به گزارش خبرنگار سیاسی ایرنا، دور جدید مذاکرات هسته ای ایران و کشورهای۱+۴ امروز با ترکیب جدید تیم مذاکره کننده ایرانی آغاز میشود؛ مذاکراتی که به گفته مقامات کشورمان هدفی جز رفع تحریمهای غیرقانونی و ظالمانه و تثبیت حقوق هسته ای ملت ایران ندارد.
از سوی دیگر اما برخی طرفهای باقی مانده در برجام در کنار آمریکا به عنوان عضو سابق این توافق، سعی میکنند با پیگیری یک استراتژی خاص، مسیر مذاکرات هستهای را به سمت حصول توافقی با امتیازات جدید برای غرب ببرند؛ مسالهای که بارها از سوی مذاکره کنندگان ایران به شدت رد شده است.
در آستانه دور جدید مذاکرات و از حدود یک ماه قبل، مقامات مختلف آمریکایی تاکید داشتند که «ایران زمان زیادی برای رسیدن به توافق ندارد و ایرانیها باید زودتر پای میز مذاکره بنشینند!»؛ مسالهای که میتوان آنرا با توجه به شرایط داخلی کشور و برخی فشارهای اقتصادی، کلید زدن سناریوی «مقصرسازی» در مسیر عدم توافق هستهای تعریف کرد.
رابرت مالی نماینده ویژه رییس جمهور آمریکا در امور ایران، که در واقع هدایت کننده این پروژه است، چند روز پیش تلاش کرد با این اظهارنظر که «اگر ایران فکر میکند میتواند با اگر ایران فکر میکند که میتواند از این زمان برای ایجاد اهرمهای نفوذ بیشتر استفاده کند و سپس [به میز مذاکره] بازگردد و بگوید که چیز بهتری میخواهد، کار به این سادگی نخواهد بود. ما و شرکای ما فریب این کار را نمیخوریم.»
این اظهارات مالی نشان دهنده این است که استراتژی ایران با وجود مشکلات و فشارهای اقتصادی موجود، باعث شده تا آمریکاییها نگران گرفتن ابتکار عمل مذاکرات از سوی ایران باشند.
بدون شک کشوری که توانایی خروج از بن بستهای مختلف نظیر اخلال در واردات واکسن و انعقاد قراردادهای بزرگ ماننده قرارداد سه جانبه گازی (میان ایران، ترکمنستان و آذربایجان) را در سخت ترین شرایط دارد، بدون شک در مذاکرات هستهای نیز از حقوق خود به شکل جدی دفاع خواهد کرد.
تلاش برای بکارگیری عنصر اجبار و عجله برای رسیدن به توافق از سوی ایران، در واقع همان بخشی از استراتژی آمریکا و همپیمانان در برجام مانده این کشور است، که میتواند با همکاری و هماهنگی بخشی از جریانهای سیاسی داخل ایران، فشار را برای تیم مذاکره کننده افزایش دهد.
از طرفی ترکیب تیم مذاکره کننده ایرانی و حضور چهرههای شاخص اقتصادی و مسلط به حقوق بینالملل نشان میدهد که اتفاقا تیم ایرانی در رسیدن به یک توافق مطلوب که شامل برداشته شدن تحریمهای ظالمانه، جدی است.
همراهی برخی طرفهای مذاکره هستهای با دشمنان شماره یک ایران!
این اظهارات و تهدیدهای دائمی از سوی رابرت مالی نماینده ویژه رئیس جمهور آمریکا در امور ایران تنها بخش این سناریو نیست. همراهی آشکار برخی طرفهای موجود در برجام با سیاستهای کارشکنانه آمریکا را نیز میتوان بخشی دیگر از پازل مانع تراشی در برابر توافق فراگیر دانست؛ البته برخی از کشورهای حاضر در مذاکرات رسما و صریحا با رژیم صهیونیستی که همواره بر لزوم عدم مذاکره و توافق با ایران تاکید می کند، ابراز همراهی می کنند.
سندی که نشان میدهد برخی طرفهای حاضر در مذاکرات هسته ای مشخصا چندان تمایلی به حصول توافق مطلوب ندارند، بیانیه شب گذشته مشترک وزاری خارجه انگلیس و رژیم صهیونیستی است؛ در این بیانیه تاکید شده است که «انگلیس و رژیم صهیونیستی شبانه روز! میکوشند تا مانع از تبدیل ایران به قدرتی هستهای شوند.»
این بیانیه مشترک در حالی صادر میشود که چندی پیش نفتالی بنت نخست وزیر رژیم صهیونیستی تاکید کرد که حتی اگر آمریکا نیز به برجام بازگردد، اسرائیل (رژیم صهیونیستی) به آن پایبند نخواهد بود. خواسته مقامات رژیم صهونیستی برای گسترش توافق هسته ای به موضوع توان دفاعی و جایگاه منطقهای ایران، مساله ای بوده که همواره با هدف به بن بست کشاندن مذاکرات هسته ای از سوی برخی طرف های غربی، مطرح شده است.
این نگاه و همپیمانی انگلیس با دشمن شماره یک ایران و همچنین آمریکا نشان میدهد که دور میز مذاکره با ایران و ۴+۱، طرفهایی نیز با خواسته «نرسیدن به توافق» حضور دارند که قطعا ایران جزئی از آنها نخواهد بود.
حال باید دید با شروع دور جدید مذاکرات هستهای و نشان دادن جدیت ایران برای رسیدن به حقوق منطقی کشورمان، مرحله بعدی استراتژی مقصر سازی مخالفان ایران، چگونه پیش خواهد رفت؟