به گزارش ایرنا، مسابقات روئیینگ قهرمانی کشور با معرفی ۲ خواهر طلایی به پایان رسید. کیانا و آوینا بخشایی خواهرانی بودند که در این دوره از مسابقات موفق شدند در مسافت ۷۵۰ متر و ۱۰۰۰ متر به مدال طلا برسند. کیانا بخشایی در مسافت ۷۵۰ متر و آوینا بخشایی در مسافت ۱۰۰۰ متر به عنوان قهرمانی کشور رسید که موجب شد تا از آنان به عنوان پدیدههای قایقرانی روئینگ ایران یاد شود.
هر چند که آنان اکنون در ابتدای زندگی قهرمانی قرار دارند اما داستان ورود این ۲ خواهر به رشته روئینگ خواندنی است. به گواه این ۲ خواهر شاید اگر شیوع و فراگیری ویروس کرونا نبود آنان همچنان در رشته شنا فعالیت داشتند، اما تعطیلی استخرها و علاقه این ورزشکاران به رشتههای آبی، آنان را راهی دریاچه مجموعه ورزشی آزادی کرد.
خواهران بخشایی که اکنون در سودای فتح سکوهای آسیایی و بینالمللی هستند ابتدا در رشته شنا فعالیت داشته و بنا به گواه «کیانا بخشایی» در این بخش موفقیتهایی کسب کردند.
وی در گفت وگو با خبرنگار ایرنا با بیان اینکه علاقه من به آب موجب حضور در رشته شنا شد گفت: از سه سالگی زیر نظر مربیان شنا کردن را آموختم و در هفت سالگی مسلط به چهار ماده اصلی شنا شدم. رقابت را از رویدادهای مدرسهای و محلی شروع و در نهایت در تورنمنت جام سرداران که با حضور ورزشکارانی از ارمنستان، جمهوری آذربایجان و سوریه در تبریز برگزار شد موفق به کسب سه مدال شدم.
کیانا خواهر بزرگتر که اکنون به مدال طلای روئینگ در مسافت ۷۵۰ متر رسیده است با اشاره به حضور در رشته سهگانه نیز گفت: مدتی را برای آمادگی حضور در مسابقات سهگانه صرف کردم و در مسابقات قهرمان کشوری شرکت کردم که به علت خطا مرا از کسب مدال طلا محروم کردند. بعد از آن اتفاق دوباره به شنا برگشتم و بعد از یکسال تمرین و شرکت در مسابقات المپیاد استعدادهای برتر نجات غریق، موفق به کسب نایب قهرمانی در دو ماده شدم.
موفقیت کیانا بخشایی در ورزش به محرکی برای دیگر خواهر وی تبدیل شد تا او به فعالیت در رشتههای آبی روی آورد. هر چند که آوینا در این مسیر ابتدا علاقه زیادی به رشته شنا نداشت اما حضورش در استخر و مشاهده فعالیت دیگر دختران، وی را به سمت و سوی آب سوق داد. وی در این زمینه به خبرنگار ایرنا گفت: اوایل علاقهای به آب نشون نمیدادم ولی کم کم با دیدن بچهها و تشویق مربی و مادرم، به آب زدم. در قالب بازی، مربیان تکنیکها و مهارتهای شنا را طی چند سال به من آموزش دادند، تا اینکه آرام آرام وارد مسابقات دانشآموزی و محلی شدم که این مسابقات تا سطح مسابقات قهرمانی کشور پیش رفت.
آوینا که مدتی در رشته سهگانه فعالیت داشته است و موفق به کسب قهرمانی در این بخش شده عنوان کرد: با وجود قهرمانی در این بخش به علت برخی از بیتوجهیها به رشته شنا بازگشتم اما شیوع ویروس کرونا عملا تمام فعالیتها را در رشته شنا متوقف کرد.
شیوع و فراگیری ویروس کرونا مسیر زندگی خواهران بخشایی را تغییر داده و آنان به سمت و سوی قایقرانی آمدند. وی در این زمینه افزود: تعطیلی ورزش در زمان قرنطینه کرونا موجب شد تا برخی از تمرینات سبک را در خانه انجام دهیم. پس از مدتی مطلع شدیم که رشته قایقرانی فعالیتهای خود را در فضای باز مجددا شروع کرده و از آنجایی که ما در اردوی آمادهسازی مسابقه سه گانه بودیم در دریاچه آزادی با رشته روئینگ آشنا و جذب این رشته شدیم. پس از یکسال تمرین مستمر در مسابقات قهرمانی کشور روئینگ ۱۴۰۰ شرکت کردیم و من موفق به کسب قهرمانی در ماده ۱۰۰۰ متر این مسابقات شدم.
