به گزارش ایرنا، ونتیلاتور داستان درامِ یک خانواده هست که یکی از اعضای آنها به کما رفته و پزشک معالج برای تصمیم گیری به خانواده یک و نیم روز زمان می دهد؛ تصمیم گیری برای خاموش کردن دستگاه ونتیلاتور و پذیرفتنِ مرگ و دفن وی یا نگهداری او با همین شکلِ زندگی نباتی در خانه باید از سوی خانواده اتخاذ شود.
فرید میرخانی، پزشک و سینماگر، متولد هشترود آذربایجان شرقی است، پس از اتمام تحصیلات مقدماتی در زادگاهش به دانشکده پزشکی دانشگاه تبریز راه یافت و از اوایل دوران دانشجویی مسیر دنبال کردن عشق و علاقه دیرین خود یعنی سینما را پیش گرفت. او ساخت فیلم کوتاه را از سال ۱۳۸۱ آغاز کرد. نخستین فیلم او یک مستند کوتاه به نام روز دویست و پنجاه و چهارم بود که به موضوع حاشیه نشینی در شهر تبریز می پرداخت.
فیلمنامه با نگاهی به موضوع اخلاق پزشکی و اخلاق زیستی، در واقع انتخاب بر سر دو راهی زیستن و مرگ را به چالش می کشد؛ انتخابی در مورد زندگی یا مرگ دیگری.
زبان سینما زبان تصویر است
این فیلمنامه حاوی یادداشتی از ایلکر مؤتلو، نویسنده و فیلمساز تُرک است که در بخشی از یادداشت او آمده است: زبان سینما زبان تصویر است و در این میان، چاپ و خواندن فیلمنامه غیر از بلاغتی که در متن آن برای خواننده عام می‌تواند مفیدِ فایده باشد تلاشی برای پرورش ادراکات فرا زبانی در مخاطب است.
چنانچه درک و رابطه افراد جامعه با دیگران و محیط اطراف خود در حدود ارتباطات عادی و روزمرّه و با دم دستی‌ترین ابزارهای ارتباطی محدود شود چگونه می‌توان انتظار داشت چنین جامعه‌ای قدم از قدم بردارد؟ دیدن فیلم، قرار گرفتن در معرض و متن یک اثر هنری است که به هزار زبان، تاثیرات و القائات را بر ما می‌بارد و نقش و اثر خود را در وجود ما می‌انبارد. اما خواندن فیلمنامه تلاشی برای درک تصویری از متنی صامت است و این تلاش، قدمی فراتر از خود را در معرضِ مستقیم و بی‌واسطه متن هنری قرار دادن به نظر می‌رسد.
در کارنامه سینمایی این فیلمساز تاکنون ۴۷ مستند علمی، چهار فیلم کوتاه، یک فیلم بلند، ۹ جایزه بین المللی و ۲۲ حضور جهانی و هیأت داوری ۲ فستیوال ایتالیا و ترکیه به چشم می خورد. ونتیلاتور نخستین فیلمنامه بلند میرخانی محسوب می شود.