«ولی کالجی» در گفت و گو با خبرنگار سیاسی ایرنا با اشاره به برگزاری پانزدهمین اجلاس سران سازمان همکاری اقتصادی (اکو) که قرار است هفتم آذر در عشق آباد ترکمنستان برگزار شود، اظهار کرد: گسترش همکاریهای اقتصادی و تجاری که ماهیت و هدف سازمان اکو هست، نقطه تلاقی دو اولویت دولت سیزدهم یعنی سیاست همسایگی و دیپلماسی اقتصادی است.
پژوهشگر ارشد مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری اضافه کرد: برگزاری اجلاس اکو در عشق آباد ترکمنستان، اجلاس مهمی است و میتواند در رابطه با پیوند و تعمیق توسعه روابط اقتصادی و تجاری ایران با سایر کشورهای همسایه تاثیرگذار باشد.
کالجی مهترین موضوعات قابل طرح در اجلاس اکو را تقویت شبکه ریلی میان کشورهای عضو این سازمان عنوان کرد و گفت: پنج کشور آسیای مرکزی، عضو اکو هستند و باید تقویت شبکه ریلی این کشورها در دستور کار اکو قرار گیرد.
وی یادآور شد: طی ماههای گذشته راه آهن خواف - هرات در افغانستان افتتاح شد، در پاکستان هم بعد از یک دهه توقف، قطار کانتینربر اکو در سه کشور پاکستان، ایران و ترکیه به حرکت درآمد که اتفاق مهمی در مورد توسعه شبکه ریلی کشورهای عضو است.
کالجی با بیان اینکه شبکه ریلی ایران و ترکیه نیاز به بازسازی و توسعه دارد، اضافه کرد: ایران و جمهوری آذربایجان ارتباط ریلی با هم ندارند و محور رشت آستارا هنوز تکمیل نشده است که باید این موضوع هم مورد توجه قرار گیرد زیرا حجم بار و کالایی که از طریق شبکه ریل جابه جا میشود قابل مقایسه با کامیون نیست.
پژوهشگر ارشد مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری یادآور شد: احیای راه آهن قفقاز جنوبی از جلفا به نخجوان و جمهوری آذربایجان و ارمنستان که بعد از جنگ دوم قره باغ مطرح شده به دلیل اختلافات منطقهای معطل مانده است و تکمیل آن می تواند مبادلات تجاریو اقتصادی منطقه را تسریع کند.
وی اضافه کرد: از سوی دیگر با تکمیل راه آهن بصره – شلمچه، ایران و عراق هم باهم ارتباط ریلی پیدا میکنند و این خط آهن می تواند حوزه کشورهای آسیای مرکزی، پاکستان و افغانستان را به عراق و حوزه کشورهای عربی متصل کند که اتفاق مهمی در حوزه اکو خواهد بود.
کالجی با تاکید بر لزوم تقویت کریدورهای ترانزیتی و نقش آن در افزایش مبادلات تجاری سازمان اکو گفت: سازمان همکاری اقتصادی (اکو) از نظرجغرافیایی محل تلاقی قرار گرفتن چندین طرح مهم استراتژیک و کریدور است که این موضوع باید مورد توجه ویژه این سازمان قرار گیرد.
وی به طرح ابتکار یک کمربند- یک راه چین اشاره کرد و احیای جاده ابریشم گفت: تقریبا اکثر کشورهای عضو اکو در این مسیر قرار دارند. علاوه بر این تعدادی از اعضای اکو در کریدور شمال- جنوب بین هند، ایران، جمهوری آذربایجان و روسیه واقع شدهاند. کریدور خلیج فارس و دریای سیاه است هم در این مسیر قرار دارد.
این کارشناس مسائل آسیای میانه ادامه داد: مجموعهای از طرحها و برنامههای اقتصادی تجاری و ترانزیتی که در طول این سال ها ایجاد شده همه از جغرافیای اکو عبور می کند و اکو می تواند نقطه تلاقی همه این طرحهای ترانزیتی و اقتصادی باشد.
کالجی با اشاره به ظرفیت های اکو در بخش انرژی گفت: در حوزه انتقال انرژی این سازمان از ظرفیتهای خوبی برخوردار است و کشورهای عضو این سازمان حالت مکمل دارند. در این زمینه ایران، ترکمنستان و جمهوری آذربایجان به عنوان کشورهای تولید کننده نفت و گاز و پاکستان، افغانستان و ترکیه مصرف کننده نفت و گاز همه عضو اکو هستند و از این جنبه باید خطوط انتقال انرژی تقویت شود.
به گفته این پژوهشگر حوزه آسیای میانه و قفقاز در حوزه صادرات برق و ایجاد شبکه یکپارچه انتقال برق بین کشورهای عضو اکو هم مولفه مهمی برای ارتقای همکاریهای تجاری بین اعضای این سازمان است.
وی در ادامه اظهار کرد: یکسان سازی تعرفههای گمرکی و همکاری های بانکی میتواند تجارت داخلی اعضای اکو را گسترش دهد، زیرا حجم تجارت داخلی اکو در مقایسه با سایر سازمانها رقم بالایی نیست و این نقطه ضعفی برای سازمان اکو محسوب می شود که در این سه دهه هنوز برطرف نشده است و باید در این زمینه تسهیلگری شود.
کالجی با بیان اینکه دبیرخانه اکو مستقر تهران میتواند نقش فعالی در تدوین دستور کار اکو داشته باشد، گفت: اکو میتواند حوزه عملکرد خود را گسترش دهد و یا فقط بر حوزه مسایل اقتصادی و تجاری تمرکز کند و به نظر میرسد گاهی اوقات در چند دهه اخیر از وظیفه اصلی خود خارج شده و وارد حوزههای دیگر شده است.
وی افزود: اگر تمرکز اکو و دبیرخانه اکو بر مسایل اقتصادی و تجاری باشد و به سمت کاهش متقابل تعرفه های گمرکی، اجتناب از اخذ مالیات و عوارض مضاعف، باز کردن خطوط اعتباری برای تجار صادر کننده، افتتاح دفاتر تجاری و برگزاری نمایشگاه تجاری مشترک برای شناسایی بازار هدف پیش برود، میتواند عملکرد موفقتری داشته باشد و در صورتی که بر حوزه های سیاسی و فرهنگی تمرکز کند از اهداف خود دور میشود.