از سختیهای زندگی ورزشی میگویند و باور دارند حفظ آمادگی در شرایط مختلف و انجام تمرینات ورزشی در سرما، باد، باران، گرمای ۴۰ درجه و آلودگی هوا کار خیلی سختی است. همچنین ورزش کردن و درس خواندن و رسیدن به موفقیت در هر دو زمینه کار سختی نیست؛ این چیزی بوده که ما از بچگی توانستیم با برنامهریزی و سعی و تلاش این سختیها را برای خود هموار کنیم.
تنها سختی مسیر آنان درس خواندن و ورزش نیست بلکه آسیبهای مسیر زندگی ورزشی موجب شده تا کار آنان برای رسیدن به مدال طلا راحت نباشد. واقعیتی که پیش روی آنان قرار دارد آن است که ورزش قهرمانی همراه با آسیبهای جسمی است؛ کوچکترین اشتباه تکنیکی و ضعف در مهارت میتواند باعث بروز صدمات بسیار جدی در ورزش قهرمانی شود.
خواهران بخشایی از مصدومیتهای مسیر زندگی بینصیب نبودند و در این زمینه میگویند: در سالهای گذشته از این آسیبها مستثنی نبودیم. فشار تمرینات و مسابقات روئینگ بسیار زیاد است، به طوری که دستهای ما ورزشکاران روئینگ پر از پینهها، زخمها و تاولهایی است که بر اثر فشار تمرینات به وجود آمده است.
آنان در مسیر قهرمانی کشور در رشته روئینگ سختیهای زیادی در یک سال گذشته کشیدند. کیانا بخشایی در این زمینه عنوان کرد: همزمانی درس و ورزش کار سختی است، چون ورزش انرژی زیادی لازم دارد. اگر برنامهریزی درست و دقیقی نداشته باشیم هر دو بخش آسیب خواهد دید. البته سختیهای زندگی قهرمانی تنها در درس و ورزش خلاصه نمیشود، بلکه حضور همزمان ۲ خواهر در یک رشته موجب افزایش هزینههای ورزشی و تحمیل آن به خانواده شده است.
آوینا و کیانا بخشایی رویایی خود را تنها در زندگی قهرمانی و کسب مدال خلاصه نکردند، بلکه به نظر آنان ورزش تنها راه رسیدن به موفقیت و افتخار نیست هر کسی در وجود خودش اگر علاقه شخصی و رویاهاش رو دنبال کند قطعا به موفقیت و افتخار برای خودش و کشورش خواهد رسید.
آنان در هدفگذاری خود برای زندگی قهرمانی میگویند: تا به امروز سعی کردم علاقه شخصی خود را در زندگی دنبال کنیم. طلای مسابقات قهرمانی ایران هدف ما نیست و هدف اصلی رسیدن به سکوهای بالاتر و مهمتری نسبت به قهرمانی کشور است. تمام تلاش این است که بتوانیم در میادین آسیایی، بینالمللی و المپیک برای خود و کشورمان افتخارآفرین باشیم.
آنان موفقیت را در مسابقات قهرمانی آسیا را یکی از اهداف خود تعریف کرده و باور دارند قهرمانی آسیا برای ما ۲ خواهر میتواند پلی برای ورود به رقابتهای المپیک و کسب مدال و افتخار در آن باشد و در این مسیر با همه مشکلات خواهند جنگید .
کیانا بخشایی در زمینه میانبرهای رسیدن به بالاترین سکوهای افتخار به خبرنگار ایرنا گفت: تمام تلاش خود را خواهیم کرد تا بتوانیم این مسیر را در کوتاهترین زمان و با موفقیت طی کنیم. بعد از مسابقات قهرمانی آسیا، بازیهای آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو که مهرماه ۱۴۰۱ برگزار خواهد شد را پیش رو داریم. امیدواریم با توکل به خدا و تمرینات سخت و فشردهای که مربی دلسوز ما تدارک دیده است بتوانیم حضور خود را در این مسابقات قطعی کنیم و در این بازیها موفق ظاهر شویم.
رفاقت و رقابت این ۲ خواهر روئینگسوار در نوع خود مثالزدنی است. آنان هر چند که تا کنون رقابت رسمی با هم نداشته اما برای رسیدن به موفقیت در کنار هم تلاش خواهند کرد و بنا به گفته این ۲ دختر قایقران، آنان در منزل و باشگاه ۲ خواهر صمیمی هستند و در مسابقه و تمرین سر سختترین رقیب هم خواهند بود.