پگول و گلیموماب است.
این مطالعه نشان می‌دهد تمام آنتی‌بادی‌ها به یک اندازه در مبارزه با ویروس خوب نیستند و افرادی که از مهارکننده‌های TNF استفاده می‌کنند، آنتی‌بادی‌های بازدارنده قوی تولید نمی‌کنند و آنتی‌بادی‌های آنان تا پنج ماه پس از دز دوم تا حد زیادی از بین می‌رود. بنابراین این افراد با درنظر گرفتن ضعف ایمنی، استفاده از داروهای سرکوب‌کننده و آنتی‌بادی ضعیف و گذشت چندین ماه از تزریق واکسن، مستعد ابتلا به عفونت هستند.
این مطالعه به ویژه روی گونه دلتا تمرکز دارد. گونه دلتا از هند سرچشمه گرفت و از اواسط ماه ژوئن سال ۲۰۲۱ میلادی با سرعت در سراسر جهان منتشر و خبرساز شد. در حال حاضر تقریبا تمام موارد ابتلا به کرونا در آمریکا از نوع دلتا هستند.
محققان در تلاشند اثرگذاری دز سوم واکسن را در محافظت در برابر کرونا به طور دقیق بر گروه‌های مختلف ارزیابی کنند.
نتایج این مطالعه در نشریه Med منتشر شده است.